δεν θα χωρισει ποτε γλυκια μου….δυσκολα ενας ανδρας θα αφησει τη σιγουρια του σπιτιου του..αλλα εχω μια απορια ποσο σιγουρη μπορεις να εισαι με εναν ανδρα ο οποιος κοροιδευει μια αλλη γυναικα οτι δεν θα κοροιδεψει κ σενα;;;;

Σόνια, την απάντηση την ξέρεις ήδη απλά σε τρώει μέσα σου και θέλεις να εξαντλήσεις και την παραμικρή πιθανότητα. Δε θα χωρίσει τη γυναίκα του. Έχει τη σιγουριά του σπιτιού του και έχει και σένα να τον ανεβάζεις. Δε θα την αφήσει τη γυναίκα του και το παιδί του για να είναι μαζί σου. Ποτέ δεν παίρνουν διαζύγιο και αυτή η ιστορία θα τελειώσει με σένα να πονάς αν δε το προλάβεις. Ο κύριος έχει κάνει τη ζωή του, την οικογένεια του, εσένα σε φυλακίζει όμως και σου τρώει χρόνια απο την ζωή σου, Γιατί να του τα χαρίζεις; Η ιστορία γνωστή, πάντα εχουν προβληματικούς γάμους. Την πλευρά της γυναίκας του όμως την έχεις ακούσει; Η πραγματικότητα μπορεί να είναι πέρα για πέρα διαφορετική. Και δε θέλω ν’αναφερθώ στο ηθικό κομμάτι της ιστορίας αλλά…Θέλεις να είσαι η άλλη γυναίκα; Σου φτάνει μισή ζωή; Πού είναι αυτός σε γιορτές, Χριστούγεννα, γενέθλια, σε στιγμές που τον χρειάζεσαι. Σωστά. Με την οικογένεια του. Και σύ; Πού είσαι εσύ; Σκέψου αν σου φτάνει οτι έχεις γιατί δε νομίζω να έχεις περισσότερα κοντά του…Καλή τύχη

Αυτά τα “λυπάμαι τη σύζυγό του” (το παιδί δεν το σκέφτεται κανείς ας πούμε;) είναι υποκρισίες και καλύτερα να τα παραλείπετε (απευθύνομαι σε όλες) γιατί υποτιμάτε τρομερά τη νοημοσύνη μας κι είναι ανόητο εκ μέρους σας εφόσον ζητάτε τη γνώμη μας. Χεσμένη την έχεις μετά συγχωρήσεως, σε ενδιαφέρει πότε θα χωρίσει για τον έχεις αποκλειστικά εσύ (χαχαχα εδώ γελάμε). Απο τη στιγμή που μπλέκεις με έναν άντρα που δεν είναι διαθέσιμος : α) δε μπορείς να λειτουργήσεις σαν να έχεις μια κανονική σχέση, λειτουργείς ως το 3ο πρόσωπο με το ό,τι συνεπάγεται αυτό (τον μοιράζεσαι, συναντιέστε κρυφά κλπ), β) δε μπορείς να τον εμπιστευτείς γιατί το πρώτο σημάδι που σου έχει δείξει με μεγάλα φωτεινά γράμματα που αναβοσβήνουν, είναι πως είναι άπιστος (και ψεύτης) κι αυτό είναι από μόνο του λόγος για να μην μπλέξεις μαζί του. αλλά αφού εσύ το έκανες πάμε παρακάτω, γ) άρα αν αγαπάς, νοιάζεσαι και σεβεσαι τον εαυτό σου δε μένεις σε μια τέτοια σχέση εφόσον ξέρεις την αλήθεια ή αν μείνεις (μάλλον τότε δε σέβεσαι και πολύ τον εαυτό σου) δεν τρέφεις αυταπάτες ότι θα χωρίσει για σένα. Ένας σωστός άνθρωπος (είτε είναι γυναίκα είτε άντρας) όταν ο γάμος του τελειώσει μέσα του, τον απασχολεί πρώτα να χωρίσει και να διαχειριστεί όλες αυτές τις δύσκολες καταστασεις που προκύπτουν και μετά να τρέξει σε παρτυ για να γνωρίσει τον/την επόμενο/η. Μπορεί να γνωρίσει την αγάπη και πριν το διαζύγιο, αλλά κάνει κινήσεις όπως πχ το να μιλήσει και να βάλει τη συζυγική του σχέση σε διάσταση ωσπου να βγει το διαζύγιο, ωστέ να μην κοροϊδεύει καμία και κανέναν. Αυτός 8 μήνες λες, γυρνάει στη γυναίκα του και στο παιδί του. Σε δουλεύει και εσύ, παρόλο που το καταλαβαίνεις, το τρως. Είναι από τις περιπτώσεις που δεν έχει σημασία τι θέλεις, αλλά τι πρέπει…Αλλά για να κάνεις αυτό που πρέπει, οφείλεις να είσαι ώριμη και δυνατή…Είσαι;

