Γεια σας.

Με λένε Χρύσα και είμαι 22 ετών. Εδώ και δύο χρόνια είμαι σε σχέση με έναν συνομήλικό μου. Είναι ένα πολύ καλό παιδί, είναι όμορφος, έξυπνος, πολύ τρυφερός μαζί μου και πάντοτε περιποιητικός. Με λίγα λόγια τον θέλω και με θέλει και κανείς από τους δυο μας δεν έχει φλερτάρει με κάποιον/α άλλον/η.

Το πρόβλημα όμως είναι το εξής: είναι πάρα πολύ ζηλιάρης, χωρίς εγώ να έχω δώσει την παραμικρή αφορμή. Ακόμη και στη σχολή μου όταν πηγαίνω ή έρχεται μαζί μου ή περνάει αργότερα για να δει μήπως μιλώ με κάποιον.

Επίσης, δεν με αφήνει να βλέπω όσο θέλω τις φίλες μου γιατί θέλει να αφιερώνω σχεδόν όλον το χρόνο μου σε εκείνον. Αυτό που με φρικάρει όμως είναι το γεγονός πως εδώ και 6-7 μήνες μου μιλάει για επικείμενο γάμο και παιδιά που θέλει να κάνουμε σε 5-6 χρόνια από τώρα.

Προσπαθώ με συζήτηση να του το ξεκόψω γιατί είμαι πολύ μικρή για τέτοια και έχω σχέδια που αφορούν κυρίως τα επαγγελματικά μου. Δεν το καταλαβαίνει όμως.

Είναι η πρώτη μου σχέση και ορισμένες φορές αυτά που μου λέει με τρομοκρατούν και σκέφτομαι να την τελειώσω αυτήν τη σχέση. Μήπως όμως είμαι υπερβολική; Μήπως εγώ το βλέπω λάθος ή δεν είναι τόσο πιεστικός όσο πιστεύω;

Ευχαριστώ εκ των προτέρων και συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο.

Χρύσα

ΣΤΕΙΛΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ!