Vicky: “Θέλω να την απομακρύνω από τη ζωή μας. Τι να κάνω;”

Καλημέρα σε όλους. Είμαι νέο μέλος και θα ήθελα να πάρω γνώμες στο θέμα της κουνιάδας μου.

Σε λίγο καιρό παντρεύομαι. Με τον άντρα μου έχουμε τέλεια σχέση (πραγματικά). Με στηρίζει σε όλα. Η πεθερά μου είναι ένα κομμάτι μάλαμα, πάρα πολύ καλή αλήθεια. Στόμα έχει και μιλιά δεν έχει. Πεθερό δεν γνώρισα δυστυχώς γιατί όλοι λένε ότι ήταν εξαιρετικός άνθρωπος.

Έχω όμως κουνιάδα. 45 χρόνων, ανύπαντρη και χωρίς σχέση εδώ και χρόνια. Είναι χειρότερη από κακιά πεθερά -που λένε. Θέλει να μαθαίνει τα πάντα, να έχει λόγο σε όλα, ακόμη και μέσα στο σπίτι μου.

Με τον άντρα μου δουλεύουν μαζί οπότε λίγο πολύ ξέρει τι κάνουμε στη ζωή μας. Είναι κουτσομπόλα σε υπερβολικό βαθμό. Όταν ήρθα αντιμέτωπη με ένα πρόβλημα υγείας το έμαθαν όλοι, πράγμα που δεν ήθελα (όταν λέω όλοι, εννοώ ότι ζούμε σε χωριό και καταλαβαίνετε).

Επίσης, κι όταν έμεινα έγκυος πριν καν ακούσουμε την καρδιά του μωρού μας της είπαμε να μην πει τίποτα, αλλά όλοι άρχισαν να μας δίνουν συγχαρητήρια. Τώρα με το γάμο… αφήστε το. Λόγο σε όλα.

Όταν με ρώτησε πως είναι το νυφικό της είπα μέσες άκρες και πριν καν το δει είπε: “Αααα, έτσι είναι; Δεν μου άρεσει”. Βέβαια κι εγώ της απάντησα: “Αν δεν σου αρέσει, μην το βάζεις”.

Χθες πάλι είχαμε θέμα με τα προσκλητήρια. Επειδή έχουμε πολύ κόσμο (πάνω από 700 άτομα) είπα ότι για να μην έχουμε πρόβλημα στο κέντρο σε μια κάρτα στο προσκλητήριο θα ζητάμε να επικοινωνήσει ο κόσμος μαζί μας για να επιβεβαιώσει την παρουσία του. Κι αυτή έγινε έξαλλη. Και λέει: “Τι πράγματα είναι αυτά, δεν δέχομαι κάτι τέτοιο” κλπ.κλπ.

Έφυγα κι όταν ήρθε ο άντρας μου, του είπα να της ξεκαθαρίσει ότι ο γάμος είναι δικός μας κι όχι δικός της. Ευτυχώς είναι με το μέρος μου και μου λέει να κάνω ότι θέλω εγώ. Αλλά θέλω να την απομακρύνω από τη ζωή μας. Τι να κάνω;

Vicky