Πραγματικά ρωτάς τι να κάνεις??!! ενώ έχεις ήδη και η ίδια καταλάβει ότι αυτός βρίσκει δικαιολογίες…. Τι να σου πω, μάλλον αυτό που κάνεις τόσο καιρό… να κάθεσαι μαζί του ερωτευμένη και να ακούς όλα τα ψέματα και τις δικαιολογίες του, να έρχεσε πάντα δεύτερη στη ζωή του, να έχεις βάλει σε πάγο τη δική σου ζωή. Το έχεις καταλάβει ότι κάποια στιγμή θα σε παρατήσει γιατί θα έχει βρει την επόμενη παράνομη σχέση, ετσι δεν είναι?! Πόσο θύματα τελικά, ανασφαλείς και χωρίς αυτοεκτίμηση μπορούμε να καταντήσουμε οι γυναίκες, πόσο!!

Διαβαζω συνεχεια ιδιες περιπτωσεις,τριτα προσωπα,γυναικες απατημενες που γνωριζουν αλλα παραμενουν σε εναν δυστυχισμενο γαμο παιδια πληγωμενα κτλ.Ο καθε ανθρωπος κανει οτι καλυτερο για τον εαυτο του κ ολα μπορουν να συμβουν.Εγω χωρισα και ο λογος δεν ηταν καποια αλλη γυναικα ηταν η αφορμη. Το εκανα μετα απο 2χρονια παραλληλης σχεσης κ ειμαι ευτυχισμενος πλεον μαζι της.Δν ξερω αν σε βοηθησα αλλα ηθελα να ξερεις οτι υπαρχει κ η αλλη αποψη

Δεν χρειάζεται να παντρευτείς επειδή θα αποκτήσεις παιδί, η μήπως ζείτε όλοι και όλες σε ελληνική ταινία του 50; Το ότι δεν μπορεί να το πει στη σύζυγο του ακόμη πιθανόν έχει να κάνει με ένα πλέγμα λόγων, όπου, μάλλον, το παιδί του είναι προτεραιότητα του (τουλάχιστον το ελπίζω), όπως και ο κυκεώνας υποχρεώσεων που δημιουργεί η οικογενειακή ζωή (και τις οποίες δεν έχει η εργένικη ζωή). Ένας άλλος λόγος ίσως είναι τα αλληλοσυγκρουόμενα συναισθήματα που υπάρχουν στην αρχή κάθε σχέσης (αγαπώ την Α αλλά δεν μπορώ να αφήσω την Β. Εγώ δεν το θεωρώ καθόλου υποκρισία αυτό, αλλά μέρος του τι είναι να είσαι άνθρωπος. Είμαστε πολύπλοκα όντα, ακόμα και τα πιο καθαρά και διάφανα συναισθήματα μας έχουν σκοτεινές γωνίες), και εσείς στους 8 μήνες είστε στην αρχή. Εγώ θα άφηνα τα τελεσίγραφα κατά μέρος στην περίπτωση σου. Θα προσπαθούσα να επικεντρωθώ όχι στην διεκδίκηση από την γυναίκα του αλλά στην ανάπτυξη και κατανόηση των δικών μου συναισθημάτων γι’ αυτόν τον άνδρα. Και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές σκέφτομαι ότι ρωτάς λάθος ερώτηση, ότι αυτό που πραγματικά σε απασχολεί δεν το ρωτάς όχι μόνο εδώ αλλά ούτε στο εαυτό σου.

