Αφορμή για το παρόν άρθρο στάθηκαν τα δημοσιεύματα που βλέπω τελευταία περί απογοητευμένων γυναικών από τις ελεύθερες σχέσεις. Σκοπός του άρθρου είναι, στο μέτρο του δυνατού, να τονώσει τη γυναικεία αυτοπεποίθηση.

Είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει στις σύγχρονες σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων. Ένας άνδρας, που έχει σαρκικές σχέσεις με μία γυναίκα, της λέει ότι αυτό που έχουν δεν θέλει να το λέει σχέση ή ότι είναι ελεύθερη σχέση. Η γυναίκα, έχοντας κουραστεί να επενδύει συναισθηματικά σε σχέσεις που δεν βγήκαν πουθενά, συμφωνεί.

Μπορεί, βέβαια, να συμβαίνει και το άλλο: η γυναίκα συμφωνεί, ελπίζοντας ότι στο μέλλον εκείνος να θελήσει μαζί της κάτι σοβαρότερο επειδή θα εκτιμήσει την καλοσύνη της και την όμορφη ψυχή της, καταλαβαίνοντας ότι σαν εκείνη δεν θα βρει πουθενά αλλού.

Πόσο άδικος είναι ένας τέτοιος συλλογισμός! Αργά ή γρήγορα η γυναίκα δένεται συναισθηματικά (γιατί είναι στη φύση της να δίνει την καρδιά της στον άνδρα που δίνει το σώμα της), αλλά εκείνος δεν δείχνει σημάδια συναισθηματικής οικειότητας. Έπειτα, αν η γυναίκα κάνει οποιαδήποτε νύξη για κανονική και όχι ελεύθερη σχέση (οξύμωρο σχήμα και τούτο), εκείνος θα φύγει τρέχοντας.

Σε όσες αυτή η πλοκή φαίνεται οικεία και το έχουν ζήσει, θα ήθελα να πω το εξής: φταίνε και οι δύο. Ο άνδρας για την ανόητη νοοτροπία του και η γυναίκα γιατί συμφωνεί από την αρχή να κάνει κάτι που δεν είναι στη φύση της.

Μην συμφωνείτε να μπαίνετε σε καταστάσεις από τις οποίες ξέρετε ότι θα βγείτε ηττημένες με μεγάλες πιθανότητες. Επίσης, μην ακούτε όσους λένε ότι οι ελεύθερες σχέσεις είναι κάτι προχωρημένο και υπεράνω, επειδή (σύμφωνα με τους υποστηρικτές τους) είναι απαλλαγμένες από πάσα κτητικότητα, ζήλια και ανασφάλεια. Αν τα λεγόμενα αυτά έστεκαν, τότε και το επάγγελμα της ιερόδουλης είναι σούπερ προχωρημένο, αφού η γυναίκα αυτή μπορεί να έχει σεξουαλικές σχέσεις με οποιονδήποτε άνδρα, χωρίς η ίδια να νιώθει την ανάγκη για δέσμευση.

Πιο πολύ απ’ όλους οικτείρω αυτούς τους ανθρώπους που μεταφράζουν τις συναισθηματικά νεκρές σχέσεις σε ελεύθερες . Κανένας δεν θέλει πια να επενδύει, όλοι θέλουν να παίρνουν και μάλιστα όσο πιο φθηνά γίνεται. Μην πέφτετε σ’ αυτήν την παγίδα και όποιος σας προτείνει να κάνετε αυτού του είδους τη σχέση, εξ αρχής να αρνείστε.

Και μόνο που το προτείνει ένας άνδρας αυτό αποκαλύπτει αμέσως ότι ο βαθμός της συναισθηματικής του ωριμότητας μπορεί να συγκριθεί με ένα γυμνασιόπαιδο. Δεν είναι ντροπή να επιδιώκετε στα προσωπικά σας κάτι παραπάνω από ένα κοινό κρεβάτι και, ακόμα περισσότερο, δεν είναι ντροπή να το πείτε αυτό στον άλλον και να του κλείσετε την πόρτα κατάμουτρα.

Ωστόσο, αν πήρατε ήδη το λάθος μονοπάτι και τώρα καταλάβατε ότι θέλετε δέσμευση, πάλι δεν είναι ντροπή να κάνετε μια τέτοια κουβέντα. Κι αν εκείνος αρχίσει τα μισόλογα και τις υπεκφυγές, βεβαιωθείτε ότι ξεκαθαρίζετε τη θέση σας και φύγετε από αυτό το χάος. Τουλάχιστον, έτσι θα είστε εσείς αυτή που θα έχετε φύγει, και μάλιστα από έναν άνθρωπο που είναι ανίκανος να σας προσφέρει το κάτι παραπάνω που θέλατε. Κάτι καλύτερο από το να μένετε αρκούμενες στα λίγα και στο τέλος να φύγει εκείνος (γιατί ούτως ή άλλως θα φύγει) για άλλα λιμάνια, δεν νομίζετε;

Ευχαριστώ για το χρόνο σας και καλή δύναμη.

Ρέα-Σύλβια