Η μονογαμία είναι γυναικείο …προνόμιο εκ φύσεως;

Η ψυχοθεραπεύτρια Μαρίνα Μόσχα σήμερα γράφει για τη μονογαμία. Συνεπώς και την πολυγαμία. Σε ποια κατηγορία ανήκουν τελικά οι γυναίκες, γιατί για τους άντρες πάνω – κάτω ξέρουμε…

“Άνδρας είναι, θα κάνει και τα δικά του!”, “Τι τσούλα που είναι!” Αυτές πάνω κάτω είναι ακόμη και σήμερα οι αντιλήψεις που υπάρχουν γύρω από το θέμα της απιστίας και της συχνής εναλλαγής συντρόφων! Ναι, ακόμα και σήμερα, η πολυγαμία θεωρείται ανδρικό προνόμιο, ενώ τη γυναίκα τη στιγματίζει αρνητικά! Μάλιστα, αρκετοί είναι και οι ερευνητές που υποστηρίζουν και δικαιολογούν την ανδρική πολυγαμία, ενώ για τις γυναίκες θεωρούν πως απλά είναι φαινόμενο μίμησης, ανώριμης φεμινιστικής τάσης, ανεξαρτητοποίησης και ανώριμης γυναικείας συμπεριφοράς, που προσπαθεί να ανταγωνιστεί την ανδρική. Υπάρχουν και οι ερευνητές που ισχυρίζονται πως η φύση είναι εκείνη που “σπρώχνει” και τα δύο φύλα στην εναλλαγή συντρόφων (πολυγαμία) για την εξασφάλιση της διαιώνισης του είδους.

Όμως ποια γνώμη φαίνεται να επικρατεί περισσότερο; Οι γυναίκες είναι εν τέλει από τη φύση τους μονογαμικές ή πολυγαμικές;
Σύμφωνα με την εξελικτική προσέγγιση, γνωρίζουμε πως η φύση δεν είναι μονογαμική εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων! Πιο συγκεκριμένα, μελετητές διαπίστωσαν, ότι άνδρες και γυναίκες μπορούν να είναι πολυγαμικοί, απλά οι άνδρες δείχνουν μεγαλύτερη προτίμηση στις ευκαιριακές ερωτικές συνευρέσεις.

Επίσης, η επεξήγηση της εξελικτικής αξίας του οργασμού στη γυναίκα, φαίνεται, ότι ενισχύει τις απόψεις περί πολυγαμίας. Για παράδειγμα, έχει αποδειχθεί ότι τα θηλυκά απολαμβάνουν περισσότερους οργασμούς, όταν έρχονται σε σεξουαλική επαφή με κάποιον άλλον πέρα του πρωτογενούς συντρόφου τους. Επίσης, είναι πολύ πιο πιθανό να έρθουν σε οργασμό, όταν συνευρίσκονται με έναν άνδρα υψηλής γενετικής αξίας (συμμετρικό πρόσωπο, υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης και ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα), γεγονός που αυξάνει τη δυνατότητα γονιμοποίησης από τον συγκεκριμένο εραστή.

Αν έρθουμε στο ανθρώπινο είδος, φυσικά και ακολουθεί τους νόμους της φύσης, παρόλα αυτά όμως γνωρίζουμε και ερευνητικά ακόμα, πως η γυναίκα δίνει μεγαλύτερη έμφαση στη συναισθηματική απιστία, καθώς φοβάται μήπως χάσει το σύντροφό της ως φροντιστή και των παιδιών της. Συνήθως, δεν ενδιαφέρεται τόσο για τη σεξουαλική απιστία, όσο δεν την “απειλεί” και συναισθηματικά. Ο άνδρας από την άλλη, φαίνεται ότι λυγίζει περισσότερο μπροστά στην σεξουαλική απιστία της συντρόφου του, λόγω του φόβου μην χάσει το “θηλυκό και δυνατό ταίρι” που έχει επιλέξει για να δώσει το γενετικό του υλικό και βέβαια παίζει και ο ανδρικός ανταγωνισμός το ρόλο του. Αν παρατηρήσουμε στη φύση θα δούμε τις μάχες που δίνουν μεταξύ τους τα αρσενικά για να κατακτήσουν σεξουαλικά το θηλυκό!

Έτσι λοιπόν, ισχύει και για την ανθρώπινη φύση η πολυγαμία. Γιατί δεν είμαστε όλοι πολυγαμικοί; Ή τουλάχιστον νομίζουμε πως είμαστε συγκυριακά μονογαμικοί; Ερευνητικά, η πιο αποδεκτή εξήγηση, είναι ότι η μονογαμία εξελίχθηκε σε μία κατάσταση κοινής συμβίωσης για τον άνθρωπο (κοινωνική μονογαμία), όπου του επιτρέπει να επιβιώσει και να αναπαραχθεί. Πρόκειται λοιπόν πιθανότατα για μία κοινωνικά κατασκευασμένη επιλογή, που απαιτεί αρκετή προσπάθεια και βαραίνει περισσότερο σήμερα, λόγω στερεοτύπων και προκαταλήψεων τη γυναίκα, η οποία δεν πρέπει να εναλλάσσει τους ερωτικούς της συντρόφους για να μην θεωρηθεί ανήθικη, σε αντίθεση με τον άνδρα που θεωρείται “μάγκας”.

Επίσης, μην ξεχνάμε και το ρόλο που παίζει ο ηθικός μας κώδικας, αυτός που μας βάζει τα “Πρέπει” και τα “Θέλω”, ο τρόπος που μεγαλώνουμε, η εμπιστοσύνη που δείχνουμε στις σχέσεις μας, οι ηθικοί φραγμοί, η κοινωνία, η κουλτούρα κ.λ.π.