Δεν αμφιβάλλω ότι είναι ερωτευμένος μαζί σου αλλά δεν γίνεται να απαγκιστρωθεί από ένα σωρό πράγματα μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα (μου φαίνεται αστείο που άλλες σχολιαστριες νομίζουν 8 μήνες είναι μεγάλο χρονικό διάστημα). Επίσης, δεν συμφωνώ με τις άλλες σχολιαστριες σε αρκετά από αυτά που λένε αλλά και στο ότι είναι τόσο σίγουρες για τη μορφή και το μέλλον μιας σχέσης (το ότι και η δική σας σχέση είναι ευάλωτη σε αλλαγές συναισθημάτων, στην τριβή του χρόνου, στην αδυναμία να ανανεωθεί, κτλ., δεν σημαίνει ότι δεν είναι αληθινή όσο διαρκεί, η ότι η σχέση του με την σύζυγο του δεν είναι άκρως προβληματική και τους κάνει δυστυχισμένους). O συγκινησιακός ορίζοντας είναι πολύπλοκος και όλες οι σχέσεις θέλουν τεράστια προσπάθεια. Aκούγεσαι ευφυές άτομο οπότε γνωρίζεις ότι καμία σχέση δεν κορυφώνεται, δεν αποφασίζεται στο θριλλ της διεκδίκησης. Η σχέση δεν τελειώνει στο ‘επιτέλους μαζί’, τότε αρχίζει. Και τώρα στο ψητό, δεν γνωρίζεις, η δεν μας λες αρκετά επί του θέματος, τι εξαρτήσεις υπάρχουν μεταξύ των δύο συζύγων και, το ακόμα σημαντικότερο, στο οποίο δεν αναφέρεσαι καθόλου, πως είναι η σχέση του με το παιδί του. Πατέρας δεν είναι όποιος ζει στο σπίτι με τη μαμά του παιδιού του, αλλά όποιος έχει σχέση απόλυτης αφοσίωσης και ευθύνης προς to παιδί του, ακόμη και αν ζει χώρια, σε άλλο σπίτι/χώρα/ήπειρο με άλλη σύντροφό (πιθανόν και άλλα παιδιά).

Μια ιστορία από το φιλικό μου περιβάλλον . Ζευγάρι υπεραγαπημένων φίλων ζούσε ευτυχισμένο (κατά τα φαινόμενα) για 5 χρόνια με παιδί με ιδιαίτερες ανάγκες. Ο σύζυγος γνώρισε άλλο άτομο (χωρίς να το επιδιώξει) και σύντομα αναπτύχθηκε τρυφερή φιλία και μετά έρωτας μεταξύ τους. Του πήρε 4 χρόνια να το πει στη σύζυγο. Και οι δύο σύζυγοι ακαδημαϊκοί όπως και το τρίτο πρόσωπο (στο εξωτερικό, όπου ζω και εγώ). Το άμεσο αποτέλεσμα ήταν πόνος από όλες τις μεριές (η σύζυγος γιατί είχε επενδύσει τα πάντα, κακώς, επάνω στο σύζυγο. Ο σύζυγος μέσα στην ενοχή που διέλυσε μια μακροχρόνια σχέση, και για το θάνατο πολύ δυνατών συναισθημάτων που είχε στην αρχή για την πρώην σύζυγο του. Η νέα σύντροφος, λόγω ενοχών που μια άλλη γυναίκα ήταν τόσο δυστυχισμένη αλλά και για τις επιπτώσεις σε ένα παιδί με ειδικές ανάγκες. Βλέπεις, στην όλη υπόθεση δεν υπήρχε κανένα διαβολικό άτομο). Τα άμεσα αποτέλεσμα και στη δική σου περίπτωση όπως και στων φίλων μου θα είναι μεγάλη θλίψη (και για τον σύντροφό σου, όχι μόνο για την σύζυγο του) και πόνος και ενοχές. Μην νομίζεις ότι θα μπεις στη Ρώμη τροπαιούχος (που δεν νομίζω ότι έτσι νομίζεις). Το μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα για τους φίλους μου είναι ότι ο πρώην σύζυγος είναι εδώ και 5 χρόνια (4 + 5 9) με το τρίτο πρόσωπο (με την οποία επίσης έχω φιλικές σχέσεις και με γνώση της άλλης φίλης μου και πρώην συζύγου) και έχουν αποκτήσει παιδί. Το πρώτο παιδί είναι πλέον ευτυχισμένο μετά από πολύ δουλειά και αγάπη από όλους και όλες. Τώρα είναι μέλος δύο οικογενειών που το αγαπάνε και το μεγαλώνουν από κοινού (περνά το μισό χρόνο με την νέα οικογένεια). Αυτό λοιπόν που θα σε συμβούλευα να κάνεις είναι να σκεφτείς πως αισθάνεσαι σε ρόλο δεύτερης μητέρας. Αν όντως σου αρέσει και είσαι διατεθειμένη να αγαπάς αυτόν τον άνδρα όχι μόνο ως εραστή αλλά και ως σύντροφό και πατέρα ενός παιδιού, αν είσαι διατεθειμένη να δεχθείς ότι δεν αγαπά μόνο εσένα αλλά και (τουλάχιστον) ακόμα ένα άτομο (από το οποίο δεν πρόκειται να χωρίσει και το οποίο θα είναι μέχρι τέλους μέρος της ζωής σας) τότε αυτή είναι η συζήτηση που πρέπει να κανείς με τον σύντροφό σου. Μίλα του για το παιδί του, πως θα κάνετε χώρο στη σχέση γι’ αυτό (και να το εννοείς φυσικά). Πως θα φροντίσετε να μην του αναστατώσετε όλη τη ζωή.

