Καλησπέρα!
Θα ήθελα κι εγώ τη βοήθειά σας…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πριν αρκετούς μήνες βγήκα από μια πολύ δύσκολη σχέση. Μια ιστορία που με ταλαιπώρησε πολύ. Συνεχώς έκλαιγα. Η ψυχολογία μου είχε πιάσει πάτο. Ήμουν με έναν άνθρωπο που δεν με σεβόταν καθόλου, με κεράτωνε, μου μιλούσε άσχημα, αλλά ήμουνα πολύ ερωτευμένη για να καταφέρω να φύγω. Τελικά αυτή η ιστορία τελείωσε και η αλήθεια είναι ότι μου πήρε πολύ καιρό μέχρι να το ξεπεράσω.
Το θέμα μου είναι ότι αυτός ο άνθρωπος μου άφησε πολλά κουσούρια. Φοβίες, ανασφάλειες, καχυποψίες. Και το καταλαβαίνω τώρα που γνώρισα κάποιον άλλον που μου αρέσει πολύ και του αρέσω, αλλά κάνω μόνο αρνητικές σκέψεις.
Ενώ μου ζητάει συνέχεια να βρεθούμε, μου τηλεφωνεί καθημερινά, με διεκδικεί και μου φέρεται όμορφα, εγώ νιώθω συνεχώς αγχωμένη. Μέσα μου βαθιά πιστεύω ότι κι αυτός θα με πληγώσει, ότι δεν έχει νόημα να ξαναδεθώ, ότι όλες οι σχέσεις έχουν άσχημη κατάληξη…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Βάζω μόνο το κακό με το μυαλό μου και για την ώρα αποφεύγω να βρεθώ μαζί του. Πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα σταματήσει κι αυτός να ασχολείται μαζί μου, αλλά είναι κάτι που δεν μπορώ να το ελέγξω. Γίνεται αυτόματα μέσα στο μυαλό μου.
Τι να κάνω; Τι με συμβουλεύετε;
Antonia
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
κοπελα μου καταλαβαινω απολυτα τι εννοεις! μην αφηνεσαι τελειως μην ανοιγεσαι αλλα και οχι ετσι! βγες μαζι του και ας εισαι σφιγμενη κρατα πραγματα για τον ευατο σου αλλα ταυτοχρονα δως του χωρο και αυτου να σου δειξει τι θελει! φυσικα αν αξιζει να ξερεις θα σε διεκδικει αλλα μην το παρακανεις και εσυ!
Μου συνεβει ακριβως το ιδιο πριν 8 μηνες και οταν ηρθε ο επομενος,(σχετικα πολυ συντομα)το χειριστηκα σαν να μην ειχε συμβει τιποτα. Ισως η ηλικια μου και η εμπειρια μου να μου επιτρεπει να μην συγχεω τις καταστασεις και τους ανθρωπους και να αντιμετωπιζω τον καθενα ξεχωριστα και οπως του αξιζει. Αυτο λοιπον θα σε συμβουλευα κι εσενα,αν και δεν ξερω ποσο χρονων εισαι. Αντιμετωπιζε λοιπον τους ανθρωπους διαφορετικα!!! Καθε φορα που θα ξεκινας κατι νεο, να ενθουσιαζεσαι απο την αρχη,ασχετα αν ειχες αποτυχει την προηγουμενη φορα, να το γευεσαι ξανα σαν να ειναι η πρωτη φορα, ασχετα με την μελλοντικη εκβαση!! Κανενας δεν επιτρεπεται να πληρωνει τα σπασμενα του αλλου. Π.χ Δες το σαν να ειχες δυο διαφορετικα παιδακια, που το ενα ειναι ατιθασο και το αλλο ηρεμο, θα τα αντιμετωπιζες το ιδιο στις τιμωριες τους?? Θα καταλαβαιναν το ιδιο? Θα αντιδρουσαν το ιδιο?? Το ηρεμο παιδακι θα πληρωνε και για τις σκανταλιες του ατιθασου??? Δεν ξερω ποσο ευστοχο ειναι αυτο το παραδειγμα, αλλα θελω να εστιασω στο γεγονος οτι ο καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος, καλο θα ειναι να εισαι επιφυλακτκη, ιδιαιτερα στην αρχη, αλλά παραλληλα φροντισε να εισαι και ανοικτη -δεκτικη σε νεες προτασεις!!! Αξιζει τον κοπο, ακομα κι αν πληγωθεις ξανα!
Αντωνία, αυτά που αισθάνεσαι δείχνουν πως δεν έχεις ξεπεράσει την προηγούμενη σχέση σου. Όχι τον πρώην σου, αλλά αυτά που βίωσες μαζί του. Δεν αρκεί να ξεπερνάμε ένα πρόσωπο για να πούμε ότι πήγαμε παρακάτω. Σίγουρα σε τραυμάτισε η εμπειρία εκείνη, αλλά θα πρέπει να προσπαθήσεις να δεις πιο καθαρά τα πράγματα. Ότι δηλαδή, ναι, υπαρχουν άντρες εκεί έξω που φέρονται απαίσια, δε σέβονται, δεν (εκ)τιμούν τον άνθρωπο που επιλέγουν να έχουν στο πλάι τους. Αλλά! 1ον) δεν είναι όλοι ίδιοι. Επειδή γνώρισες έναν που σου φέρθηκε άσχημα δε σημαίνει ότι θα το κάνει κι ο επόμενος. Σκέψου το παιδί που σε φλερτάρει τώρα να ήταν στη θέση σου και να είχε τη δική σου συμπεριφορά. Δε θα σε ταλαιπωρούσε αυτό; Δε θα σε πλήγωνε ενδεχομένως; Οπότε μην υιοθετείς μια στάση απέναντι στους άλλους που δε θα ήθελες να τυχει σ’εσένα. 2ον) Προσπάθησε ακόμα κι από αυτή την άσχημη εμπειρία να πάρεις τα θετικά. Να είσαι δηλαδή πιο προσεκτική στην επιλογή συντρόφου. Να βλέπεις τα σημάδια πολύ νωρίτερα, πριν εξελιχθούν σε τσουνάμι και σε πνίξουν. Να φεύγεις εγκαίρως από κάτι άρρωστο. Να μην πέφτεις με τα μούτρα σε μια σχέση. Έτσι θα έχεις χρόνο να ζυγίσεις τον άλλο με πιο καθαρό μυαλό. Αντωνία, οι χωρισμοί πονάνε. Αλλά όταν μια σχέση είναι υγιής και απλά κάνει τον κύκλο της, με τον καιρό σου μένουν όμορφες αναμνήσεις κι όχι αυτά που γράφεις εσύ παραπάνω. ʼρα αξίζει να δεθείς, ακόμα κι αν τελειώσει κάποια στιγμή, απλώς το κάνεις με περισσότερη ωριμότητα. Χαλάρωσε λοιπόν και άφησέ τον να σε πλησιάσει και να σου δείξει τι θέλει από εσένα. Αν πάλι δε νιώθεις έτοιμη για σχέση, δεν είναι κακό και στη θέση σου θα του το έλεγα για να μην τον ταλαιπωρώ. Γιατί έχεις δίκιο όταν λες πως με τη συμπεριφορά σου θα σταματήσει κι αυτός να ασχολείται μαζί σου. Σκέψου κι αποφάσισε λοιπόν σε τι φάση είσαι και τι ακριβώς θέλεις. Ένα νέο ξεκίνημα; Λίγο χρόνο ακόμα μόνη σου; Τι;