Με θέλει κλεισμένη σε ένα δωμάτιο!!! Η ζήλια του είναι τόσο μεγάλη που με πιέζει αφόρητα!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Είμαστε μαζί τέσσερα χρόνια. Εκείνος είναι 24 ετών, ενώ εγώ 20. Μπορώ να πω ότι τις περισσότερες φορές είμαστε κάτι παραπάνω από καλά μεταξύ μας, ενώ αρκετές από τις φίλες μου θα ήθελαν -από ότι μου λένε- να είχαν την τύχη μου.
Δεν κοιτάει άλλες, κάνει όνειρα για το μέλλον και πάντα μέσα σε αυτά τα όνειρα είμαι κι εγώ. Διασκεδάζουμε, έχουμε κοινές παρέες, είμαστε πολύ καλά σεξουαλικά, έχουμε ίδια γούστα σε πολλά πράγματα και τα μοιραζόμαστε όλα.
Το πρόβλημα ξεκινάει από αυτόν και τις ανασφάλειές του πάντα. Είναι μέρες που με πιέζει και με αγχώνει πολύ! Μου βγάζει ότι έχω γκόμενο στη σχολή, ενώ είναι κι αυτός εκεί και είμαστε μαζί.
Δεν μπορώ τις περισσότερες φορές να πάω μόνη μου με φίλη μου για καφέ, αν δεν μπορεί αυτός, γιατί πάντα μου χαλάει τη διάθεση λέγοντάς μου ότι όλοι θα με φλερτάρουν και δεν ξέρει αν θα έχει διάθεση μετά να με δει.
Αρκετές φορές δεν μπορώ να πάω να δω ούτε τον πατέρα μου, αν δεν μπορεί να έρθει κι αυτός με την δικαιολογία ότι θα πάμε αύριο για να είναι κι εκείνος. Ξέρω ότι πιστεύει πως μπορεί να μην πάω στον πατέρα μου, αλλά σε γκόμενο!
Γενικά, είναι ανασφαλής και το βγάζει σε μένα και με πνίγει. Είναι δυνατόν να είμαστε 24 ώρες μαζι; Αυτό θέλει και μου το λέει και οκ!!!
Είναι ωραίο να μην έχει χάσει το ενδιαφέρον του για μένα μετά από 4 χρόνια σχέσης, αλλά υπάρχει κι ένα μέτρο θεωρώ. Είμαστε δύο ξεχωριστά άτομα που πορευόμαστε μαζί, όχι σιαμαία!
Του τα έχω εξηγήσει πολλές φορές όλα αυτά, με καλό και με κακό τρόπο, αλλά πάντα τα ρίχνει όλα σε μένα. Η ψυχολογία του αλλάζει διαρκώς. Μία είναι όλα μια χαρά και την άλλη είναι γκρινιάρης και κακομαθημένος. Πάντα εγώ υποχωρώ και πάντα περνάει το δικό του, γιατί έτσι έχει μάθει.
Πώς μπορώ να το αλλάξω αυτό; Τον αγαπάω πάρα πολύ και του είμαι πιστή, αλλά ώρες ώρες γίνεται σαν μπέμπης. Ζητάει διαρκώς επιβεβαίωση ότι τον αγαπάω. Με θέλει μόνο δικιά του 24 ώρες. Δεν είναι εφικτό όμως. Έχω και οικογένεια και φίλους που καμιά φορά θέλω να τους βλέπω μόνη μου.
Κι όταν θα πιάσω δουλειά, τι θα συμβεί; Ξέρω πως δεν θα θέλει να λείπω από κοντά του τόσες ώρες. Εγώ όμως θέλω να είμαι ανεξάρτητη κι όχι να κορνιζάρω το δίπλωμά μου και να τον περιμένω σαν καλή νοικοκυρά στο σπίτι!
Το άλλο που κάνει είναι ότι κριτικάρει εύκολα τους ανθρώπους και τους παρεξηγεί ακόμα κι από μία κίνησή τους. Έπειτα, ίσως αλλάξει γνώμη και τους συμπαθήσει, αλλά αν δει κάτι που του “ξινίσει” πάλι δεν τους συμπαθεί.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι έχει τα πάνω του και τα κάτω του πολύ εύκολα και παρεξηγεί συνήθως τα πάντα. Όταν είναι στα πάνω του είναι χρυσό παιδί, όταν έχει τις στραβές του, θέλω να βρω τη δύναμη και να του πω: “άντε γεια!”
Αγάπα τον άλλον με τα ελαττώματά του, όμως, δεν λένε; Έλα που αυτός μου βρίσκει όλο ελαττώματα όταν είναι στα κάτω του και νιώθω ότι χάνω χρόνο μαζί του.
Είμαι τόσο μπερδεμένη και παράλληλα ερωτευμένη μαζί του.
Βοήθεια κορίτσια και αγόρια μου! Ζητώ τη γνώμη σας. Είχατε βρεθεί σε καμιά παρόμοια κατάσταση; Μήπως χρειάζεται έναν ψυχολόγο για να τα βρει με τον εαυτό του;
Annita
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