Οπότε η ερώτηση δεν είναι πότε θα το πει στη γυναίκα του, αλλά τι βήματα κάνετε για να προστατεύσετε το παιδί από τις αποφάσεις σας. Το ζητούμενο δεν είναι να ζει κάποιος μέσα στη δυστυχία αλλά πως θα διαχειριστεί μια οδυνηρή κατάσταση. Το πως και πότε θα το πει στη σύζυγο εξαρτάται και από το χαρακτήρα του (αν είναι άνθρωπος τρυφερός τότε δεν θα μπορέσει να περάσει με οδοστρωτήρα από πάνω της, και μπράβο του, ακόμα και αν δεν την αγαπά πια. Γιατί δεν νομίζω ότι ποτέ δεν είχε συναισθήματα γι’ αυτήν. Μπορεί για σένα να αισθάνεται κάτι δυνατότερο αλλά δεν κάνετε αγώνα δρόμου για το με ποιαν είναι η ήταν πιο ερωτευμένος). Το δικό σου θέμα είναι πως αισθάνεσαι εσύ με την προοπτική να μοιράζεσαι τη ζωή σου με έναν άνθρωπο που έχει παιδί από άλλη σχέση, και πως θα ανοίξεις χώρο στη ζωή σου γι’ αυτό το παιδί. Μπορείς να το κάνεις, θέλεις να το κάνεις; Αυτό είναι το ρίσκο που πήρες και εκεί έγκειται η ευθύνη των δικών σου συναισθημάτων. Αν νομίζεις ότι θέλει πολύ δουλειά η όλη υπόθεση (όπως όντως θέλει) αλλά δεν μπορείς η δεν θέλεις να την κάνεις, μάλλον πρέπει να αποχωρήσεις από την ζωή του. Αλλά αν όντως αγαπάς ότι έχει σχέση με αυτόν τον άνδρα, και θέλεις το όλο πακέτο τότε θα πρέπει να δεις πως μπορείς να συμμετέχεις και εσύ στη ζωή αυτού του παιδιού με τρόπο που θα κάνει καλό στο παιδί. Αυτές τις συζητήσεις θα έπρεπε να έχεις μαζί του και όχι τελεσίγραφα για το πότε θα το πει στη σύζυγο του. Θα το πει όταν αισθανθεί ότι η ζωή του παιδιού του δεν θα ανατραπεί με τρόπο που θα πληγώσει το παιδί ανεπανόρθωτα. Αυτό βέβαια ισχύει αν είναι καλός πατέρας (που δεν αμφιβάλλω) γιατί αν δεν είναι τότε γι’ αυτό θα είναι ηθικά (πέρα από νομικά) καταδικαστέος, όχι γιατί ερωτεύτηκε μια άλλη γυναίκα και θέλει να χωρίσει.

