Πίσω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, στολίζεται ο …έρωτας!

Όταν έρχονται Χριστούγεννα και η μόνη σου επιλογή για να βρεθείς λίγες ώρες με τον άνθρωπό σου είναι ένα ξενοδοχείο ημιδιαμονής, εντάξει τότε δεν πρόκειται για ένα απλό ξενοδοχείο ημιδιαμονής.
Ο Άλκης Αλκαίος έγραψε τη φράση …«πως η ανάγκη γίνεται ιστορία», ο Μικρούτσικος την μελοποίησε και ο Μητροπάνος την τραγούδησε, για να μας πείσει με τρόπο λαϊκό, πως παρά τις προθέσεις και τους ανθρώπινους σχεδιασμούς οι ανάγκες  μας διαμορφώνουν την ζωή μας.
Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο που ένα ζευγάρι μπαίνει σε ένα ξενοδοχείο ημιδιαμονής και κανένας από όσους το παρακολουθούν να μπαίνει δεν μπορεί απόλυτα να ισχυριστεί ότι εκεί μέσα μπορεί και θέλει να κάνουν ένα και μόνο πράγμα. 
Οι υπεύθυνοι στην αλυσίδα ξενοδοχείων ημιδιαμονής CRYSTAL BLUE HOTEL & SUITES σε Χαϊδάρι και Γλυφάδα  μας περιέγραψαν ανεπανάληπτες καθημερινές στιγμές.
«Δεν μπορούν να πάνε τα ζευγάρια σε εστιατόρια, σε μπαρ, σε μουσικές σκηνές ή να κάνουν απλές μεταμεσονύκτιες διαδρομές. Έρχονται κατευθείαν εδώ. Δεν είναι το …μετά τους εδώ. Είναι το …πρώτα. Eίναι η συνέχεια και το μετά.
Με αυτές τις συνθήκες, όπως ακριβώς τα παλιά σπίτια μας δεν μπορούν να φιλοξενήσουν τις αυξημένες απαιτήσεις της καραντίνας, έτσι και τα παλιά ξενοδοχεία δύσκολα προσαρμόζονται στις απαιτήσεις των ανθρώπων που θέλουν σε δύο ώρες να συμπτύξουν, λόγια και πράξεις που πιέστηκαν να αναβάλουν για λίγο ή πολύ.
Είναι ο έρωτας που κινεί την ζωή μπροστά τελικά. Καλά τα μέτρα προστασίας, τα μέτρα στήριξης και οι προσπάθειες του επιστημονικού κόσμου, όμως σαν την αισιοδοξία που εκπέμπει ένα ερωτευμένο ζευγάρι που ανησυχεί και προσέχει αλλά συνεχίζει να συνευρίσκεται, δεν υπάρχει.
Οι υπεύθυνοι των δύο ξενοδοχείων ισχυρίζονται, ότι πλέον κάθε δευτερόλεπτο των επισκεπτών λαμβάνει ξεχωριστή αξία.  Οι άνθρωποι λένε αναγκάστηκαν να αναθεωρήσουν αρκετά ζητήματα, τα οποία άφηναν για καιρό. Δεν σημαίνει ότι θα τα κόψουν όλα όσα έκαναν σχεδόν μηχανικά. Θα κάνουν ακριβώς τα ίδια με έναν διαφορετικό όμως τρόπο. Δηλαδή όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν. Όποιος θέλει λοιπόν να δει τις αλλαγές θα τις δει, όποιος θέλει να δει την διατήρηση και την συνέχεια θα εστιάσει εκεί.
Στις γιορτές, λένε στα ξενοδοχεία που επισκεφθήκαμε οι άνθρωποι δεν νοιάζονται μόνο εκείνους με τους οποίους έρχονται, αλλά και εκείνους τους οποίους αφήνουν για να έρθουν.
Επειδή στις γιορτές των Χριστουγέννων γιορτάζει το σπίτι και η οικογένεια, εδώ μας λένε στήνεται μια άλλη ξεχωριστή γιορτή εκτός κεντρικής γιορτής. Είναι όπως ακριβώς γινόταν στις σχολικές εκδρομές, όπου οι μαθητές, ναι με χαίρονταν που βρίσκονταν μακριά από τις αίθουσες διδασκαλίας, αλλά σαν να μην τους έφτανε αυτό θέλανε πάντα να δημιουργήσουν και μια εκδρομή μέσα στην εκδρομή τους. Έτσι κατευθύνονταν σε άλλο σημείο από το προκαθορισμένο.
Στα CRYSTAL BLUE HOTEL & SUITES είδαμε χριστουγεννιάτικους στολισμούς, ζευγάρια βιαστικά αλλά χαρούμενα σαν να κάνουν μικρές σκανδαλιές σε διαλείμματα μαθητικών χρόνων, δεύτερες ζωές να μοιάζουν πρώτες και καλύτερες. Είδαμε πολυτελείς χώρους ανεκτικούς στην διαφορετικότητα, είδαμε και συντρόφους να προσπαθούν να ενώσουν την αγάπη τους που διασπάστηκε από μια ξαφνική πανδημία η οποία χώρισε και δίχασε τον κόσμο και τις σχέσεις.
Στα ξενοδοχεία αυτά είδαμε τους ανθρώπους να τα …βρίσκουν και να περπατάνε αγκαλιασμένοι προς μια κατεύθυνση, μέσα σε ένα κόσμο συγκρουσιακό, επιθετικό και μοναχικό που αλλάζει και φοβίζει με την ταχύτητα που το κάνει.