Κανε ανακλαση των συναισθηματων που βλεπεις κ χρησιμοποίησε ενσυναίσθηση.. Για παράδειγμα : ΄Βλέπω ότι είσαι κλειστος κ νευρικός τώρα τελευταία. Ακουσα στο τηλεφώνημα ότι συνάντησες την πρωην σου κ καταλαβαίνω ότι μπορεί να αναστατώθηκες. Κ εγώ έτσι μπορεί να αντιδρούσα στην θέση σου.΄ Επίσης μίλα του για τα δικά σου συναισθήματα. Περιέγραψέ του τί νιώθεις κ πως το βιώνεις όλο αυτό ακόμα κ με εικόνες. Θα μπορούσες να το αναφέρεις όπως το είπες κ σε εμάς: έχω χάσει τον ύπνο μου. έχω καταλάβει απο την ζωή μου, ότι αυτό που μας εγκλωβίζει, που μας κρατάει πίσω και παγωμένους-μπλοκαρισμένους κ μπερδεμένους στον χρόνο κ τον χώρο είναι, έως έναν μεγάλο βαθμό, η μη έκφραση των συναισθημάτων κ του εαυτού μας. Θα σου πρότεινα να το κάνεις σύντομα το εγχείρημα, όμως πρώτα προσπάθησε να εκφορτιστείς έστω και λίγο (βγες για τρέξιμο, μίλα με μια φίλη σου ή κλάψε, ούρλιαξε εαν θες), με άλλα λόγια, μην μιλήσεις ενώ βρίσκεσαι στο zennith του θυμού, της απόγνωσης κ της λύπης σου, καθώς επίσης κ να είσαι ανοιχτή κ προετοιμασμένη να ακούσεις ο,τιδήποτε. Όλο αυτό θα μπορούσε να είναι μια επιτυχημένη προσπάθεια για να ξεκινήσει ο διάλογος.Μίλα του ειλικρινά. Εαν νιώσεις ότι αυτό που σου λέει δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, απλά πες το εκείνη την στιγμή. Απο κει κ πέρα…θα δεις τί θα κάνεις. Αλλά σίγουρα θα καταλάβεις-διαισθανθείς τί συμβαίνει μεταξύ σας.

Για μένα είναι δύο τα σενάρια. Είτε έμαθε πως η πρώην του παντρεύτηκε κι έκανε και τρία παιδιά οπότε “τρώγεται” λιγάκι με σκέψεις του στυλ τι θα γινόταν αν… είτε έμαθε πως η πρώην δεν τον έχει ξεπεράσει και τον θέλει πίσω οπότε έχει το δίλημμα εσένα ή την άλλη. Για να μην χάνεις τον χρόνο σου, μίλα του ειλικρινά. Πες του για την αλλαγή συμπεριφοράς του και ρίξε του το γάντι, ώστε να αποφασίσει το τι θέλει και να μην σε βασανίζει και σου τρώει τον χρόνο.