“Θέλω τόσο να προχωρήσω μαζί του! Άραγε οι γονείς μου θα καταλάβουν;”

Καλησπέρα κι από μένα!

Είμαι 22 χρόνων και έχω μια σχέση 4 χρόνων. Από την αρχή της σχέσης υπήρχε πολύς έρωτας και αγάπη, αλλά τον τελευταίο καιρό κάτι έχει αλλάξει προς το πολύ καλύτερο.

Έχουμε με το αγόρι μου απόλυτη ανάγκη να μείνουμε μαζί και το πρόβλημα είναι η ηλικία μου και το ότι εγώ δεν έχω σταθερή δουλειά (αν και αυτό δεν τον πειράζει, χωρίς να σημαίνει φυσικά ότι θα εξαρτώμαι οικονομικά από αυτόν).

Πώς γίνεται τα συναισθήματά μου να είναι τόσο κόντρα με την ηλικία μου; Αφήστε που δεν έχω μεγαλώσει με τη νοοτροπία: παντρεύομαι τον πρώτο που θα βρω σε μικρή ηλικία. Αν και δεν είναι η πρώτη μου ολοκληρωμένη σχέση.

Θέλω τόσο να προχωρήσω μαζί του! Άραγε οι γονείς μου θα καταλάβουν; Μήπως είναι ρίσκο ηλικίας ή να κάνουμε αυτό που θέλουμε τόσο πολύ με το αγόρι μου;

Να σημειώσω ότι οι γονείς μου δεν είναι καθόλου πιεστικοί. Απλά τους αναφέρω με βάση το γεγονός ότι είμαι όντως αρκετά νέα.

Καλοδεχούμενες όλες οι απαντήσεις!

S.