Αγαπητή Θάλεια, ποτέ δεν είναι αργά για να κυνηγήσετε τα όνειρά σας. Η ηλικία σας δεν είναι εμπόδιο, αλλά το εργασιακό η αλήθεια είναι ότι είναι ένα θέμα που λογικά σας στρεσάρει. Ο ενδοιασμός μου είναι με την σχολή του συντρόφου σου… 8 χρόνια;;!! Ιατρική θα σπουδάσει; Κάποιο ΙΕΚ -που η φοίτηση είναι μόνο 2 χρόνια και απογευματινές ώρες- ώστε να μπορεί να εργαστεί τα πρωινά, δεν μπορεί να βρει; Το ενδεχόμενο να φύγετε στο εξωτερικό όπου θα μπορούσατε να κάνετε και τα δυο το έχετε σκεφτεί; Όπως και να ‘χει, σου εύχομαι καλή τύχη σε ότι και να επιλέξεις, να είσαι δυνατή και να ελπίζεις.

Θάλεια, αν ο άνθρωπος έχει θέληση, επιμονή και υπομονή, όλα γίνονται. Χρειάζονται και θυσίες όμως. Τίποτα δεν κυλάει από μόνο του αν δεν το σπρώξουμε εμεις. Εφόσον μιλάμε για δύο άτομα, είστε διατεθιμένοι να τις κάνετε; Για αρχή φροντίστε να συναντηθείτε με τον αρραβωνιαστικό σου για να συζητήσετε σοβαρά και να πάρετε αποφάσεις. Είναι πάρα πολλά αυτά που πρέπει να εξετάσετε. Εσύ θέλεις να κάνεις οικογένεια, ωραία. Εκείνος; Οι αρραβώνες είναι για τα μάτια του κόσμου. Είστε έτοιμοι για σοβαρή δέσμευση/γάμο; Πού θα ζήσετε; Υπάρχει σπίτι ή πρέπει να νοικιάσετε; Πώς θα ζήσετε; Μετράς 6 χρόνια ανεργίας. Είσαι διατεθιμένη να κάνεις ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ δουλειά ή δε ρίχνεις τα στάνταρ σου κάτω από δουλειά γραφείου; Μπορούν οι δικοί σας να σας βοηθήσουν; (οικονομικά, με το νοικοκυριό, να κρατήσουν το παιδί σας στο μελλον για να διαβάσετε;) Συζητήστε το και μαζί τους. Και όλα αυτά με την προΰπόθεση ότι τελικά σπουδάζετε. Για να σπουδάσετε στ’αλήθεια τώρα, καταρχήν θα πρέπει να θέσετε ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ. Τα 8 έτη σπουδών που ονειρεύεται ο αρραβωνιαστικός σου ΔΕΝ είναι ρεαλιστικός στόχος. Καταρχήν πρώτη φορά ακούω για σχολή που διαρκεί 8 χρόνια για να πάρεις ένα πτυχίο! Ακόμα και η ιατρική διαρκεί λιγότερο (6 χρόνια, αλλά φυσικά δε σου αφήνει πολλά περιθώρια για οικογένεια και δουλειά + ότι σε θέλει εκεί και δε γίνεται από απόσταση). Ποιά σχολή είναι αυτή λοιπόν; Δεν τη γνωρίζω. Αντιθέτως τα 3 χρόνια που αναφερεις εσύ είναι ένας απολύτως εφικτός στόχος. Μιλάς για σπουδές “εξ’αποστάσεως”. Υποθέτω ότι μιλάς για το ανοιχτό παν/μιο. Μα αυτά τα συστήματα είναι φτιαγμένα ακριβώς για άτομα που ΔΕΝ έχουν χρόνο, έχουν οικογένεια, παιδιά, δουλεύουν κλπ. Δε σημαίνει ότι δεν έχουν διάβασμα, αλλά ότι σου δίνουν το ελεύθερο να κανονίσεις τα ωράριά σου όπως σε βολεύουν καλύτερα. Γι’αυτό μίλησα για θυσίες στην αρχή. Μπορείς να θυσιάσεις τον ελεύθερό σου χρόνο; Αυτά πρέπει να σκεφτείς(-είτε). Και φυσικά να μαζέψετε έγκυρες πληροφορίες από διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα, διαφορετικά ό,τι και να λέτε είναι φλυαρίες και ονειροπολήσεις. ʼφησα για το τέλος το δυσάρεστο γεγονός που αναφέρεις πως εξαιτίας του εγκατέλειψες τις σπουδές σου. Χωρίς διάθεση να υποτιμήσω το ίδιο το γεγονός και τον τρόπο που σε επηρέασε, μην το χρησιμοποιείς σα δικαιολογία για τις αποτυχίες σου (όλοι έχουμε) και τα πράγματα που ΔΕΝ έκανες στη ζωή σου. Επίσης μη χρησιμοποιείς γενικά δικαιολογίες για να τραβιέσαι πίσω και να μην τολμάς. Τώρα πχ βρήκες την ηλικία. Μα τι σημασία έχει για σένα αν άλλοι τα έχουν καταφέρει σε μεγαλύτερη ηλικία; Τι θα σου αλλάξει αν σου πω ότι εγώ είχα συμφοιτητές και συμφοιτήτριες ετών 40+??? Επειδή εκείνοι τα κατάφεραν, δε σημαίνει ότι θα τα καταφέρεις κι εσύ, και το αντίθετο, επειδή δεν είναι κάτι πολύ συχνό δε σημαίνει ότι δε θα τα καταφέρεις! Το θέμα είναι, εσύ το θέλεις; Είσαι αποφασισμένη; Κράτα την ανάμνηση της άριστης φοιτήτριας σαν κάτι που λέει ότι έχεις δυνατότητες, όχι σαν σιγουριά ότι θα κυλήσουν όλα μόνα τους και θα είσαι και πάλι άριστη. Που μακάρι, αλλά αν δεν κάτσεις κάτω να κάνεις πολλή δουλειά και να θυσιάσεις χρόνο και πράγματα από τη ζωή σου δε γίνεται. Σκεφτείτε σοβαρά με τον αρραβωνιαστικό σου και εύχομαι να πάρετε τις σωστές αποφάσεις που θα σας κάνουν ευτυχισμένους.