Ζήλια: Πώς να τη διαχειριστείς

Όλες ζηλεύουμε. Εκείνες όμως που κερδίζουν το “παιχνίδι” είναι όσες καταφέρνουν να κρατάνε τη ζήλια σε λογικά πλαίσια. Διαφορετικά ξεκινάνε τα προβλήματα που απειλούν τη σχέση και φυσικά την ψυχική σου ηρεμία. Τι γίνεται λοιπόν όταν χάνεται το μέτρο; Η Ντόρα Μίνου, ΜΑ Κλινικής Ψυχολογίας, Ψυχοθεραπεύτρια – Οικογενειακή Σύμβουλος μας βοηθάει να διαχειριστούμε τη ζήλια μας όταν γιγαντώνεται και μας πνίγει αρρωσταίνει.

Η Μάρω Βαμβουνάκη στο τελευταίο της βιβλίο αναφέρει τη ζήλια ως το “έξαλλο πανηγύρι της ανασφάλειας”. Αναμφίβολα θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί της γιατί το άτομο που ζηλεύει στην ουσία προβάλλει στο σύντροφό του τη δική του ανασφάλεια, τη μειονεξία, την κατωτερότητα, το θυμό αλλά και την αυτοαπόρριψη. Ζηλεύει γιατί νιώθει ανεπαρκής, δεν είναι ο μεγάλος του έρωτας η αιτία που ζηλεύει, αλλά η χαμηλή του αυτοπεποίθηση. Η διαρκής φοβία του για την αξία του, και σε αυτήν την περίπτωση ό,τι και να σου δίνει το ταίρι σου, όποιον τρόπο και να επιλέγει για να σου δείξει την αγάπη του, εάν εσύ η ίδια δεν πιστέψεις στον εαυτό σου και στην αξία σου δεν μπορείς να τα εισπράξεις.

Ο ζηλιάρης δεν απολαμβάνει -δεν ζει στο εδώ και τώρα της σχέσης. Είναι σε μία συνεχόμενη ανησυχία να “αντιληφθεί” όλα τα αρνητικά που πιστεύει ότι του “σκαρώνει” ο σύντροφός του. Ζει μέσα στην καχυποψία και την ερμηνεία -δημιουργεί σενάρια και τα πιστεύει- νιώθοντας έτσι φθόνο, αδικία, καχυποψία. Δεν εμπιστεύεται και παράλληλα δημιουργεί στο ταίρι του αίσθημα πίεσης και εγκλωβισμού. Η σχέση φθείρεται, χάνεται μέσα σε διευκρινιστικές ερωτήσεις και απολογίες. Ο ζηλιάρης γίνεται εμμονικός και καχύποπτος ενώ πολύ συχνά ο θυμός τον στρέφει σε αναζήτηση εκδίκησης.

ΠΩΣ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙΣ ΤΗ ΖΗΛΙΑ ΣΟΥ
-Η επίγνωση έχει καθοριστική σημασία. Αναγνώρισε αυτό το συναίσθημα και μείνε στην πραγματικότητα: “Ζηλεύω”.

-Εστιάζοντας σε αυτό που νιώθεις, αναγνωρίζοντάς το, θα μπορέσεις να ξεχωρίσεις και τις σκέψεις που στο πυροδοτούν. Θα διαχωρίσεις με αυτόν τον τρόπο αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα από τα σενάρια που δημιουργείς με αυτό που φαντάζεσαι.

-Κάνοντας μία ανασκόπηση στη σχέση αξιολόγησε την υπάρχουσα κατάσταση -τα συναισθήματα, τις συμπεριφορές του συντρόφου σου και τις στιγμές που έχετε μαζί.

-Σκέψου ότι η ζήλια στην ουσία πυροδοτεί την ανάγκη για έλεγχο της κατάστασης και κατ’ επέκταση της σχέσης. Εχέγγυα για την πορεία της σχέσης δεν μπορεί να δώσει κανείς γιατί δεν μπορούμε να ξέρουμε με βεβαιότητα τι μας επιφυλάσσει το μέλλον.

-Αναζήτησε και εστίασε στα “μοναδικά” χαρακτηριστικά τόσο του συντρόφου σου όσο και της ίδιας της σχέσης. Η γενίκευση των σχέσεων και η σύγκριση με προηγούμενες είναι πολύ κακοί σύμβουλοι. Δεν υπάρχουν συνταγές αλλά ούτε και κανόνες ( π.χ. Όλοι έτσι είναι…)

-Εστίασε στον εαυτό σου, στα θετικά σου. Προκειμένου να δίνεις εξηγήσεις και να βρίσκεις τρόπους να τεκμηριώσεις γιατί ο άλλος θα “στη φέρει”, σκέψου το δικό σου πλούτο, τα δικά σου μοναδικά χαρακτηριστικά που τον έφεραν κοντά σου και επιλέγει να είναι σε σχέση μαζί σου.

-Μιλήστε ανοιχτά. Πες αυτά που σε απασχολούν, τις δυσκολίες σου, πως νιώθεις και επικοινωνήστε τον τρόπο που θα μπορέσετε να αλληλοκαλύψετε καλύτερα τις ανάγκες σας μένοντας στο “εδώ και τώρα”. Δεν υπάρχουν αυτονόητα στις ανθρώπινες σχέσεις.

-Τέλος, συνειδητοποίησε ότι η ζήλια είναι προσωπική υπόθεση που έχει άμεσα αρνητικό αντίκτυπο στη σχέση. Αν δυσκολεύεσαι να τη διαχειριστείς, μη διστάζεις να επισκεφτείς κάποιον ειδικό. Κανείς δεν μπορεί να φροντίσει και να καλύψει τα κενά μέσα μας εάν εμείς οι ίδιοι δεν κάνουμε κάτι γι’ αυτό.