Όταν μαθαίνεις ότι η φίλη σου τα έχει με τον πρώην σου…

Έχεις καιρό να ακούσεις νέα της. Τελευταία δεν σε παίρνει να κανόνισετε και όποτε της λες να βρεθείτε, βρίσκει πάντα μια δικαιολογία για να το αποφύγει. “Τρέχει και δεν προλαβαίνει. Έχει και αυτή τα δικά της” λες. Δεν πάει ο νους σου σε κάτι άλλο.

Είσαι έξω και συναντάς κοινό σας γνωστό. Αρχίζετε να μιλάτε και σου αποκαλύπτει ότι είδε τη φίλη σου να φιλιέται και να αγκαλιάζει σφιχτά τον πρώην σου. Το χαμόγέλο σου παγώνει και πιστεύεις ότι σου κάνει μια κακόγουστη πλάκα. “Δεν είναι δυνατόν” σκέφτεσαι. “Μα… Πώς; Πού;” Ξεροκαταπίνεις, το μυαλό σου μπλοκάρει. “Αυτοί οι δύο αντιπαθιούνταν. Αυτός τη σχολίαζε πάντα αρνητικά. Δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό! Γιατί σε μένα;”. Τον ρωτάς πολλές φορές αν είναι σίγουρος, αν είδε καλά, αν όλα αυτά είναι μια κακή φάρσα… αλλά η διαίσθησή σου επιβεβαιώνεται.

Εκείνη η διαίσθηση που είχες τελευταία ότι κάτι παίζει μεταξύ τους αλλά δεν ήθελες να την “ακούσεις”, να την πιστέψεις. Τα σχόλια, τα likes στο facebook, οι κοινές τους εμφανίσεις σε πάρτι, δυνάμωναν και εσύ έλεγες ότι απλά όλα αυτά είναι τυχαία και ασήμαντα. Δεν ήθελες να παρανοείς πάλι -για αυτό σε κατηγορούσε πάντα εκείνος, θυμάσαι; Το ένστικτό σου όμως δεν έκανε λάθος. Είναι μαζί -επιβεβαιωμένα πια.

Χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου. Το αίσθημα της προδοσίας, της αηδίας, του θυμού σε κατακλύζει. Θέλεις να πάρεις τηλέφωνο τώρα τον πρώην σου. Να του ζητήσεις εξηγήσεις, να τον βρίσεις, να τον κάνεις να αισθανθεί σκουπίδι, που με την πρώτη ευκαιρία βρήκε τον τρόπο και πάλι να σε πληγώσει. “Δεν σήμαινα τίποτα για εσένα; Πώς μπόρεσες να μου το κάνεις αυτό;” θες να τον ρωτήσεις. Δεν θα τον ρωτήσεις.

Πριν κάνεις οτιδήποτε, σκέψου αξίζει;
Αξίζει να πέσεις στο επίπεδό του; Ναι είναι κλισέ, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Αξίζει να του δείξεις για ακόμα μια φορά ότι παρανοείς; Ότι είσαι μια τρελή που αντιδρά υπερβολικά, που ξεσπά και θέλει να σπάσει τα πάντα γύρω της; Σκέψου ότι περιμένει αυτήν την αντίδραση. Τη ζητά απεγνωσμένα. Θέλει να νιώσει μεγάλος, τρανός. Δυο γυναίκες-φίλες σφάζονται για εκείνον. Η ενοχή του δεν τον πληγώνει, αντιθέτως τον τονώνει, τον κάνει να νιώθει απόλυτος. Αν οι ενοχές του λειτουργούσαν αντίθετα, δεν θα είχε φτάσει ποτέ σε αυτό το σημείο. Σκέψου!

Μπορεί να μην απαντήσει. Μπορεί να αρνηθεί τα πάντα. Μπορεί να τα δεχτεί όλα. Μπορεί να σου πει και λόγια όμως που θα σε σκοτώσουν. Οπότε σκέψου!

