Μήπως είστε πια… δυο ξένοι; Μήπως είστε μαζί από συνήθεια; Τι μπορείς να κάνεις…

Η Ντόρα Μίνου, ΜΑ Κλινικής Ψυχολογίας, Ψυχοθεραπεύτρια – Οικογενειακή Σύμβουλος μας βοηθάει να μην “χαθούμε” με το σύντροφό μας.

Ένα από τα συχνότερα φαινόμενα της εποχής μας είναι η αποξένωση στις σχέσεις. Σχέσεις βυθισμένες στη ρουτίνα της καθημερινότητας, σύντροφοι που έχουν πάψει να επικοινωνούν ή που δεν επικοινώνησαν ποτέ ουσιαστικά μεταξύ τους, “ντυμένοι” με διεκπεραιωτικούς ρόλους καλύπτοντας υποχρεώσεις, συχνά θυμωμένοι ή θυματοποιημένοι και συγκάτοικοι από συνήθεια, φόβο ή ανασφάλεια. Σε τέτοιες περιπτώσεις συνήθως ο ένας κατηγορεί τον άλλο, περιμένει από τον άλλο, βλέπει τα λάθη του άλλου. Ωστόσο, όταν μιλάμε για πρόβλημα στη σχέση δεν μιλάμε για κάποιον που ευθύνεται αλλά για συνυπευθυνότητα και από τις δύο πλευρές.

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΦΤΑΙΞΕ;
-Έλλειψη φροντίδας: Όλες οι σχέσεις χρειάζονται φροντίδα για να προχωρούν και να αναζωπυρώνονται. Κανείς δεν είναι δεδομένος για κανέναν.

-Έλλειψη επικοινωνίας: Δεν αρκεί μόνο να μιλάς για κάτι που σε απασχολεί. Χρειάζεται να μπορείς να ακούσεις και αυτό που σου λέει ο άλλος, που χρειάζεται, που έχει ανάγκη, που του λείπει. Τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Δύο άνθρωποι που σχετίζονται είναι δύο διαφορετικά συστήματα -διαφορετικά βιώματα, αντιλήψεις, αξίες, εμπειρίες. Αυτό είναι αναγκαίο να το έχουμε πάντα στο μυαλό μας για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε και να αποδεχτούμε τον άλλο.

-Δυσκολίες της καθημερινότητας: Ειδικά αυτήν την εποχή που η κρίση έχει φέρει δυσκολίες στα περισσότερα σπίτια καλούμαστε να προσαρμοστούμε και να δεχτούμε μία καινούρια κατάσταση. Αυτό μπορεί να φέρει απομόνωση και στενοχώρια, όμως η επαφή και το μοίρασμα με τον άνθρωπό μας βοηθάει στη διαχείριση των δυσκολιών.

-Ανοιχτοί λογαριασμοί μέσα στη σχέση από διαφωνίες που δεν λύθηκαν, παράπονα που δεν ειπώθηκαν είτε με το φόβο της σύγκρουσης είτε γιατί πολλές φορές κάνουμε σενάρια, δίνουμε τη δική μας ερμηνεία και θεωρούμε δεδομένη την αντίδραση του συντρόφου μας. Όλα αυτά λειτουργούν συσσωρευτικά μέσα στη σχέση και δημιουργούν απομάκρυνση. Η σύγκρουση είναι βασικό συστατικό της σχέσης αρκεί να είναι εποικοδομητική και να μην παραβιάζονται οι πεποιθήσεις και οι αντιλήψεις του άλλου. Δεν είναι απαραίτητο να καταλήξουμε σε κοινό συμπέρασμα.

-Σεξουαλική αποξένωση: Θα μπορούσε να είναι παραίτηση, κούραση, θυμός, απομυθοποίηση και ό,τι άλλο… που θα οδηγήσει ένα ζευγάρι σε διαφορετικά κρεβάτια ή στο ίδιο κρεβάτι χωρίς σωματική επαφή. Η σεξουαλική αποχή πολλές φορές έρχεται ως τιμωρία, αντίδραση, θυμός, κούραση. Σταδιακά ωστόσο θα οδηγήσει το ζευγάρι στην αποξένωση.

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ…
Όταν συνειδητοποιείς λοιπόν ότι η σχέση έχει πάρει τη φθίνουσα πορεία, μην το βάζεις κάτω, κάνε το δικό σου απολογισμό:

-Επικοινώνησέ το στο σύντροφό σου, πες του πως αισθάνεσαι και τι είναι αυτό που σου λείπει.

-Προσπάθησε να ξεχωρίσεις το πείσμα από το συναίσθημα και κάνε μία κίνηση που θα μπορούσε να φέρει εξέλιξη στη σχέση, π.χ. ένα δείπνο ρομαντικό, μία πιο τρυφερή ατμόσφαιρα.

Γενικά η αναθέρμανση των σχέσεων δεν γίνεται από τη μία στιγμή στην άλλη, προσπάθησε να κάνεις κάποιες κινήσεις από τη μεριά σου και δώσε χώρο και χρόνο να πράξει ανάλογα και ο σύντροφός σου. Σχέσεις ανεξίτηλες στο χρόνο είναι αυτές που βασίζονται στο σεβασμό, την αποδοχή και την αγάπη και όλα αυτά συμβαίνουν όταν δίνεις στον άλλο αυτό που έχεις χωρίς να περιμένεις απαραίτητα η ανταπόκρισή να έρθει με τον τρόπο που εσύ θέλεις.

Αξίζει να θυμόμαστε ότι δύο αποξενωμένοι σύντροφοι είναι δύο σύντροφοι ουσιαστικά χωρισμένοι. Καλό είναι να δεχτεί και να αναγνωρίσει το ζευγάρι το πρόβλημα στη σχέση και να ζητήσει τη βοήθεια ενός ειδικού.