1. an kai polles fores exw katakrinei kai sxoliasei arnhtika kapoia arthra sas!afth th fora den mporw para na sas pw sygxarhthria gia to eyrhmatiko sas arthro..apo ton titlo mexri kai ton tropo grapsimatos sas..akoma kai sto mati etsi opws exete parathesei tis aposeis sas kai thn diaforopoihsh ths apistias se antres kai gynaikes..kai pali mpravo!!synexiste etsi..

2. Ωραία τα παραμύθια και οι θεωρίες ,στην πραγματική ζωή όμως με πραγματικούς ανθρώπους τι γίνετε όταν η πριγκίπισα στέκετε λαμπάδα αναμένη δίπλα στον σύντροφο πρίγκηπα της ,όταν τον σέβετε,τον υπολογίζει ,στέκετε δίπλα του σε όλα,το σεξ είναι καταπληκτικό και ένα απόγευμα μαθαίνει ότι μπήκαν κάτι χωριατοπούλες στην παρέα?

3. Anna, ο άντρας κατά κανόνα είναι μια παράξενη οντότητα που αναζητά αυτό που δεν (μπορεί να) έχει μια δεδομένη περίοδο. Όταν σ’ ένα σπίτι συνεχώς τον κατακρίνει και τον ευνουχίζει η σύντροφός του, αυτός θα πέσει εύκολα σε μια γυναίκα που θα τον βλέπει θεό και θα του δώσει ζεστασιά. Από την άλλη, όταν η σύντροφος τον βλέπει τέλειο όπως κι αν είναι αυτός, και τον στηρίζει, ποτέ δεν θα αντιπαρατεθεί μαζί του ούτε για πλάκα, τότε αυτός θα ψάξει για μια γυναίκα με την οποία μπορεί να κοντραριστεί και λίγο, κάτι που μετά μπορεί να βγει σε σεξ και μια σχέση με υγιή (ή όχι) ανταγωνισμό.

4. ʼννα συμφωνώ μαζί σου. Υδροχόε, και έτσι και αλλιώς χαμένες;;;;

5. Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλα όσο τα παρουσιάζει το άρθρο. Και φυσικά δεν γίνεται να ενοχοποιούμε τις γυναίκες για όλα. Για την απιστία του άνδρα δεν φταίει η γυναίκα του, που δεν τον στηρίζει, δεν τον θαυμάζει αρκετά, δεν τον επιβεβαιώνει σαν άντρα, δεν τον έχει σαν πασά στο σπίτι, δεν τον φροντίζει, δεν του κάθεται όποτε της το ζητά εκείνος κλπ. Γνωρίζω περιπτώσεις γυναικών που ήταν άψογες και ακολουθούσαν με ακρίβεια τον παραδοσιακό γυναικείο τους ρόλο, ωστόσο την απιστία δεν τη γλίτωσαν. Τι συμβαίνει λοιπόν; Μήπως τελικά η απιστία είναι ζήτημα προσωπικής ανασφάλειας του συντρόφου, ο οποίος θεωρεί πως μία γυναίκα δεν είναι ποτέ αρκετή και πως πάντα εκεί έξω υπάρχει κάτι πιο ενδιαφέρον; Μήπως φταίνε τα πατριαρχικά στερεότυπα με τα οποία μεγαλώνουν άνδρες και γυναίκες και σύμφωνα με αυτά ο άνδρας πρέπει να επιβεβαιώνει τον ανδρισμό του πετώντας από κανάρα σε κανάρα, ενώ η γυναίκα να τον περιμένει ως πιστή Πηνελόπη να επιστρέψει; Όταν ο άνδρας ακούει από μικρός πως είναι βλάκας όποιος μένει με μία γυναίκα σε όλη την υπόλοιπη ζωή του (η γνωστή ανοησία “δεν μπορείς να τρως το ίδιο φαγητό κάθε μέρα, το βαριέσαι!”), θα το εσωτερικεύσει και θα πορευτεί με αυτή την πεποίθηση σε όλη τη ζωή του. Έχει δηλαδή από την κοινωνία το ελεύθερο να απιστήσει, γι’ αυτό και θα το κάνει, ανεξάρτητα από την ποιότητα της σχέσης με τη σύντροφό του. Αν όλοι οι παντρεμένοι απιστούσαν, επειδή πραγματικά η σχέση με τη σύζυγο είναι απαίσια, θα χώριζαν κιόλας. Δεν συμβαίνει όμως αυτό! Συνεπώς, υπάρχουν στη μόνιμη σχέση τους αρκετά καλά στοιχεία (για να μην πω πολλά), τα οποία δεν θα ρισκάρουν να χάσουν χωρίζοντας. Α, και κάτι άλλο: οι γυναίκες δεν κάνουμε σεξ, επειδή μας το ζητά ο σύντροφός μας ή επειδή θέλουμε απλώς να τον ικανοποιήσουμε, ώστε να μην το αναζητήσει αλλού. Είναι τόσο ανόητη και παλιομοδίτικη αυτή η αντίληψη! Δεν κάνουμε αγγαρεία οι γυναίκες στο κρεβάτι, ας το καταλάβουν όλοι αυτό. Η σεξουαλικότητά μας είναι περισσότερο ισχυρή από όσο νομίζουν οι άνδρες και φυσικά δεν μειώνεται εξαιτίας της μητρότητας ή άλλων συνθηκών (πχ εμμηνόπαυση). Έχουμε κι εμείς επιθυμίες που θέλουμε να ικανοποιήσουμε κι όταν αρνούμαστε με κλασικές δικαιολογίες (πχ πονοκέφαλος), τότε ο σύντροφος πρέπει να μπει σε σκέψεις, γιατί ενδεχομένως τον έχουμε βαρεθεί και δεν μας ικανοποιεί πια. Σταματήστε λοιπόν να δημοσιεύετε τέτοιου είδους άρθρα, γεμάτα παρωχημένες αντιλήψεις που ενοχοποιούν μόνο τις γυναίκες και χρεώνουν σε εκείνες την αποτυχία μιας σχέσης. Φταίνε σε μεγάλο βαθμό και οι άνδρες, ας το συνειδητοποιήσουμε αυτό κι ας μάθει να αναλαμβάνει ο καθένας τις ευθύνες του.

Τα σχόλια είναι κλειστά.