Πώς να τσακωθείς σωστά…

Πριν ανοίξεις το στόμα σου κι αρχίσεις να τσιρίζεις, πριν τα μάτια σου αρχίσουν να εκτοξεύουν φωτιές και οι λέξεις ετοιμάζονται να τσακίσουν κόκκαλα… Πάρε μια βαθιά ανάσα. Προσπάθησε να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου ώστε ο καυγάς να σου βγει σε καλό!

Όλοι τσακωνόμαστε. Το θέμα όμως είναι ότι δεν το κάνουμε σωστά. Ο καθένας λέει τα δικά του, η κάθε πλευρά εκτονώνει τα νεύρα, το θυμό και ενδεχομένως τα απωθημένα της, ξεσπάμε και τελικά το μόνο που καταφέρνουμε είναι να δημιουργούμε περισσότερα προβλήματα στη σχέση.

“Μπορούμε τη σύγκρουση να τη χρησιμοποιήσουμε ως μέσο και αφορμή για την αποφυγή των πρόσκαιρων συμβιβασμών και της αποτελμάτωσης, αρκεί να μάθουμε την τέχνη της. Η θετική σύγκρουση είναι τίμια και αντικειμενική, όχι κακοήθης, ενοχοποιητική και σκληρή. Η τίμια μάχη οδηγεί στην αυθεντικότητα της σχέσης και στην ισοτιμία” σύμφωνα με την ψυχολόγο Ντόρα Μίνου.

Ωραία! Να τσακωθείς λοιπόν, αλλά εποικοδομητικά. Θα σου σπάσουν που θα σου σπάσουν τα νεύρα, ας βγει και κάτι που θα ωφελήσει τη σχέση από όλο αυτό.

Ποιοι είναι όμως οι όροι του σωστού καυγά;

– Τη σύγκρουση πρέπει να ακολουθεί συζήτηση αρχίζοντας από την αναγνώριση των θετικών του άλλου, την έκφραση της αγάπης και του ενδιαφέροντος για αυτόν. Έτσι υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να κρατηθεί η συζήτηση σε χαμηλούς τόνους και να διατηρήσουν οι σύντροφοι νηφάλια τη σκέψη. Περιορισμός της επίρριψης των ευθυνών, των αξιολογήσεων, των γενικεύσεων και των ερμηνειών είναι επίσης πολύ βοηθητικά στοιχεία.

– Έχοντας υπόψη μας ότι θυμωμένοι άνθρωποι δεν ακούν, θα πρέπει να δώσουμε λίγο χρόνο στον εαυτό μας και στον άλλο για να γίνει συζήτηση.

– Δεν πρέπει μόνο να μιλάμε αλλά και να ακούμε. Να αφήνουμε τον άλλο να ολοκληρώνει τις σκέψεις του. Όταν βλέπουμε να μην λύνεται η διαφωνία μπορούμε απλά να συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε.

– Χρειάζεται ευαισθησία στον τρόπο, το χρόνο και το χώρο που γίνεται ο καυγάς. Είναι οικείο σε όλους το φαινόμενο της ενίσχυσης των εντάσεων όταν αυτές γίνονται ενώπιον τρίτων.

– Είναι πολύ σκληρό για να δυναμώσει κάποιος τη σχέση του να θίγει τα ευαίσθητα σημεία του άλλου.

“Τελικά το ζητούμενο είναι ο καθένας να είναι σε θέση να αγαπάει και να αποδέχεται τον εαυτό του και τους άλλους ως πρόσωπα, ανεξάρτητα από το εάν απορρίπτει κάποια στοιχεία της συμπεριφοράς του” τονίζει η ψυχολόγος Ντόρα Μίνου.

Πρέπει να απολαμβάνουμε αυτούς που αγαπάμε έτσι όπως είναι. Όχι να προσπαθούμε να τους αλλάξουμε, γιατί δεν γίνεται κιόλας. Έτσι είναι, αν σου αρέσει. Ακούγεται επιθετικό, αλλά είναι αλήθεια. Έτσι, είναι…

Δες το κι από την ανάποδη. Έτσι είσαι και σε όποιον αρέσει. Ε;