Γεια σας, κορίτσια!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Θέλω να μοιραστώ τη δικιά μου ιστορία αγάπης και τις φοβίες από αυτήν…
Είμαι με το αγόρι μου τέσσερα χρόνια. Στην αρχή τα φτιάξαμε πειραματικά, αλλά στην πορεία δέσαμε. Περνάμε φανταστικά, υπέροχα όταν είμαστε μαζί.
Υπάρχει όμως ένα μικρό αγκαθάκι που με ενοχλεί… Η σχέση μας είναι εξ αποστάσεως!
Αυτός σε νησί δουλεύοντας μόνιμα στο στρατό, εγώ στη συμπρωτεύουσα να σπουδάζω. Μετά από τέσσερα χρόνια μπορώ να πω ότι δεν έχω βαρεθεί. Ίσα ίσα που τον λαχταρώ κάθε φορά που έρχεται…
Τώρα τελευταία ξεκίνησα να πηγαίνω κι εγώ. Τα οικονομικά μας όμως δεν είναι και στην καλύτερή μας. Το προσπαθούμε όμως!
Σας ρωτώ λοιπόν, να σταματήσω αυτή τη σχέση; Αξίζει αυτή η αναμονή για την επόμενη άδεια; Για τα δάκρυά μου κάτω από το πάπλωμα τις νύχτες που μου λείπει; Για τις στιγμές που δεν είναι εκεί όταν τον χρειάζομαι ζωντανό μπροστά μου κι όχι μέσω μιας κρύας οθόνης υπολογιστή (skype);
Από τη μία τον αγαπώ και είμαι τόοοοσο ερωτευμένη μαζί του, όποτε είμαστε μαζί περνάμε τέλεια, όταν κάνω έρωτα μαζί του νιώθω ότι είναι ο κόσμος όλος, από την άλλη είναι η ρημαδοαπόσταση…
Τι μέλλον μπορεί να υπάρχει; Και η απιστία; Έχει κάνει κάτι με άλλη; Εγώ πάντως όχι. Το ελπίζω κι αυτός.
Υ.Γ. Ας σημειωθεί ότι ο τόπος μόνιμης κατοικίας και των δυο μας είναι ο ίδιος.
Περιμένω την απόψή σας.
Μελίνα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