Σεξουαλικές Φαντασιώσεις: Το μοίρασμά τους θα μας φέρει πιο κοντά ή θα μας απομακρύνει;

Σενάρια σεξ που τρέχουν στο μυαλό σου και στο μυαλό του. Φαντασιώσεις που όταν έρθει η ώρα δεν ξέρεις αν θέλεις να μοιραστείς, αν θέλεις να ακούσεις. Η ψυχοθεραπεύτρια Μαρίνα Μόσχα σήμερα γράφει για ένα θέμα που η απάντησή του διχάζει, για ένα “μυστικό” που αναρωτιόμαστε αν πρέπει να αποκαλυφθεί. Ο λόγος στην ειδικό…

Σεξουαλικές φαντασιώσεις: ένα καυτό θέμα και ένα θέμα που μπορεί να “κάψει” αρκετούς, όταν προσπαθούν να τις επιβάλλουν στο/στη σύντροφο. Το μοίρασμα των φαντασιώσεων θα μας φέρει πιο κοντά ή θα μας απομακρύνει τελικά;

Και αν δεν συμφωνούμε;
Όπως και να το κάνουμε, είτε μας αρέσει είτε όχι, οι ερωτικές φαντασιώσεις όχι μόνο αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης σεξουαλικότητας αλλά λειτουργούν και διεγερτικά στην ερωτική μας ζωή. Πρόκειται για ένα κατά κάποιον τρόπο παρεξηγημένο θέμα -μέχρι κάποιο σημείο- εφόσον τα ερωτικά σενάρια και οι εικόνες που “φτιάχνει” κάποιος με το μυαλό του, δεν σημαίνει απαραίτητα πως θέλει να τα βιώσει και στην πραγματικότητα. Άλλωστε, πολλές φορές το μοίρασμα των σεξουαλικών φαντασιώσεων μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα στο ζευγάρι καθώς μετά τη σεξουαλική πράξη ο ένας από τους δύο συντρόφους θέλει να μάθει γιατί ο άλλος έχει αυτήν τη φαντασίωση, τι εννοούσε κλπ, αρχίζει δηλαδή και αμφισβητεί το φαντασιωσικό που το αντιλαμβάνεται ως πραγματικό. Επίσης, είναι διαφορετικά να “έχω κάτι στο μυαλό μου” από το “να το πραγματοποιήσω” αν αυτό είναι πιο τραβηγμένο, καθώς “έρχομαι αντιμέτωπος/η με τις συνέπειες”.

Πρέπει να τις μοιραζόμαστε;
Και ναι, και όχι! Ναι όταν έχουμε με τον άλλον ένα κλίμα εμπιστοσύνης, γνωρίζουμε τα όριά του και τα σεβόμαστε. Αν δηλαδή το ζευγάρι έχει μάθει να μιλάει και να μοιράζεται, αν υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη, το να εκφράσει κανείς ανοιχτά τις φαντασιώσεις στο σύντροφό του μπορεί να λειτουργήσει θετικά στην ελεύθερη σεξουαλική έκφραση και επικοινωνία των δύο συντρόφων, να ενισχύσει το σεξουαλικό τους ενδιαφέρον και να τους φέρει πιο κοντά.

Όχι, αν ενώ γνωρίζουμε τα όρια του άλλου, θέλουμε να τις πραγματοποιήσουμε εκλογικεύοντας πολλές φορές τους “λόγους” που ζητάμε την πραγματοποίησή τους και προσπαθούμε να πείσουμε πως “έτσι γίνεται… είναι καλό…” ή εκβιάζουμε!

Βασική προϋπόθεση λοιπόν, είναι οι φαντασιώσεις αυτές να μην είναι ακραίες, ώστε να φοβίζουν, να φέρουν σε αμηχανία ή να σοκάρουν τον/την σύντροφο μας.

Και αν δεν συμφωνούμε;
Πολύ απλά θα εκφράσουμε τη δυσαρέσκειά μας στην πραγματοποίησή τους και ο σύντροφος οφείλει να “ακούσει” το όχι μας!