Αποφάσισε αν αποδέχεσαι το να είσαι πάντα ”δεύτερη” στη ζωή του, η ”παράληλλη σχέση”, αυτή που θα ανέχεται τις ”δικαιολογίες του” και μην πιστεύεις ότι η γυναίκα του είναι το θύμα…σκέψου μήπως είστε και οι δύο και ο κύριος είναι ο βολεμένος της υπόθεσεις

Εξαιρετικός τρόπος σκέψης allegoryofthecave. Πραγματικά πιστεύω ότι βοήθησες την κοπέλα. Το μόνο που θα ήθελα να προσθέσω είναι το εξής: μήπως η φίλη μας αφού κάνει τη συζήτηση που προτείνεις είναι καλό να απομακρυνθεί; Να του πει: μόλις πάρετε το διαζύγιο έλα να με βρεις για να μην συνεχίσει να είναι το τρίτο πρόσωπο. Αν εκείνος θέλει να χωρίσει θα το κάνει έτσι κ’ αλλιώς, έτσι δεν είναι; Αν τον στηρίξει σε αυτό μήπως ευθύνεται και η φίλη μας που διαλύεται ο γάμος τους; Αν τη θέλει πραγματικά και είναι σίγουρος ότι θέλει να χωρίσει δεν θα προτιμήσει να ξεκαθαρίσει την κατάσταση ώστε να είναι υγιείς οι συνθήκες για όλους και να υπάρχει χώρος για εκείνη στη ζωή του; Γιατί τα ζευγάρια που παντρεύονται γιατί η γυναίκα μένει έγκυος μένουν μαζί για χρόνια; Μόνο αν απομακρυνθεί -λέγοντας πάντα ότι τον θέλει και τον αγαπάει- θα ξέρει ότι εκείνος θα χώριζε έτσι κ’ αλλιώς με δική του πρωτοβουλία, ότι τελείωσε ο γάμος του με τη γυναίκα του και ότι έχει πραγματικά συναισθήματα για την κοπέλα; Δηλαδή δες το ανάποδα: αντί να τον διεκδικεί εκείνη να τον αφήσει να την διεκδικήσει εκείνος, κάθε άντρας που αγαπάει μία γυναίκα αυτό δε θα έκανε;

Καλά, η ιστορία της κοπέλας συνηθισμένη, αλλά το σκεπτικό της allegoryofcave ήταν που μ άφησε άναυδη.
Το πόσο εύκολα δικαιολογούμε την απιστία, την ωραιοποιούμε δε και με περισπούδαστες εκφράσεις και καλολογικά στοιχεία, λες και το μόνο που μας καθοδηγεί είναι τα ένστικτα. Έλα όμως που είμαστε πρωτεύοντα θηλαστικά και πέρα από τα συναισθήματα, διαθέτουμε και ενσυναίσθηση. Να μπορούμε δηλαδή να σεβαστούμε τα συναισθήματα και των άλλων και να αναλαμβάνουμε την ευθύνη των δικών μας. Γιατί ωραίες οι πολυπλοκότητες και οι σκοτεινές γωνίες και πολύ βολικές μπορώ να πω για ορισμένους, ΑΛΛΑ εκτός αυτών διαθέτουμε ηθική επίσης. Όση διαθέτει ο βέβαια ο καθένας μας, που είναι κάτι επίπεδα πιο πάνω, του να ικανοποιηθεί το εγώ μας και να τονωθεί με μια εκτός γάμου σχέση. Ή γνωρίζοντας ότι έχει εξαιτίας μας, διαλυθεί μια οικογένεια, όσο κι αν ορισμένες ισχυρίζονται ότι το τρίτο πρόσωπο δεν φταίει, όλοι έχουμε ευθύνη των πράξεών μας.Ακόμα και οι ακαδημαϊκοί δεν εξαιρούνται του κανόνα της ευθύτητας και της ειλικρίνειας, έννοιες που διδάσκονται στην βασική εκπαίδευση.
Στο δια ταύτα. Πέραν της εμφάνισης και της…κουλτούρας, καλό θα είναι να σκεφτείς όσα ΔΕΝ γνωρίζεις. Γιατί φυσικά η πλειοψηφία των παντρεμένων ΔΕΝ είναι ευτυχισμένοι, ΚΑΤΑ ΤΥΧΗ έκαναν παιδί, ΘΕΛΟΥΝ να χωρίσουν, ΠΙΕΖΟΝΤΑΙ κλπ κλπ κλπ παραμύθια που βολεύουν μια χαρά και δικαιολογούν την απιστία και φυσικά βγάζουν και το τρίτο πρόσωπο απ τις τύψεις. Βέβαια τις περισσότερες φορές, η σύζυγος και με ένα παιδι να φροντίσει δεν είναι τόσο πρόθυμη σεξουαλικά όσο η ερωμένη, το σπίτι έχει φασαρία λόγω παιδιού και ο κύριος βαριέται και ψάχνει ένα πιο ελκυστικό περιβάλλον και μια χαρά ξαπλώνει κάθε βράδυ και αγκαλιάζει την συζυγό του. Ναι, σκέφτεται ώρες ώρες “τι καλά να ήμουν εργένης” αλλά απ το “θα χωρίσω” αυτό απέχει παρασάγγας, επομένως μην παραμυθιάζεσαι. Υπάρχει κι ένα παιδι, που δεν θα το βιώσει τόσο απαλά αυτό, αν σου διαφεύγει. Ο στοιχειώδεις αυτοσεβασμός θα έπρεπε ήδη να σου δώσει απαντήσεις, όσο και αν ο πρίγκηπας σε διεκδίκησε “όσο κανένας άλλος” . Η άλλη οδός είναι να παραμείνεις μια ευχάριστη χαλάρωση στην -όχι και τόσο μίζερη και δυστυχή- όσο θέλει να σου παρουσιάζει ζωή του.

