Καλησπέρα!
Με λένε Ζωή και είμαι πραγματικά μπερδεμένη σε μια κατάσταση…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έχω σχέση με κάποιον μεγαλύτερό μου. Εγώ είμαι 17 κι εκείνος 29 (πολλή μεγάλη διαφορά το ξέρω…). Είμαστε 7 μήνες μαζί, κρυφά, διότι έχουμε κοινούς γνωστούς και φοβάται τα σχόλια για την ηλικία μου και τη μεταξύ μας διαφορά.
Αυτούς τους 7 μήνες έχουμε βγει μόνο δύο φορές και αυτό από δική μου “πίεση” αλλιώς σιγά που θα βγαίναμε…
Αυτός ο άνθρωπος αναζητούσε μια κοπέλα σοβαρή, όμορφη, καλή κλπ. γιατί θέλει να φτιάξει τη ζωή του πλέον και να δει πιο σοβαρά κάποια πράγματα. Πριν από μένα διατηρούσε μια σχέση μόνο για σεξουαλικές επαφές γιατί ήξερε πως θα δεν κατέληγε πουθενά διότι ήταν με μία που ήταν άνω των 40 ηλικιακά. Όταν γνωριστήκαμε, χώρισε και από τότε είμαστε μαζί.
Έχω αποκτήσει αρκετά αισθήματα για εκείνον διότι διαφέρει κατά πολύ από τα αγόρια της ηλικίας μου. Είναι πιο ώριμος, πιο σοβαρός. Προσωπικά για μένα είναι το τέλειο “πακέτο”: πατέρας-φίλος-σύντροφος-εραστής.
Όταν είχε ρεπό παιρνούσαμε όλη τη μέρα μαζί. Πήγαινα νωρίς-νωρίς, συνεχίζαμε τον ύπνο μαζί αγκαλιά, κάναμε έρωτα, τρώγαμε μαζί, βλέπαμε καμιά ταινία χαλαρά, αγκαλιά μιλούσαμε για όλα τα θέματα που μας απασχολούσαν.
Μέσα από συζητήσεις μου είχε αναφέρει πως θέλει να δει τη ζωή του πιο σοβαρά κι όταν νόμιζα πως απευθυνόταν σε μένα μου είπε πως δεν θέλει να χαλάσει το δικό μου μέλλον γιατί θεωρεί πως πρέπει να σπουδάσω, να σταθώ στα πόδια μου οικονομικά, να ζήσω και μετά να κάνω οικογένεια… Και γενικότερα είπε πως θέλει να παντευτεί μία μεγαλύτερή του.
Έφτασε η ώρα των διακοπών. Τότε μου είπε πως θα πήγαινε σε κάτι φίλους που μέσα σε αυτούς ήταν και μια κυρία που μιλάνε όχι μόνο φιλικά και πως θα ήθελε να το προσπαθήσουν αν του δινόταν η ευκαιρία.
Λοιπόν, η ευκαιρία του δόθηκε και τώρα συζούνε στο σπίτι του. Εγώ τότε το είχα πάρει απόφαση για κάποιο χρονικό διάστημα και δεν τον είχα πάρει ούτε τηλέφωνο. Για δύο μήνες δεν είχαμε βρεθεί.
Μια μέρα τον πήρα τηλέφωνο να δω τι κάνει και η απάντησή του ήταν: “Νόμιζα πως είχες πάρει την απόφασή σου και δεν ήθελα να σε ενοχλήσω αν αυτό πραγματικά ήθελες”… Πως όλα αυτά που του έλεγα ήταν σαν να τα αναιρούσα το διάστημα που δεν του μιλούσα. Είπε πως με αγαπάει και του λείπω. Απλά το μόνο πράγμα που τον εμποδίζει είναι η ηλικία μου και πως θέλει να το ζει και όχι να κρύβεται… Γιατί δεν είναι 22-23 να πεις μικρή η διαφορά…
Μου είπε ότι θέλει να με βλέπει, να μαθαίνει νέα μου κι αν θέλω να προχωρήσω τη ζωή μου με άλλον. Θέλει να είμαι μόνο ευτυχισμένη και ποτέ να μην με δει στεναχωρημένη για κανέναν.
Μετά του είπα το λόγο που απομακρύνθηκα (ότι δεν το έβλεπα σωστό να το συνεχίζω) και είπε ότι μάλλον το έχει μετανιώσει και πως τελικά θέλει εμένα στη ζωή του.
Μετά από αυτό το τηλεφώνημα ξαναπήγαινα να τον δω όποτε είχα χρόνο λόγω μαθημάτων και διαβάσματος. Αλλά μου είναι δύσκολο να πηγαίνω εκεί όταν η άλλη φεύγει… Εκείνη θέλει να τον παντρευτεί γιατί είναι μεγαλύτερή του πάλι και θέλει να κάνει οικογένεια. Το ίδιο κι αυτός.
Το συζητήσαμε πως πρέπει να πάρει μια απόφαση και η απάντησή του ήταν πως θα δει εκείνος καλύτερα με τον καιρό αν μπορεί να συνυπάρξει μαζί της κι αν όχι… (θα γυρίσει στην καβάτζα του).
Όπως βλέπετε προσπαθώ να το βλέπω αντικειμενικά, αλλά μέσα μου δεν είναι έτσι. Γιατί κάθε μέρα θα πούμε τα νέα μας (δεν αναφέρει για εκείνη τίποτα επειδή του το έχω ζητήσει εγώ) και πάντα θα πούμε καληνύχτα…
Έχω προσπαθήσει να κάνω άλλες γνωριμίες αλλά έχω έναν αρνητισμό μέσα μου σαν να μη θέλω να με αγγίξει κανένας άλλος.
Να σημειωθεί πως δεν είναι ο πρώτος μου. Απλά έτσι νιώθω για εκείνον.
Ζωή
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