Καλησπέρα κι από μένα!
Είμαι 22 χρόνων και έχω μια σχέση 4 χρόνων. Από την αρχή της σχέσης υπήρχε πολύς έρωτας και αγάπη, αλλά τον τελευταίο καιρό κάτι έχει αλλάξει προς το πολύ καλύτερο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έχουμε με το αγόρι μου απόλυτη ανάγκη να μείνουμε μαζί και το πρόβλημα είναι η ηλικία μου και το ότι εγώ δεν έχω σταθερή δουλειά (αν και αυτό δεν τον πειράζει, χωρίς να σημαίνει φυσικά ότι θα εξαρτώμαι οικονομικά από αυτόν).
Πώς γίνεται τα συναισθήματά μου να είναι τόσο κόντρα με την ηλικία μου; Αφήστε που δεν έχω μεγαλώσει με τη νοοτροπία: παντρεύομαι τον πρώτο που θα βρω σε μικρή ηλικία. Αν και δεν είναι η πρώτη μου ολοκληρωμένη σχέση.
Θέλω τόσο να προχωρήσω μαζί του! Άραγε οι γονείς μου θα καταλάβουν; Μήπως είναι ρίσκο ηλικίας ή να κάνουμε αυτό που θέλουμε τόσο πολύ με το αγόρι μου;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Να σημειώσω ότι οι γονείς μου δεν είναι καθόλου πιεστικοί. Απλά τους αναφέρω με βάση το γεγονός ότι είμαι όντως αρκετά νέα.
Καλοδεχούμενες όλες οι απαντήσεις!
S.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164
pisteuo oti oi goneis sou 8a katalavoun opos eipes den pantreuesai alla 8es na siziseis me to agori sou,ego den to vrisko kako.to 8ema einai omos na eisai ane3artiti kai apo tous goneis sou alla kai apo to agori sou-oxi na apofasiseis na figeis kai na plironoun oi goneis.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ 24 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΕΧΩ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΣΧΕΣΗ, ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΒΟΛΤΕΣ, ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΑΡΑΠΕΡΑ,ΟΧΙ ΓΑΜΟ ΑΛΛΑ ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ ΘΑ ΕΙΜΑΙ 3 ΜΕΡΕΣ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΑΙ 4 ΜΕΡΕΣ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ?ΟΠΟΤΕ ΛΕΜΕ ΝΑ ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΗΣΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΕΣΕΙΣ!ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΠΟΣΟ ΩΡΑΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ,ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΟΠΩΣ ΕΜΕΙΣ ΘΕΛΟΥΜΕ, ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ,ΘΑ ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΜΩΣ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ, ΟΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΘΑ ΦΕΡΟΥΝ ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΙ ΓΚΡΙΝΙΑ Κ.Τ.Λ. ΑΛΛΑ ΑΝ ΔΕΝ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΘΕΙΣ! ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΕΙΠΑΜΕ ΝΑ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ! ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΕΣΑΣ ΤΟ ΙΔΙΟ!!
Λοιπόν.. Είμαι 22 χρονών και το αγόρι μου 24.. Είμαστε μαζί 2 χρόνια και από την αρχή ακόμη της σχέσης μας είχαμε ανάγκη να μοιραστούμε τα πάντα, καθώς ονειρευόμασταν πως θα ήταν να μείνουμε μαζί.. Οι γονείς μου δεν έχουν κανένα πρόβλημα εφόσον τον γνωρίζουν και τον εμπιστεύονται, αλλά εμπιστεύονται κ εμένα γιατί ξέρω τι θέλω.. Εμείς λοιπόν φτιάχνουμε το σπίτι μας και σε λίγους μήνες θα είναι όλα έτοιμα για να μείνουμε μαζί.. Κάνε αυτό που λέει η καρδιά σου και μην αφήσεις ποτέ κανέναν να σου στερήσει την ευτυχία σου..
Λοιπόν… Εγώ και το αγόρι μου, είμαστε από 17 χρονών μαζί…!!!Είναι το άλλο μου μισό και δεν τον αλλάζω για κανέναν και για τίποτα. Μετά από αρκετές δυσκολίες και αποστάσεων λόγω σπουδών, φέτος ήρθε η χρονιά να μείνουμε μαζί και πίστεψε με, είναι τέλεια..!! Οι γονείς μου το πήραν χαλαρά…Τόσα χρόνια μαζί (τώρα είμαι 24), γιατί να τους φανεί περίεργο?? Αλλωστε, εάν δεν δοκιμάσεις πρώτα να μείνεις με κάποιον, πώς θα ξέρεις εάν ταιριάζετε?? Στο 2013 ζούμε..Δεν σημαίνει ότι επειδή συγκατοικείς με το αγόρι σου πρέπει όπως και δήποτε να παντρευτείς…Ελπίζω να κάνεις τελικά πράξη την επιθυμία σου και όλα να πάνε καλα!!!!
Οι καιροι εχουν αλλαξει και δεν χρειαζεται να περιμενεις πλεον να εισαι πανω απο 25 για να μεινεις με τον ανθρωπο σου!Η συγκατοικοιση αλλωστε ειναι το καλυτερο τεστ μιας σχεσης για να δεις αν πραγματικα ταιριαζεις!Το μονο θεμα ειναι το χρημα χρηματων γιατι η κατασταση στην χωρα μας τον τελευταιο καιρο δεν επιτρεπει να πραγματοποιησεις τα ονειρα σου!Ομως αν το παλεψεις ολα θα πανε μια χαρα και πιστευω πως οι γονεις σου θα σε στηριξουν!ακομα κ λαθος αν ηταν αυτο που εκανες καποια στιγμη θα το προσπερνουσαν!Καλη τυχη και υπομονη στην ρουτινα της καθημερινοτητας!
σας ευχαριστώ πολύ όλες!!! μου δώσατε πολύ κουράγιο μέσω των εμπειριών σας!! ευχομαι σε ολες σας να βρουν τον καλύτερο όπως και εγώ! είμαστε μοντέρνο ζευγάρι όπως και οι γονείς μου είναι πραγματικά μοντέρνοι αλλά οι αλήθεια είναι ότι συντελούν και άλλοι λόγοι στο να μην προχωράω σε αυτό που θέλω πάνω από όλα: δηλαδή να μείνω με το αγόρι μου. φοβάμαι μέχρι ενός σημείου την καθημερινή ρουτίνα αλλά προτιμώ να το ρισκάρω. είμαστε τόσο καιρό μαζί που έχω βαρεθεί την κλασική διαδικασία έρχεται το αγόρι μου με παίρνει κ η γυρνάω μόνη μου σπίτι ή με γυρίζει εκέινος. θέλω να φτιάξουμε το σπίτι ΜΑΣ, τη ζωή ΜΑΣ ΜΑΖΙ. κ γνωρίζω το πόσο τυχερή είμαι που το ζω όλο αυτό! σας ευχαριστώ και πάλι και να είστε ευτυχισμένες και καλά πρώτα από όλα με τον εαυτό σας!!
Καλησπέρα. Είμαι 25 χρονών και έχω σχέση 3 χρόνια. Και θέλω μαζί του να συγκατοικησουμε. Στην αρχή υπήρχε προβλήματα με την οικογένεια μου. Δεν με νοιάζει αυτό. Το μόνο πουβμε νοιάζει είναι η απόσταση. Θέλω να μείνω μαζί του να συγκατοικησουμε αλλά δεν ξέρω πως?