Μήπως είσαι λίγο περισσότερο εγωίστρια από ότι πρέπει;

Το αν κάποια είναι εγωίστρια ή όχι, το ξέρει, μέσα της. Άσχετα αν το παραδέχεται ή όχι. Το θέμα είναι αν έχουμε αντιληφθεί πόσο καλύτερες θα ήταν οι σχέσεις μας, το πόσο ομορφότερη θα ήταν η ζωή μας, αν μαθαίναμε να είμαστε λιγότερο εγωίστριες. Όσο πρέπει δηλαδή, γιατί και ο εγωισμός χρειάζεται -για να προστατευόμαστε. Η υπερβολή είναι που δημιουργεί τα προβλήματα. Μείνε λοιπόν δυο λεπτά με τον εαυτό σου και κάνε μια κουβεντούλα. Πόσο εμμονική είσαι με τον έλεγχο; Μήπως θέλεις να ελέγχεις τα πάντα; Μήπως οι ανάγκες σου είναι το παν και η ικανοποίησή τους είναι το απόλυτο ζητούμενο no matter what; Μήπως βγάζεις νυχάκια όταν τα πράγματα δεν γίνονται ακριβώς όπως τα θέλεις; Παραδέχεσαι τα λάθη σου; Σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι όταν ακούς “όχι”; Σήμερα, η ψυχοθεραπεύτρια Μαρίνα Μόσχα μας δίνει μερικές συμβουλές οι οποίες θα μας κάνουν λιγότερο εγωίστριες, άρα και πιο ευτυχισμένες. Ο λόγος στην ειδικό…

Είτε μας αρέσει, είτε όχι, είναι γεγονός πως ο εγωισμός είναι ένα χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς μας. Σχεδόν όλοι μας έχουμε μέσα μας το “εγωιστικό μας κομμάτι”, άλλωστε θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι και ένας τρόπος επιβίωσης ή και φροντίδας ακόμα, όταν για παράδειγμα ενδιαφέρομαι για τον εαυτό μου και για την ικανοποίηση των αναγκών μου. Δεν λέμε πως πρέπει να καλύπτουμε τις ανάγκες μας για να έχουμε καλή ψυχική αλλά και σωματική υγεία;
Όταν όμως αυτός ο εγωισμός αρχίζει και μπαίνει στην υπερβολή του, τότε μιλάμε για τον “κακό εγωισμό” που έχουμε στο μυαλό μας. Ο εγωιστής άνθρωπος λοιπόν, έχει την τάση να ενδιαφέρεται υπερβολικά ή ακόμα και αποκλειστικά για την κάλυψη των δικών του αναγκών και για την προσωπική του ευχαρίστηση, χωρίς να συμμερίζεται τα “θέλω” των ατόμων που βρίσκονται γύρω του.

Σε αρκετές περιπτώσεις ο εγωισμός συσχετίζεται με την έννοια του εγωκεντρισμού (το άτομο ως επίκεντρο του κόσμου και της προσοχής). Στο παρελθόν, οι ειδικοί στο χώρο της ψυχικής υγείας έχουν εστιάσει το ενδιαφέρον τους στην έλλειψη ενσυναίσθησης, στη χαμηλή αυτοεκτίμηση και στην τάση του ατόμου να λαμβάνει επιβεβαίωση και αναγνώριση ως βασικές αιτίες του εγωισμού και του εγωκεντρισμού.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩΙΣΤΡΙΑ
-Να μάθω να ακούω
Ναι, ένα χαρακτηριστικό του εγωιστή, είναι ότι σχεδόν ποτέ “δεν ακούει” τον άλλον. Είναι λοιπόν σημαντικό να αποδεικνύω έμπρακτα στο σύντροφό μου το ενδιαφέρον μου. Για αυτό το λόγο, θα αποδεικνύονταν ιδιαίτερα χρήσιμο, εφόσον παρατηρούμε, ότι έχουμε την τάση να μονοπωλούμε το ενδιαφέρον στις μεταξύ μας συζητήσεις, από εδώ και στο εξής, να θέσουμε ως στόχο, ότι θα μοιράζουμε το χρόνο μας ισόποσα για θέματα που αφορούν και τους δυο μας.

-Οι ανάγκες μου μπορούν να περιμένουν
Μην αναζητώ μόνο τη δική μου ικανοποίηση αναγκών, αλλά να δίνω βάση και στις ανάγκες του συντρόφου και γενικότερα των γύρω μου. Είναι πιθανό να συνειδητοποιήσω ότι τα “θέλω” μου μπορούν τελικά να περιμένουν και ότι πραγματώνονται καλύτερα, όταν και ο άλλος πλευρά νιώθει ευχαριστημένος και ικανοποιημένος μαζί μου.

-Μπαίνω στη θέση του
Αυτό που λέμε γενικότερα να μπορώ “να μπω στα παπούτσια του άλλου” και να προσπαθήσω να δω τα πράγματα ΚΑΙ από τη δική του σκοπιά. Μία χρήσιμη τακτική στο πως μπορεί να νιώθει ο απέναντί μου, καθώς βγαίνω από τη δική μου υποκειμενικότητα και προσπαθώ να μπω στη δική του υποκειμενικότητα, φτιάχνοντας έτσι μία πιο αντικειμενική θεώρηση της κατάστασης.

-Δείχνω στον άλλο ότι τον αναγνωρίζω
Ναι, χρειάζεται και ο άλλος την αναγνώριση και την επιβράβευση από εμένα. Είναι σημαντικό να νιώθω ότι αναγνωρίζεται η προσπάθειά μου, το ίδιο σημαντικό όμως είναι να αναγνωρίζω και εγώ την προσπάθεια του άλλου και να μην την υποτιμώ για να “ανέβω” εγώ!