Καλησπέρα και καλό μήνα.
Θα ήθελα τη γνώμη σας για τα λεγόμενα απωθημένα.
Πώς βοηθάμε το νου μας να απαγκιστρωθεί από αυτά; Να σταματήσει να σκέφτεται το τι θα γινόταν αν ο χρόνος γυρνούσε πίσω και βάζαμε το συναίσθημα πάνω από τη λογική;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έχετε θελήσει ποτέ να φιλήσετε κάποιον και να νιώθετε ότι το θέλει κι αυτός και μάλιστα το ζητά έμμεσα μεν προκλητικά δε, αλλά εσείς όντας άνθρωποι της λογικής δεν κάνατε τίποτε; Σκεπτόμενοι όλες τις παραμέτρους και τα ενδεχόμενα και μη θέλοντας να ρισκάρετε κι έτσι να επιλέγετε πάντα τη λογική έναντι του συναισθήματος…
Και μάλιστα ο άλλος να μην ξέρει ποτέ το τι νιώσατε τότε, γιατί απλά δεν μιλήσατε. Και τα χρόνια να περνούν και να ξέρετε πως είναι κάπου και ζει, αλλά ακόμη να σας τρώει που τότε δεν μιλήσατε. Όχι για το σεξουαλικό στοιχείο, αλλά για το ανθρώπινο. Πόσοι από εμάς δεν έχουμε φανερώσει πράγματα και σε πόσους από εμάς δεν έχουν φανερωθεί;
Γιατί το κάνουμε αυτό; Όλοι ξέρουμε πως η ζωή είναι μικρή -τουλάχιστον θεωρητικά, αλλά και πάλι κάποιοι από εμάς δεν μιλάμε. Κι έτσι, δεν ξέρω, εμείς οι σιωπούντες, πώς θα σταματήσουμε να σκεφτόμαστε συνέχεια το τι θα γινόταν αν…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Λέτε σήμερα να ήμασταν καλύτεροι ως άνθρωποι; Πιο δυνατοί, αν το ανοίγαμε το ρημάδι μας; Αν το σκάγαμε εκείνο το φιλί; Αν κάναμε εκείνη την αγκαλιά ή το χάδι; Και γιατί ενώ τα σκέφτομαι όλα αυτά, γνωρίζω πως ακόμη και ο χρόνος να ερχόταν πίσω, πάλι θα έβαζα τη λογική πάνω από το συναίσθημα… Ή ίσως το φόβο που μας οδηγεί πολλές φορές στη λογική…
Γιατί δεν μπορώ να δράσω με το συναίσθημα;
Ρία
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;
Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη. ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αρχικά θα έπρεπε να μας αναφέρεις γιατί έδρασες με τη λογική? Τι σε κρατούσε να μην δώσεις αυτό το φιλί? Είχες άλλον φίλο ή ήταν απαγορευμένος έρωτας? Δεν βλέπω άλλους λόγους να μην αφεθείς στην αγκαλιά κάποιου που θέλεις..Η λογική χρειάζεται καμιά φορά να μπαίνει μπροστά όταν υπάρχει πραγματικός λόγος όμως. Ποτέ δεν είναι αργά να μάθεις τι θα γινόταν αν τελικά τον φιλούσες…Μάθε , ρώτα που βρίσκεται και αν οι συγκυρίες τον επιτρέπουν πάνε να τον βρεις..
Αν τον ήθελες αληθινά, αν ήταν free αυτός κι εσύ, αν είχε το προφίλ ατόμου που πληροί τα κριτήριά σου, να είσαι σίγουρη πως ο εγκέφαλος (λογική) θα διέταζε την καρδιά (συναίσθημα) να υποκύψει. Προφανώς, είσαι άτομο σκεπτόμενο που συνυπολογίζει τις συνέπειες λόγων και πράξεων και δρα όταν δεν διαφαίνεται πως ίσως η καρδιά προδώσει το μυαλό. Υγιές μου ακούγεται όλο αυτό, γιατί βασανίζεσαι;
Προσωπικά, σε ζηλεύω αφάνταστα. Εγώ που τυχαίνει να είμαι το αντίθετο από σένα, που δρούσα παρορμητικά και μάζεψα προσδοκίες ακολουθούμενες από απογοητεύσεις, κατά συρροήν one-night stand, μερικά μακροπρόθεσμα φλερτ ή ολιγόμηνες ανούσιες σχέσεις (στο προσωπικό κομμάτι), καθώς και ένα σωρό παρέες-γνωριμίες του ενός φεγγαριού και “φίλους” που χάθηκαν για το τίποτα (στο φιλικό κομμάτι), δεν νιώθω ότι κέρδισα κάτι. Η λογική σου σε βοηθά να επιλέξεις έναν πιο σωστό άνθρωπο για σένα, να καταλάβεις τι θέλεις και να βάλεις το αληθινό και μακροπρόθεσμο έναντι του ψεύτικου και προσωρινού. Ας μη φίλησες εκείνον που ήθελες ξέροντας ότι το ήθελε κι εκείνος, δεν πειράζει. Μάλλον είχες καλύτερο λόγο να μην το κάνεις. Γκόμενοι υπάρχουν πολλοί και πάντα θα υπάρχουν, το θέμα είναι να βρεις τον άνθρωπό σου. Αν βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος, θα “σου πάρει τα μυαλά”… αλλά και πάλι με μέτρο αυτό, γιατί μοιάζεις ισορροπημένος άνθρωπος και συγκροτημένη προσωπικότητα! Μη φοβάσαι τίποτα και μη βασανίζεσαι. Αυτό που λένε ότι καλύτερα να μετανιώνεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που δεν έκανες… Δεν ισχύει απαραίτητα, ξέχασέ το.
Γιατί με κάποιο τρόπο μπλόκαρες το συναίσθημα με τον τρόπο που σε μεγάλωσαν.τωρα εχεις κολλήσει στα πρέπει!! Μάλλον θες λίγη βοήθεια πό ειδικό να ξεμπλοκάρεις.
Μου φαίνεται οτι πρέπει να σταματήσεις να σκέφτεσαι ΤΟΣΟ πολύ και να αρχίσεις το σεξ…
Παιδια σας ευχαριστω ολους για τα σχολια. Γενικα το κανω αυτο οχι μονο στην περιπτωση του φιλιου που ανεφερα. Οντως με τον ανθρωπο μου πλεον λειτουργω παραπανω με το συναισθημα.Το παρελθοντικο γεγονος με το φιλι το ανεφερα ως παραδειγμα.Η απορια μου ειναι, γιατι γενικα δε βαζω πανω το συναισθημα.Στα παντα οχι μονο στα ερωτικα. Πιστευετε ειναι φοβος;Πιστευετε κατι υποδηλωνει; Μηπως φταει το οτι ελαχιστες φορες που εβαλα συναισθημα σε φιλικες η ερωτικες σχεσεις πληγωθηκα;Μηπως ειναι αμυνα του στυλ αν δεν εκτεθω δε θα πληγωθω;Και περα απο εμενα…γιατι πολλες φορες δεν αποκαλυπτουμε τα οσα νιωθουμε…και καλα εγω ,καταλαβατε γιατι.Γενικα ομως το θετω.
Εμενα όλο αυτό αυτο το κείμενο μου παραφαινεται φιλοσοφικό. Λες το εγραψε καμια αρθρογραφος που θελει να ψαρεψει γνωμες για το επομενο κομμάτι της
Με κολακευεις ,αλλα ειμαι δασκαλα και δεν ειμαι αρθρογραφος.Απλα, καλως η κακως, ετσι γραφω και μιλαω γενικοτερα στη ζωη μου.