Σε δύο μήνες κλείνω τα 31 μου, αν και εμφανισιακά μοιάζω για 25 το πολύ. Είμαι άνεργη αυτήν την περίοδο, αλλά διαβάζω αρκετά, κάνω γυμναστική, περιπάτους, δηλαδή κάνω πράγματα για να περνάει δημιουργικά η ώρα μου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Είχα μόνο δύο σχέσεις μέχρι τώρα λίγων μηνών άρα όπως καταλαβαίνετε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου το έχω περάσει στη μοναξιά -και συναισθηματική και ερωτική επειδή δεν κάνω ούτε σεξ όταν είμαι μόνη μου, αλλά επίσης ουσιαστικά δεν ξέρω πως θα λειτουργήσω μέσα σε μια σχέση πολύχρονη. Άρα καταλήγουμε να έχω αρκετές ανασφάλειες και στο ερωτικό κομμάτι, αν θα ικανοποιήσω τον άνδρα αφού δεν έχω πολλές εμπειρίες αλλά και αν θα λειτουργήσω σωστά στο υπόλοιπο κομμάτι του δεσμού.
Από την άλλη έχω τους συγγενείς μου που μου λένε συνεχώς ότι έχω φτάσει σε μια ηλικία γάμου και μερικοί μάλιστα μου βρίσκουν και γαμπρούς για να με αποκαταστήσουν, χωρίς να με έχουν ρωτήσει αν θέλω να κάνω οικογένεια ή αν είμαι μόνη μου… Ανύπαντρη χωρίς δεσμό ειδάλλως θα είχα παντρευτεί ήδη (στα δικά τους μάτια)…
Το αποτέλεσμα είναι να αγχώνομαι και για αυτό το θέμα, στο να βρω κάποιον άνθρωπο ώστε να σταματήσουν τα προξενιά και οι πιέσεις (αν και αντιδρώ όταν έρχεται αυτή η κουβέντα) και από την άλλη να σκέφτομαι πως είμαι εντελώς άπειρη άρα πως θα καταφέρω να κρατήσω κάποιον δίπλα μου μέσα σε έναν δεσμό πόσο μάλλον σε έναν γάμο!
Δεν έχω και κάποια σταθερή εργασία ώστε να τους έλεγα ότι με ενδιαφέρει η δουλειά μου, άρα όχι καριέρα. Τι μας μένει;;; Οικογένεια (και πως θα μεγαλώσει/ζήσει η οικογένεια με τουλάχιστον ένα άτομο άνεργο, δεν τους απασχολεί)…
Θέλω να κάνω οικογένεια αλλά όχι με κάποιον που θέλει μόνο οικογένεια, δηλαδή δεν έχει πρόβλημα αρκεί να βρει μια κοπέλα, την οποιαδήποτε, για να παντρευτεί… Θέλω να υπάρχει και κάποιο συναίσθημα και όχι να μου είναι ο άλλος αδιάφορος!
Με τις ανασφάλειες που έχω κιόλας, μπορεί να μείνω μόνη μου, δεν ξέρω τι θα συμβεί (αν και εκεί θα μου λένε πως δεν ήθελα τον έναν, δεν ήθελα τον άλλον και πάει λέγοντας)…
Αλλά νομίζω ότι είμαι αρκετά νέα για να συμβιβαστώ σε κάτι που δεν θέλω ώστε να μπω σε κάποιον γάμο για να ικανοποιηθούν κάποιοι τρίτοι… Λες και τώρα δεν αξίζω σαν άνθρωπος και σαν προσωπικότητα αλλά θα συμβεί ως δια μαγείας όταν παντρευτώ!!
Και άντε, όλους αυτούς να τους κουμαντάρω είτε με επιθετικό τρόπο είτε να το παίζω κουφή. Αλλά τις ανασφάλειες λόγω απειρίας, θα μου πείτε πως θα τις διώξω;;
Υ. Γ. Όχι, δεν είμαι καμία περίεργη στο χαρακτήρα ή να κοιτάω μόνο την εμφάνιση, αλλά από την στιγμή που δεν έχω μεγάλο κύκλο, τότε βρίσκεις και δύσκολα κάποιον να σχετιστείς. Και φίλες που μου είχαν γνωρίσει φίλους ή ξαδέρφια τους, ας μην επεκταθώ καλύτερα τι τύποι ήταν…
Ρία
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