egw tha sou grapsw ligo poio apla kai is polles filosofies giati exw thn entiposi oti edw koitaei poia tha perasi thn alli stis filosofies.akou koritzakimou an kai den grafeis yilikia den prepei na eisai kai poly orimi symfona me ton tropo pou skeftsai.egw exw kapoia ylikia kai polles empiries,polla akousa gia tous legamenous pantremenous,kanenas apo avtous den afise to sygouro pou exei gia thn gkomena akoma kai na einai etsei opos thelei na ta leei dhladi oti exei provlimata kai pantreia logo egkimosinis kai paei legontas.gnwsto einai oti se olles ths makroxrwnies sxeseis erxete i routina kai i legameni kaimenei pantremenei pou den pernane kala psaxnoun ligo allagi afou vriskoun kai tous pernaei to paramithi,exoun thn gyneka spiti thn syntrofia kai sygouria pano apo olla kai paralila pernane kai kala me thn erwmeni afou kapoia pragmata den mporei na ta prosferei i syzigos logo kourasis apo to paidi ktl.opoios koritzimou einai toso xalia me thn syzigo kai thelei mia kainourgia arxh prota xwiarizi kai meta proaei gia kainourgia pragmata.den psaxnei prwta thn erwmeni.egw exw makroxronia sxesei 10 xronia sxedon eimai me ton syntrofomou prin loipon 5 xronia eixamai kapoia provlimata sthn sxeseimas kai kapoia loipon arxeise me ton syntrofomou na flertari til min erwtika kai tipotes parapano dioti htan xiliometra makria ta ydia tis elege kai o dikosmou oti tha xwrisoume ktl gia na pernaei thn oratou anewene i psixologiatou pou kapoia tou estelne erwtika min.otan omws to anakalipsa egw polly grigora ta ekopse ta mnm tou den xwrise thn makroxronia sxesei mazimou gia xaritis etsei pistewe ekeinh oti tha afisi emena kai omos den to ekane.esy omos giati den tou vazis kapoius orus na tou pis afou den pernas kala ksekatharise thn theseisou kai meta vlepoume kai mhn tou dinese allo kai meta tha dhs th apofasis tha parei.paradigmata polla exw apo gnwstesmou pou mpleksane me premenous kai kaneis tous den xwrise malista se kapoia periptosi kapoios xwrise gia eksi mhnes kai thn afise thn erwmeni kai phge pali sthn gynaikoulatou kai akomi synexizei na koroidevi thn erwmeni me diafores dikeologies

