Ρία: “Τη μέρα που υποτίθεται πως θα γυρνούσε από το ταξίδι του… εξαφανίστηκε.”

Γεια σας,
θα ήθελα να μοιραστώ την ιστορία μου μαζί σας επειδή νομίζω πως είναι μία σπάνια περίπτωση.

Είμαι 22 χρονών και μιλούσα για τρεις μήνες με έναν 30άρη. Έλειπε σε επαγγελματικό ταξίδι οπότε είχαμε επικοινωνία μέσω μηνυμάτων και τηλεφώνου μόνο. Εγώ ήμουν πιο διστακτική και περίμενα να βρεθούμε από κοντά για να σχηματίσω ολοκληρωμένη άποψη για το χαρακτήρα του. Αυτός συχνά παρασυρόταν και έκανε σχέδια μέχρι και για το καλοκαίρι να είμαστε μαζί!

Το θέμα είναι ότι τη μέρα που υποτίθεται πως θα γυρνούσε από το ταξίδι του… εξαφανίστηκε. Δεν απαντούσε πουθενά. Απλά χάθηκε.

Παρ’ ότι συγκρατούσα τον ενθουσιασμό μου τόσο καιρό, είχα πιστέψει στα λόγια του. Μπορεί να ήταν υπερβολικά και βιαστικά αλλά όταν τα έλεγε πίστευα ότι τα εννοούσε εκείνη την στιγμή.

Ήμουν θυμωμένη που εξαφανίστηκε χωρίς μια λέξη, ένιωθα ότι με “εξαπάτησε”, ότι με χρησιμοποίησε όσο έλειπε και είχε μοναξιές και τώρα που γύρισε στους συγγενείς, φίλους και πρώην του δεν με είχε ανάγκη. Ήμουν απίστευτα πληγωμένη και παράλογα στεναχωρημένη. Προσπαθούσα να τον ξεχάσω αλλά το μυαλό μου έμενε εκνευριστικά κολλημένο στη σκέψη του.

Πέρασε ένας μήνας έτσι, μέχρι που ένα κρύο απόγευμα χτύπησε το κινητό μου. Ήταν ένας φίλος του που ήξερε για μένα και μου έγραφε ένα μήνυμα από τον αριθμό του. Με ενημέρωσε ότι είχαν ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα στο δρόμο για το αεροδρόμιο εκείνη τη μέρα. Η κατάστασή του ήταν σοβαρή και οι γιατροί τον έβαλαν σε τεχνητό κώμα. Όταν έκαναν δοκιμή να τον ξυπνήσουν για λίγες ώρες με ζήτησε…

Ρία

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;