Η δικιά μου ιστορία ξεκινάει πολλά χρόνια πριν. Ήμασταν μαζί και αρκετά ευτυχισμένοι κάνοντας μαζί διακοπές…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όλα ήταν καλά μέχρι που κάποια στιγμή τον πρόδωσα και μου ζήτησε να χωρίσουμε.
Μετά από αρκετό καιρό ξεκινήσαμε να μιλάμε σαν φίλοι. Δεν ξέρω αν με είχε συγχωρέσει, αλλά μου μιλούσε κανονικά. Επί τρία χρόνια ήταν δίπλα μου σε όλα τα ευτράπελα της ζωής μου: στους χωρισμούς μου, στα λάθη μου, στον πόνο μου…
Όταν βρεθήκαμε μετά από 3,5 χρόνια με φίλησε και ξεκίνησε η σχέση μας. Αυτή τη στιγμή είμαστε μαζί δύο χρόνια. Τον αγαπάω πάρα πολύ! Μπορώ να πω ότι είναι το άλλο μου μισό!
Η σχέση μας όμως δεν είναι όσο ρόδινη τη δείχνουμε στους άλλους ή τουλάχιστον όχι όσο θέλουν οι άλλοι να πιστεύουν.
Πολλές φορές είναι απόμακρος με αποτέλεσμα να με κάνει να νομίζω ότι δεν με θέλει… ότι δεν θέλει να είναι μαζι μου…
Πριν από ένα χρόνο περίπου μου ζήτησε να μείνουμε λίγο χώρια έτσι ώστε να δούμε αν δεν μιλήσουμε για μία εβδομάδα αν θα λείψει ο ένας στον άλλον. Του έλειπε και η παλιά του ζωή… Δεν ήταν τύπος σχέσης.
Τελικά, διαπιστώσαμε ότι δεν αντέχουμε. Έκανε εκείνος το πρώτο βήμα και ήμασταν και πάλι μαζί.
Όλα καλά μέχρι και τώρα με μικρές διαφωνίες, τσακωμούς και ύπνο μουτρωμένοι.
Αυτό που μπορεί όμως να με τρελάνει είναι το γεγονός ότι όταν είναι με τους φίλους του μου μιλάει απότομα. Δεν ξέρω γιατί… Για να δείξει πόσο άντρας είναι; Δεν μπορώ να καταλάβω…
Ώρες-ώρες δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω αυτό.
Μου ‘ρχεται να του ζητήσω να χωρίσουμε ορισμένες φορές, αλλά αμέσως το μετανιώνω. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου μακριά του. Τον αγαπάω. Είναι δίπλα μου σε ό, τι κι αν χρειαστώ. Τον θέλων!
Η ερώτηση που σας θέτω είναι η εξής: Πώς να τον αντιμετωπίσω; Πώς να καταφέρω να απαγκιστρωθώ από εκείνον;
Αν μπορείτε απαντήστε μου… Θα περιμένω…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