allegory of the cave ειναι προφανες οτι παρουσιαζεις τα πραγματα ετσι γιατι εχεις ενα συγκεκριμενο ιδιοτελες σκεπτικο στο μυαλο σου κι ετσι σε βολευει. Εγω που ειμαι χωρισμενος με παιδι, παρολο που μου προτεινε καποια σχεση ενω ημουν ακομη παντρεμμενος δεν το εκανα γιατι θεωρησα πως δεν ηταν σωστο απεναντι στη συζυγο μου (ο,τι προβληματα κι αν ειχα μαζι της) ουτε ηταν σωστο απεναντι στο παιδι μου. Δεν το εκανα γιατι θεωρω οτι για να παει κανεις παρακατω και να κανει σχεση με ενα καινουριο ανθρωπο πρεπει να εχει τελειωσει πρωτα με ο,τι τον δενει στο παρον. Οταν χωρισα, φυσικα και δεν ξεγραψα τη μητερα του παιδιου μου, αλλα ηταν ξεκαθαρο για μενα οτι η μεταξυ μας σχεση εχει ληξει. Τοτε μονο πηγα παρακατω και εδωσα ευκαιριες σε αλλους ανθρωπους μεχρι να κατασταλλαξω σε καποια που θα ηθελε και εμενα και το παιδι. Και ξαναπαντρευτηκα. Δεν ημουνα σε γαμο να τρεχω και με τη μια και με την αλλη, να δοκιμαζω και να λεω “αχ ειναι περιπλοκο” και να εχω δυο ανθρωπους ταυτοχρονα χωρις να ξεκαθαριζω τη σταση μου στη μια και βαζοντας στην αναμονη την αλλη. Θεωρω οτι το σκεπτικο σου ειναι λαθος, για μενα δεν δικαιολογειται σε καμια περιπτωση να φερθει καποιος ετσι (παντα υπαρχουν επιλογες) και ειναι δειγμα πολυ ασχημου (συμφεροντολογου) χαρακτηρα. Εξυπηρετει μονο αυτον που συντηρει τις 2 παραλληλες σχεσεις. Κανεναν αλλον. Διαιωνιζει ψευδη, αρρωστες καταστασεις και πληγωνει πολυ περισσοτερο τους ανθρωπους γιατι καποια στιγμη αποκαλυπτεται. Μιλας με ενα πολυ περισπουδαστο υφος και εχεις μια σταση ξερολιασης πολυ κακως κατα τη γνωμη μου (με τι ερεισμα αναρρωτιεμαι). Το χειροτερο ειναι οτι σε μια συζητηση με μια νεα κοπελα που την τρεχει ενας παντρεμενος που δεν ξεκαθαριζει τη σχεση του εσυ με υφος παντογνωστη και με κατεβατα γραφεις για να δικαιολογησεις ανθρωπους που χειριζονται τους αλλους για να ικανοποιησουν τις δικες τους αναγκες. Μηπως κι εσυ φερεσαι με αυτο τον τροπο στις σχεσεις σου? Δικαιωμα σου αλλα μη μας το διαφημιζεις κιολας σαν ανθρωπινο και ηθικα σωστο γιατι δεν ειναι που να χτυπιεσαι αναποδα. Επειδη καποιος βρισκει για να τα κανει δε σημαινει οτι ειναι και σωστο.

Επίσης ξέρω, ότι όταν κάποιος βρίσκεται σε μια σχέση δυσλειτουργική(όπως εκείνου με την γυναίκα του), και για την όποια δυσλειτουργία σίγουρα κ αυτός έχει μερίδιο ευθύνης, το πιό αισιόδοξο για το δικό του μέλλον είναι να δουλέψει ΤΩΡΑ τουλάχιστον σε ψυχολογικό επίπεδο πάνω σ αυτά τα θέματα και την δυστυχία που σκιάζουν τον γάμο του.Αν δεν έχεις μια όμορφη ζωή…μην ξεχνάς ότι εσύ την δημιούργησες, με την σκέψη, τα πρότυπα και τις εμπειρίες που κουβαλάς στο καφάλι σου. Με άλλα λόγια ” ή λύσ το και φύγε, ή λυσ το και μείνε”. Αν όχι, τότε τα “θεματάκια” που
υπάρχουν κατά πάσα πιθανότητα να εμφανιστούν και στην επόμενη σχέση. Και ας μην ξεχνάμε ότι τα πρότυπα και οι συνήθειες και ο χαρακτήρας κάποιου ξεδιπλώνονται με την πάροδο του χρόνου και με την οικειότητα.Με την στενή οικειότητα! Γιατί κάποιες φορές το φαινομενικό “θύμα” είναι ο “θύτης”. Και κανείς δεν μπορεί να ορκιστεί για την ζωή του άλλου…γιατί αυτός που χώρισε τελικά και επιτέλους και παντρεύτηκε την επι 4 χρόνια ερωμένη
του, κανείς δεν ξέρει να πει αν μια τρίτη ερωμένη υποβόσκει στον δεύτερο γάμο του…κανείς. Και όσο για τους ακαδημαικούς… επειδή είμαι κ εγώ του χώρου… ξέρω ακαδημαικό που περνάει φοιτητές αφού τους έχει πρώτα καλέσει σπίτι του να πδήξ@νε κ αυτόν και την γυναίκα του!!!

