Χριστιάνα: “Ο σύντροφός μου μιλάει συνεχώς για μια κοπέλα λέγοντάς μου πόσο τη θαυμάζει”

Χαίρετε!

Με λένε Χριστιάνα, είμαι 27 χρόνων και βρίσκομαι σε μία σχέση εδώ και τρία χρόνια. Με το σύντροφό μου, που είναι 29, συζούμε εδώ και δύο χρόνια.

Τα βολεύουμε με τη δουλειά μας αλλά και τη στήριξη των δικών μας. Πριν από ένα χρόνο ο δικός μου αποφάσισε να βάλει πλώρη για ένα διδακτορικό, οπότε άφησε τη δουλειά που είχε (εγώ δουλεύω σε μια δουλειά που μου αρέσει και δεν σκέφτομαι ανάλογο βήμα στις σπουδές) και βρήκε ημιαπασχόληση, εφόσον έχουμε μια άνεση στο οικονομικό θέμα…

Με προβληματίζει λίγο το εξής: επικεντρώθηκε στην έρευνα και περνά αρκετές ώρες στη σχολή. Εντάξει, τον συναρπάζει αυτό που κάνει, αλλά είναι και κάτι άλλο. Μου μιλάει συνεχώς για μία κοπέλα, η οποία είναι μεταπτυχιακή φοιτήτρια εκεί, λέγοντάς μου μερικές φορές πόσο τη θαυμάζει, πόσο εύστροφη είναι και τι λαμπρές προοπτικές έχει…

Σε κάποια φάση έθιξε και το εμφανισιακό, είπε δηλαδή ότι συνδυάζει μυαλό με ομορφιά, οπότε κατάλαβα ότι πρόκειται για μία πολύ ξεχωριστή παρουσία. Σε κάποια φάση τον ρώτησα ψύχραιμα και όμορφα εάν νιώθει κάτι παραπάνω από θαυμασμό για εκείνη και με διαβεβαίωσε ότι όχι, δεν υπάρχει τέτοιο συναίσθημα. Αναρωτιέμαι τότε γιατί την εκθειάζει έτσι και μήπως λείπει από μένα κάτι.

Η αλήθεια είναι ότι στη συμβίωση δεν έχω αφεθεί, προσέχω τον εαυτό μου πάντα, στο σπίτι προσπαθώ να τα έχω όλα στην εντέλεια, ενώ και σαν άνθρωπος δεν μιζεριάζω και κοιτώ πάντα να έχω ενδιαφέροντα για να είμαι κι εγώ ενδιαφέρουσα στη συζήτηση. Επίσης, διδακτορικό ή μεταπτυχιακό δεν έχω, αλλά είμαι μορφωμένη, φροντίζω να ενημερώνομαι για το τι γίνεται στον κόσμο.

Έχουμε πράγματα να συζητάμε με το σύντροφό μου. Δεν καταλαβαίνω, όμως, τι έχει εκείνη η κοπέλα που δεν το έχω εγώ. Νιώθω αυτό το τσίμπημα της ζήλιας και κάπου προβληματίζομαι πού χάνω.

Μήπως τον έχει συνεπάρει ο ακαδημαϊκός χώρος, οπότε αυτόματα τον συνεπήρε μία όμορφη παρουσία που τυχαίνει να ενθουσιάζεται εξίσου με το αντικείμενο έρευνάς του; Θα ήθελα πολύ να τον ρωτήσω εάν νιώθει ότι λείπει από μένα κάτι, αλλιώς γιατί νιώθει τέτοιο θαυμασμό για εκείνη, αλλά δεν θέλω να φανώ needy ή να ακουστώ τόσο ανασφαλής.

Από την άλλη, θεωρώ υπερβολικό το να του ζητήσω να σταματήσει να μου μιλά για εκείνη τόσο συχνά. Άλλωστε, δεν με ενοχλεί το ότι μιλάει, μα ότι τη σκέφτεται και εκτός πανεπιστημίου. Πώς πιστεύετε ότι μπορώ να του θίξω το θέμα;

Χριστιάνα