Σοφία: “Δεν καταλαβαίνω και πραγματικά έχω αρχίσει να εκνευρίζομαι πολύ”

Έχω κι εγώ ένα πρόβλημα που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας!

Έχω μια φίλη, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, με την οποία κάναμε αρκετή παρέα. Γνωριστήκαμε στον επαγγελματικό μου χώρο και ξεκινήσαμε να βγαίνουμε, να μιλάμε στο τηλέφωνο, να πηγαίνουμε μαζί διακοπές.

Εκείνη δεν είχε φίλους. Γνωστούς είχε περισσότερο, αλλά όχι φίλους. Εγώ έχω. Μια σταθερή παρέα τριών ατόμων, φιλίες δοκιμασμένες στο χρόνο.

Φυσικά, και την έβαλα κι εκείνη στην παρέα μου. Όλοι την αγκάλιασαν και περνούσαμε πραγματικά ωραία όλοι μαζί.

Το πρόβλημα ξεκίνησε από τη στιγμή που έκανα σχέση. Όπως καταλαβαίνετε αφιερώνω αρκετό χρόνο στο αγόρι μου κι εκείνη αντιδρά. Μου τηλεφωνεί και μου κάνει κανονικές σκηνές ζηλοτυπίας.

Καταλαβαίνω ότι της λείπει αυτό που είχαμε, ο τρόπος όμως που μου μιλάει είναι πολύ απότομος. Δεν καταλαβαίνω και πραγματικά έχω αρχίσει και εκνευρίζομαι πολύ. Της απαντάω όσο πιο ήρεμα μπορώ, αλλά κάποια στιγμή θα αντιδράσω. Αντί να χαίρεται για μένα, γκρινιάζει.

Οι άλλοι μου φίλοι δεν συμπεριφέρονται έτσι; Τι να κάνω;