Γνωριστήκαμε το καλοκαίρι πηγαίνοντας διακοπές, μέσω κοινών γνωστών. Η έλξη ήταν άμεση και από τις δύο πλευρές. Για τις 3-4 ώρες που ήμασταν μαζί τα βλέμματα, τα υπονούμενα και τα αγγίγματα έδινα κι έπαιρναν. Το καλοκαίρι δεν κρατήσαμε επαφή. Ήταν η πρώτη φορά που ήθελα να επιδιώξω να ξαναδώ κάποιον.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ξαναβρεθήκαμε τυχαία στις σχολές τον Νοέμβρη. Κρατήσαμε επαφή και λίγες μέρες μετά πήγαμε σε ένα πάρτυ όπου και καταλήξαμε σπίτι μου. Συνεχίσαμε “χαλαρά” χωρίς πολλές συζητήσεις.
Πέρασαν έτσι κοντά έξι μήνες. Βλεπόμαστε πολύ συχνά, περνάμε πάντα πάρα πολύ ωραία και οι δύο, αλλά μετά τέλος. Καμία επικοινωνία -τηλέφωνα, μηνύματα κλπ- και καμία ένδειξη ενδιαφέροντος από την πλευρά του, παρότι στα λόγια τουλάχιστον κάνει ό, τι μπορεί για να με πείσει.
Ήξερα ότι γενικά, για να μπει σε μια σχέση θέλει πρώτα να είναι ερωτευμένος κτλ. και ότι όλες οι σχέσεις του κάπως έτσι είχαν ξεκινήσει, οπότε προσπαθούσα να του δίνω χρόνο, να με εμπιστευθεί και σιγά-σιγά να μου ανοιχτεί. Αυτό δεν έγινε ποτέ.
Στη μία και μοναδική συζήτηση που κάναμε πάνω σε αυτό και του είπα ότι θέλω περισσότερα μου απάντησε ότι νοιάζεται για μένα, αλλά ότι αυτό το διάστημα δεν θέλει άλλα άτομα στη ζωή του, ούτε σχέση ούτε κάτι τέτοιο.
Του είπα ότι δεν με νοιάζει τόσο η σχέση με την κλασική έννοια όσο το να έχουμε μια πιο ουσιώδη επικοινωνία και να μοιράζομαι μαζί του πράγματα. Συμφώνησε, ωστόσο από τότε πέρασε μια εβδομάδα και δεν άλλαξε απολύτως τίποτα στη συμπεριφορά του.
Η μόνη δικαιολογία που μπορώ να του δώσω είναι ότι έχει πολλά πράγματα στο μυαλό του αυτό το διάστημα, πολύ πιο σημαντικά από μια σχέση. Ωστόσο, είναι τόσα πολλά αυτά που ζητάω;
Έχει κανένα νόημα να ελπίζω ότι όπως πήγε και με τις άλλες κοπέλες του θα πάει και με μένα; Και πως γίνεται ενώ περνάμε καλά όταν είμαστε μαζί να μην κάνει ποτέ εκείνος καμία κίνηση για να βρεθούμε ή να βγούμε;
Να κάνω άλλη μια συζήτηση μαζί του ή μπορεί να νιώσει ότι τον πιέζω;
Mariliza
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