Καλά εσύ βρε Σόνια δεν έχεις παιδιά αυτός ο άνθρωπος μόνο το παπάρι του κοιτάει δηλαδή αντί να κάτσει να τα βάλει κάτω με την γυναίκα του να σώσουν την σχέση τους και να είναι ευτυχισμένοι μαζί με το παιδί τους προτιμάει να ξενοπηδάει και να χωρίσει κιόλας την ψυχική υγεία του παιδιού του την έχει γραμμένη εντελώς;; Πόσο στην κοσμάρα του είναι πια το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να φύγεις δεν βλέπεις ότι αυτός ο άνθρωπος καταστρέφει μια αγνή ψυχούλα;;

@allergyofcave Το μόνο που με ξεπερνάει απ το so called “σκεπτικό” σου, είναι η αφόρητη μπουρδολογία και τα μέσα που χρησιμοποιείς. Πρώτον, διαστρέβλωσες με παντελώς παιδιάστικο τρόπο όσα έγραψα, δεύτερον προχώρησες σε προσωπική επίθεση με χαρακτηρισμούς στους οποίους απαξιώ να απαντήσω και τρίτον με αποκάλεσες “κατίνα” (με greeklish να φαίνεται πιο…ακαδημαϊκό). Πραγματικά, αυτό είναι το καλύτερό σου επιχείρημα;
Δεν θα καθίσω να απαντήσω, στο αν και κατά πόσον ο γάμος είναι συμβόλαιο. Καμία σχέση φιλική ή ερωτική δεν θεωρείται δεδομένη, επιβάλλεται οι εμπλεκόμενοι να την εξελίξουν και να την επανατροφοδοτούν. Πουθενά δεν ανέφερα, ότι πρέπει να διαιωνίζεται μια κατάσταση δυσλειτουργική, που επιφέρει φθορά και τριβές, αυτά είναι αποκυήματα του παραληρήματός σου. Εάν φυσικά, το να διέπεται μία σχέση από σεβασμό, ειλικρίνεια και ευθύτητα, είτε στην διάρκειά της, είτε στο χωρισμό, τα χαρακτηρίζεις “ηθικολογία” και “tsirko katina”, πρόβλημά σου. Είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι για τις πράξεις μας, εμείς επιλέγουμε και αποφασίζουμε για το αν θα είμαστε ειλικρινείς και ευθείς απέναντι στον σύντροφό μας ή αν θα παίζουμε κρυφτούλι τσιλιμπουρδίζοντας…..χάρην πολυπλοκότητας. Όλα τα άλλα που αραδιάζεις είναι στην απλή αγγλική bullshit.

ΞΕ-ΕΡΩΤΕΥΣΟΥ ΚΑΙ ΦΥΓΕ.-

Έχουν περάσει 6 χρόνια από την απάντησή σου. Εύχομαι να έχεις αλλάξει μυαλά. Έυχομαι να μεσολάβησε κάποια εμπειρία, όπου θα βρέθηκες αντιμέτωπη/ος με όσα επέκρινες. Είσαι κλασική περίπτωση βλάβης. Η απάντηση σου αυτή (με την κακεντρέχεια -μάλλον ζήλεια θα έλεγα βέβαια-απέναντι στην πιο ποιοτική, γεμάτη κατανόηση τοποθέτηση που θα μπορούσε να υπάρχει) αντικατοπτρίζει το φόβο σου για την αλήθεια και το βάθος της ανθρώπινης ψυχής

allegoryofthecave σε ευχαριστώ! Κρίμα που τέτοιο σκέπτικο έχει θαφτεί σε αυτό το site. Δεν περίμενα να συναντήσω κάτι τέτοιο που να ρίξει τόση ζεστασιά στη μπερδεμένη ψυχή μου, ζώντας σε μια κοινωνία ηθικολόγων με υψωμένο μόνιμα τον δείκτη τους για να κρίνουν, που νομίζουν ότι αγαπούν ανιδιοτελώς συντρόφους, παιδιά, γονείς κλπ. Δες πώς πέσανε να σε φάνε επειδή είπες όσα βαθιά μέσα τους θα θελαν να μπορούν να φωνάξουν. Σ’ευχαριστώ (εύχομαι και η σόνια να βρήκε ζεστασιά στην απάντησή σου)