Μήπως ο σύντροφός σου έχει Διάσπαση Προσοχής (ΔΕΠΥ); Μήπως τελικά αυτό φταίει;

Μπορεί να ξεχνάει να σου τηλεφωνήσει ή μπορεί σε μια συζήτηση να παρατηρείς ότι χάνεται και νιώθεις ότι δεν σε παρακολουθεί. Πριν αρχίσεις να εκνευρίζεσαι και να νιώθεις ότι ο σύντροφός σου δεν σε παίρνει στα σοβαρά ή ότι δεν σε υπολογίζει, τσέκαρε μήπως έχει Διάσπαση Προσοχής. Η ψυχοθεραπεύτρια Δήμητρα Ζάφειρα είναι εδώ για να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τι είναι η ΔΕΠΥ…

Όταν μεγαλώνεις με ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελειμματικής Προσοχής, Υπερκινητικότητα), ιδιαίτερα όταν αυτή μείνει αδιάγνωστη και δεν γίνει θεραπευτική παρέμβαση, συν τω χρόνω διαμορφώνονται μοτίβα συμπεριφοράς, σκέψης, συναισθήματα και άμυνες που βασανίζουν τόσο το άτομο, όσο και το περιβάλλον του, δηλαδή εσάς.

ΤΣΕΚΑΡΕ ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ
-Το ενήλικο άτομο με ΔΕΠΥ μπορεί να δίνει σημάδια ανωριμότητας ή έλλειψης υπευθυνότητας ή αδυναμία στην ανάληψη και ολοκλήρωση έργων, πολύ απλά γιατί αδυνατεί να οργανώσει τα πράγματα γύρω του και να εστιάσει κάθε φορά στα σημαντικά ή να βάλει προτεραιότητες. Έτσι π.χ. μπορεί να βλέπετε ότι: το άτομο αγχώνεται περισσότερο από άλλους ανθρώπους λόγω της ΔΕΠΥ, από εμπειρίες ίσως και προηγούμενων αποτυχιών, που έχουν διαταράξει την αυτοπεποίθησή του. Πολλά πράγματα μπορεί να του φαίνονται βουνό, οπότε το αποφεύγει γιατί ουσιαστικά δεν ξέρει από πού να αρχίσει. Μέσα σε όλα, φοβάται πολύ και τη δική σας αντίδραση, το δικό σας θυμό, και ντρέπεται μήπως φανεί ανεπαρκής και σε εσάς. Εξάλλου οι άντρες όπως ξέρουμε χρειάζονται να τους θαυμάζουμε.

-Η ΔΕΠΥ από μόνη της κάνει ένα άτομο να αισθάνεται ότι όπως δεν ελέγχει τον εαυτό του, δεν ελέγχει και τη ζωή του. Κι αυτή η έλλειψη ελέγχου προκαλεί επιπρόσθετο άγχος. Το άτομο με ΔΕΠΥ στην ενήλικη ζωή μπορεί να ξεχνά ραντεβού, συζητήσεις, σημαντικές δουλειές ή βασικές λεπτομέρειες ενός πράγματος. Μεταπηδά από θέμα σε θέμα, δεν εστιάζει και δεν ξέρει πού να επικεντρωθεί σε μια κουβέντα. Είναι επίσης διασπαστικό στην προσοχή του στο χώρο, αυτό που λέμε “σκόρπιο” και αυτό μπορεί να συνοδεύεται και από υπερικινητικότητα. Δεν μπορεί δηλαδή να καθίσει πολύ ώρα, έχει ανάγκη να κινείται, να αλλάζει χώρο, έχει αδεξιότητα κινήσεων κτλ.

-Η αποφυγή των πραγμάτων δημιουργεί τελικά μεγαλύτερο άγχος, μεγαλύτερη αναβλητικότητα και αποφυγή, καθώς και συναισθήματα ενοχής, θυμού και ντροπής για το χάος.

-Η παρορμητικότητα αυτών των ατόμων οδηγεί συχνά σε ξαφνικές συναισθηματικές αντιδράσεις, έντονες και χωρίς διάρκεια. Μπορεί να παρατηρήσετε μια υπερβολή -επισφαλή υπερβολή.

-Τέλος, το άτομο μπορεί να θυμώνει που δεν τον καταλαβαίνουν οι άλλοι, ιδιαίτερα σε αδιάγνωστες περιπτώσεις που ούτε το ίδιο αναγνωρίζει από το τι πάσχει. Έτσι, μπορεί να κατηγορεί τους άλλους για τα λάθη του, να γίνεται επιθετικός, να αναβάλλει, να κρύβεται ή να αναλαμβάνει χαμηλής προτεραιότητας δουλειές, για να έχει κάποια αποτελεσματικότητα κάπου.

ΑΝ Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΠΡΟΣΟΧΗΣ
Ζώντας με έναν τέτοιο σύντροφο είναι μια πρόκληση αφού έχετε εντοπίσει το πρόβλημα, πώς αρχικά με ηρεμία θα το υποδείξετε στον ίδιο, με έναν τρόπο που να μην αναδιπλωθεί ψυχικά και αμυνθεί, αλλά σαν ένα στοιχείο που έχετε παρατηρήσει σε εκείνον και φαίνεται να δυσκολεύει τη δική του ζωή αρχικά κι έπειτα και των γύρω του.

Οι σχέσεις είναι ένας χώρος αμφίδρομης αποδοχής αλλά και ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορούμε να βελτιωθούμε μέσα από το καθρέφτισμά μας στον άλλον. Προσπαθείστε να μιλάτε για ένα πράγμα τη φορά. Και φροντίστε όταν τον βλέπετε να χάνεται στην κουβέντα, να τονίζετε τα κύρια σημεία και να μην χάνεστε κι εσείς. Κάτι που συχνά εμείς οι γυναίκες με δυσκολία επίσης πετυχαίνουμε.

Σαν να μιλούσατε ή έχετε να κάνετε με ένα παιδί, σκεφτείτε ότι δεν φταίει για κάτι που δεν διάλεξε, θα φταίει όμως για τον τρόπο που το διαχειρίζεται, εφόσον παρεισφρέει η ΔΕΠΥ στη ζωή όλων σας.

Επίσης, ποτέ δεν είναι αργά να επισκεφθεί κάποιος έναν ειδικό ψυχικής υγείας (με εξειδίκευση στη ΔΕΠΥ) που θα τον βοηθήσει να ανιχνεύσει τις δυσλειτουργικές πεποιθήσεις, τα συναισθήματα και τις συνήθειες που δημιουργήθηκαν με τον καιρό μέσα από αυτήν τη διαταραχή.

Εντοπίστε κι εσείς ως σύντροφοι, τα άλλα, τα δυνατά σημεία δηλαδή του συντρόφου σας, που σίγουρα υπάρχουν. Μείνετε και επαινέστε τον στις επιτυχίες του, στα σωστά του γιατί το έχει πάρα πολύ ανάγκη (και θα καταχωρηθείτε κι εσείς σε ένα από αυτά).

Εν τέλει, αυτό που θα μάθετε και οι δύο είναι το τι μπορεί να ελέγξω και τι όχι. Και θα δίνετε την ενέργεια και το χρόνο σας σε αυτά που μπορείτε.

Τη συμπεριφορά του άλλου δεν μπορούμε να την ελέγξουμε, ιδιαίτερα όταν αυτή είναι παθολογική και εκτρέπεται. Μπορούμε όμως με την αγάπη και την αποδοχή μας να του δώσουμε το ισχυρότερο κίνητρο να το κάνει εκείνος.