Πηνελόπη: “Δεν μπορώ να βάλω όρια και διακινδυνεύω να πληγώσω το αγόρι μου”

Γεια σας! Αποφάσισα να γράψω στη συγκεκριμένη στήλη γιατί είμαι αρκετά μπερδεμένη και γεμάτη ενοχές.

Είμαι 18 ετών και διατηρώ εδώ και ενάμιση χρόνο περίπου σχέση με ένα παιδί. Είμαι ιδιαίτερα δεμένη μαζί του καθώς είναι η πρώτη ισορροπημένη και μακροχρόνια σχέση μου.

Το καλοκαίρι όμως γνώρισα στο χωριό ένα παιδί, τρία χρόνια μεγαλύτερό μου, το οποίο έδειξε ένα ενδιαφέρον τις τρεις μέρες που βρισκόμασταν εκεί.

Το πρώτο λάθος μου ήταν πως όντας κάπως παρορμητική του έκανα αίτημα φιλίας στο fb, το οποίο όμως απέσυρα την ίδια στιγμή. Τελικά μου έκανε εκείνος αίτημα κι αρχίσαμε να μιλάμε. Πρέπει να σημειωθεί ότι στο χωριό, του είχα πει ότι ήμουν σε σχέση ένα χρόνο!

Μιλούσαμε για αρκετό χρονικό διάστημα και μου εξέφρασε το ενδιαφέρον του. Του ξεκαθάρισα όμως ότι δεν πρόκειται να κάνω κάτι εις βάρος του αγοριού μου κι εκείνος το δέχτηκε!

Ο καιρός περνούσε, οι ομιλίες μας είχαν μειωθεί σημαντικά μιας και δίνω φέτος εξετάσεις, ώσπου το Πάσχα τον ξανασυνάντησα. Ήταν ιδιαίτερα φιλικός και διαχυτικός. Με πείραζε, μου χάιδευε τα μαλλιά… Τελικά κάποια στιγμή αργά το βράδυ που τα υπόλοιπα παιδιά είχαν φύγει μείναμε για λίγο μόνοι. Με κοίταγε συνέχεια, μου χαμογέλαγε, με έπαιρνε αγκαλιά κι άρχισε να με φιλάει στο λαιμό, ώσπου επιχείρησε και στο στόμα, εγώ όμως τραβήχτηκα.

Το θέμα είναι ότι το μισάωρο αυτό ένιωθα φοβερές τύψεις για το αγόρι μου αλλά και για τον ίδιο αφού του έδινα ελπίδες. Την επόμενη μέρα ήμουν φοβερά νευριασμένη με τον εαυτό μου καθώς δεν είχα τη δύναμη να φύγω μόλις άρχισαν να ξεπερνιούνται τα όρια του φιλικού!

Ζήτησα συγνώμη από τον ίδιο για την παρόρμησή μου, αλλά δεν έχω σταματήσει να σκέφτομαι εκείνη τη βραδιά. Με είχε στην αγκαλιά του τόσο σφιχτά, σαν να ήμουν όλος ο κόσμος του! Μπορεί να είμαι υπερβολική και λυπάμαι τον εαυτό μου που δεν μπορώ να βάλω όρια και διακινδυνεύω να πληγώσω ένα ιδιαίτερα αγαπημένο μου άτομο, το αγόρι μου.

Είμαι ιδιαίτερα μπερδεμένη. Δεν θέλω να χαλάσω ό,τι έχω χτίσει με το αγόρι μου. Ωστόσο για το άλλο παιδί νιώθω ένα συναίσθημα διαφορετικό, που δεν μπορώ να προσδιορίσω. Ξέρω πως θα κριθώ για όσα λέω και δικαιολογημένα, αλλά δεν μπορώ να κατανοήσω ούτε τι νιώθω εγώ ούτε αν αυτός νιώθει κάτι ή ήθελε απλώς μια φάση!

Πηνελόπη