Γεια σας.
Ονομάζομαι Χριστίνα, είμαι 25 και έχω έξι χρόνια σχέση με ένα παιδί 28 χρόνων από την Αλβανία. Βέβαια η καταγωγή του δεν είναι το πρόβλημα, ούτε στη σχέση μας ούτε και με τους γονείς μου που τα πάει καλά.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το πρόβλημα που έχω είναι ό,τι ακούμε… Ούτε έχουμε αρραβωνιαστεί ούτε τίποτα. Βέβαια τώρα εργάζεται, αλλά τα χρήματα δεν αρκούν για ένα σπίτι και οι δικοί μου αρχίζουν τώρα και με ρωτάνε “τι θα κάνετε;”, “πότε έχετε σκοπό;” και δεν ξέρω τι να κάνω μιας και μου προέκυψε ένα θέμα υγείας και δεν μπορώ να εργαστώ κι εγώ.
Τον αγαπάω. Κι εκείνος από ότι μου έχει δείξει, αλλά το οικονομικό ήταν πάντα ένα θέμα. Είναι καλό παιδί, με αγαπάει και δεν μου χαλάει το χατήρι όταν μπορεί και έχουμε περάσει και δύσκολες καταστάσεις μαζί.
Αλλά δεν μπορώ να μην σκεφτώ ότι είμαστε πολλά χρόνια και δεν έχουμε κάνει κάτι στη ζωή μας. Για πείτε μου τη γνώμη σας… Μήπως είμαι υπερβολική;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Σας ευχαριστώ και συγγνώμη που έγραψα τόσα.
Χριστίνα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Είσαι λίγο υπερβολική, καθώς 25 χρονών τί ήθελες να κάνεις; 3 παιδιά; Ο αρραβώνας δεν είναι και τόσο σημαντικός θα έλεγα. Πιό πολύ λειτουργεί καθησυχαστικά για τους ανασφαλείς, παρά κάτι το ουσιαστικό. Όσο για τους γονείς του… να τους παραπέμπεις στον γιο τους για απάντηση (βρες έναν ευγενικό τρόπο) και να μην υποβάλλεις τον εαυτό σου σ αυτή την διαδικασία.Είναι απίστευτα εκνευριστική φαντάζομαι. Το πότε θα είστε έτοιμοι για το επόμενο βήμα είναι δική σας υπόθεση. Σας εύχομαι να έχετε υγεία και να ζήσετε τα όνειρά σας ατομικά και σαν ζευγάρι, ώστε να έχετε κι άλλες όμορφες στιγμές πέρα απο το ΄παντρεύτηκα κι έκανα παιδί΄
Να κάνετε κάτι οικονομικό βέρες και λοιπά σε στενό κύκλο.
Το θέμα είναι ΕΣΥ τι νιωθεις..ασε τους άλλους να λένε…Εσύ,σαν Χριστίνα,θες να τον παντρευτείς;;πώς βλεπεις να συνεχίζετε;;Είναι μια πολύ καλή ευκαιρια να σκεφτείς σοβαρά τι θες εσύ…..Σε καλύπτει το αγόρι σου σαν άνθρωπος,σαν χαρακτήρας;Πιστεύεις ότι μπορείς να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου μαζί του;;
Δεν είναι το θέμα να παντρευτούμε στη ζωή,αλλά το γιατί και ποιόν παντρευόμαστε..Δεν είστε και λίγα χρόνια μαζί..όμως ναι είσαι υπερβολική..Δυστυχώς, μόνο στην Ελλάδα μας έχουν μεγαλώσει με το παραμύθι της ηλικίας..Δηλαδή ότι καποια πράγματα, (πχ γαμος,παιδιά), πρεπει να τα κάνουμε μέχρι μια συγκεκριμένη ηλικία.Μέγα λάθος αυτή η κοινωνική αντίληψη!!! Μην κανεις το λάθος να παντρευτείς -τον οποιονδήποτε- επειδή στο επέβαλλε ο συγγενικός σου περίγυρος,μην κανεις το λάθος να αποκτήσεις παιδιά για τον ίδιο λόγο..
Γιατί κάθεσαι και δίνεις σημασία στο πώς θα σχολιάσουν την πορεία της σχέσης σου,ενώ εσύ και ο σύντροφός σου είστε οι μόνοι που έχετε τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο;;
Σε ένα γάμο, πρέπει και οι 2 πλευρές να είναι συνειδητοποιημένες. Εγώ προτείνω να μη βιάζεστε,να βελτιώσει ο καθένας σας τη ζωή του -εννοω εσύ και ο σύντροφός σου-και η πορεία σας θα δείξει.
25 χρονών και πας να δεσμευτείς με κάποιον έχοντας μπροστά σου την οικονομική ανασφάλεια ; ‘Οσο και να αγαπιέστε το οικονομικό θέμα δημιουργεί πολλά προβλήματα στην πορεία. Καλύτερα να το σκεφτείς σοβαρά πριν κάνεις οποιοδήποτε βήμα.
Τώρα την καταγωγή του γιατί την ανέφερες; Εκτός κι αν νομίζεις ότι είσαι ανώτερου επιπέδου. Όποτε, λυπάμαι που θα σου το πω, αλλα δεν τον αξίζεις. Και άλλωστε, δεν τον θέλεις κιόλας, έτσι όπως βλέπω από τα συμφραζόμενα. Βρες κάποιον του επιπέδου σου.