“Και με αυτήν τι γίνεται τώρα; Υποτίθεται ότι ήταν φίλη μου. Της έλεγα όλα τα προβλήματά μου για εκείνον και αυτή με άκουγε με προσοχή. Έκλαιγα και με αγκάλιαζε ενώ μου έλεγε ότι όλα θα πάνε καλά. Πώς μπόρεσε να κάνει κάτι μαζί του ενώ ήξερε πόσο τον ήθελα;” Σκέψεις, σκέψεις, σκέψεις. Χιλιάδες ερωτήματα που θα μείνουν αναπάντητα. Γιατί τίποτα πια δεν έχει σημασία. Έγινε. Οι μάσκες έπεσαν. Αυτοί οι δυο είναι μαζί και εσύ μόνη σου… να στέκεσαι απέναντί τους με ένα μυαλό ζαλισμένο, χαμένο, αδύναμο να κατανοήσει τις πληροφορίες, να εξηγήσει, να σκεφτεί λογικά.

Θέλεις να την πάρεις τηλέφωνο. Να της ζητήσεις εξηγήσεις, να τη βρίσεις, να την κάνεις να αισθανθεί σκουπίδι, που σε πρόδωσε, που στο έπαιζε “φίλη”. “Πώς μπόρεσες να μου το κάνεις αυτό; Τόσο ‘μπιπ’ είσαι; ” θες να ξεσπάσεις. Δεν θα ξεσπάσεις.

Πριν κάνεις οτιδήποτε, σκέψου αξίζει; Αξίζει να πέσεις στο επίπεδό της; Αξίζει να της δείξεις ότι εσύ έχασες και εκείνη νίκησε; -Δεν κέρδισε τίποτα-. Σκέψου ότι περιμένει αυτήν την αντίδραση. Τη ζητά απεγνωσμένα. Θέλει να νιώσει μεγάλη, μοναδική. Τη γοητεύει η ιδέα ότι εσύ τρελαίνεσαι στη σκέψη ότι αυτοί οι δύο αγκαλιάζονται, ότι κάνουν έρωτα, ότι κοιμάται στο κρεβάτι που μέχρι πριν λίγο κοιμόσουν εσύ. Γεμίζει το κενό της. Νιώθει για λίγο σημαντική. Ξεχνά την ανασφάλειά της. Είναι ένα κορίτσι απελπισμένο, ατελές, ανολοκλήρωτο που διψά για αγάπη, για συντροφιά, για ένα ανδρικό χάδι. Και θα κάνει τα πάντα για να τα έχει. Δεν θα υπολογίσει κανέναν και τίποτα γιατί οι ανασφάλειές της την πνίγουν όλο και περισσότερο μέρα με τη μέρα. Αν δεν την έπνιγαν δεν θα είχε φτάσει ποτέ σε αυτό το σημείο. Σκέψου!

Μπορεί να μην απαντήσει. Μπορεί να αρνηθεί τα πάντα. Μπορεί να τα δεχτεί όλα. Μπορεί να σου πει και λόγια όμως που θα σε σκοτώσουν. Οπότε σκέψου!

Έχεις ακούσει για την παράλυση ύπνου;
Ότι ενώ κοιμόμαστε, το μυαλό μας λειτουργεί κανονικά, δίνοντας εντολές στο σώμα αλλά το σώμα αδυνατεί να υπακούσει; Αρνείται να εκτελέσει τις εντολές εκείνες που με “αυταρχικότητα” του επιβάλλει ο εγκέφαλος, με αποτέλεσμα να παραλύει και να μην μπορεί να κουνηθεί; Κάπως έτσι πρέπει να το αντιμετωπίσεις.

Χρησιμοποίησε το μυαλό σου για να το χειριστείς έξυπνα. Μην τους δώσεις τη χαρά να δουν το θέαμα που περιμένουν. Κάνε τους ίδιους… ηθοποιούς στη δική σου παράσταση, την οποία σκηνοθετείς εσύ και αυτοί απλά υπακούουν στις δικές σου οδηγίες.

Karma will defintely finish it.