Το κεφάλι μου κοντεύει να εκραγεί. Νιώθω τις φλέβες στους κροτάφους να θέλουν να αυτομοληθούν. Είμαι ένα βήμα από το έγκλημα και ξαφνικά πετάγεσαι εσύ: “Αγάπη μου έχεις κάτι;”! ΓΙΑΤΙ καλή μου γυναίκα θέλεις να με κάνεις δολοφόνο; Πότε θα μάθεις επιτέλους να χειρίζεσαι σωστά έναν άνδρα “παπόρι” και να μην τον κάνεις “πύραυλο”; Πώς γίνεται να είμαστε και οι δύο φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό και όμως να θέλουμε τόσο διαφορετική αντιμετώπιση σε διαφορετικές καταστάσεις;

ANGER MANAGEMENT
Τα πράγματα δεν είναι πάντα ειδυλλιακά. Ένα ζευγάρι δεν ζει με μαργαρίνη και φρυγανιές το πρωί, πεντανόστιμα τυρένια μεζεδάκια το βράδυ και ένα χαμόγελο καρφωμένο στο πρόσωπο μέρα, νύχτα! Το καταλαβαίνει έτσι; Υπάρχουν φορές που ακόμη και ο Δαλάι Λάμα από το μακρινό Θιβέτ θα έβγαινε από τα πορτοκαλί ράσα του. Εγώ θέλω να έχω την ησυχία μου και να μπορέσω να τα ελέγξω μέχρι να επανέλθουν οι σφυγμοί της καρδιάς στα φυσιολογικά τους επίπεδα. Το θέμα μας όμως δεν είναι η κοινωνιολογική αντιμετώπιση της “τσαντίλας”, αλλά το πως εμπλέκεσαι εσύ σε αυτή.

Όταν είμαι νευριασμένος με κάτι στη δουλειά
Γυρίζω από τη δουλειά και το κεφάλι είναι κάτω. Συνοφρυωμένος και σκιθρωπός πετάω ένα ξερό γεια και βυθίζομαι στον καναπέ κάνοντας “μηχανικό” zapping. Έχω ήδη γυρίσει όλα τα κανάλια της τηλεόρασης 10 φορές και εσύ με περιεργάζεσαι από τη γωνία σαν να βλέπεις ένα περίεργο ζώο που έχει εισβάλει στο σαλόνι σου.

ΠΡΩΤΟ ΦΑΟΥΛ! Νευριασμένος είμαι δεν είμαι τυφλός. Το τι με εκνευρίζει αυτό το λουφαγμένο κορμάκι, το διερευνητικό βλέμμα και αυτή η χαζή ησυχία πριν πετάξεις τη χαζομάρα! Άσε με εκεί στην ησυχία μου για λίγα λεπτά. Κάνε κάτι άλλο… τι φταις εσύ να διοχετεύσω όλη την πίεση και την ένταση σε σένα; Για ένα θέμα που δεν έχεις και καμία ανάμειξη άλλωστε.

ΔΕΥΤΕΡΟ ΦΑΟΥΛ (Και κόκκινη κάρτα μη σου πω). Είναι που είναι έτσι η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη, θέλεις κι εσύ να χαρίσεις καθρεφτάκια στον πρωτόγονο ιθαγενή που έπεσε στο διάβα σου. “Πώς πήγε η δουλειά σήμερα;” με ρωτάς σαν να θέλεις πραγματικά να με εξοργίσεις. Τέλεια πήγε και απλά είπα να δοκιμάσω την υποκριτική μου ικανότητα: “Άνθρωπος εκνευρισμένος πράξη πρώτη!” Άντε να το καταπιώ κι αυτό. “Καλά” θα σου απαντήσω ξερά δίνοντάς σου το ξεκάθαρο σημάδι πως δεν είμαι σε θέση να κάνω κουβέντα. Ξέρω δεν φταις εσύ, αλλά δεν μπορώ να σκέφτομαι και εσένα και τον θυμό μου και εμένα…

Ο ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ ΣΦΥΡΙΞΕ ΠΕΝΑΛΤΙ! Εκεί εσύ… δεν κάνεις πίσω, λες και πρέπει να δώσεις αναφορά για το γεγονός στους ανωτέρους σου. Έρχεσαι όλο νάζι, κάθεσαι δίπλα μου, μου χαϊδεύεις τα μαλλιά. “Έγινε κάτι;” θα ρωτήσεις και θα ακούσεις να ξεφυσά ο ταύρος ο μαινόμενος. Αν ήθελα να συζητήσω το πρόβλημα δεν θα το είχα κάνει από την αρχή;

Εγώ θα πρότεινα να με αφήσεις λίγο στην ησυχία μου, να συμπεριφέρεσαι κανονικά και 30 λεπτά, μια ώρα μετά θα τα μάθεις όλα. Και για τον μ**κα που μου την έσπασε στη δουλειά και για τον καβγά! Απλά άσε με λίγο να πάρω μια ανάσα. Να κάτσει μέσα μου ο θυμός.

Όταν είμαι νευριασμένος με σένα
Υπάρχουν όμως και οι περιπτώσεις που το επίκεντρο του σεισμού χτυπάει κάτω από τα πόδια σου. Και δεν αναφέρομαι σε πράγματα που μπορεί να μην έχεις καταλάβει ή νεύρα που προέρχονται από καβγά! Συμβαίνει, περνάει, το ξεχνάμε! Όμως πόσο δύσκολο είναι να αντιληφθείς, για παράδειγμα, πως με κάνει Τούρκο να επιμένεις να φέρνεις τη μαμά σου στο σπίτι για φαγητό χωρίς να με έχεις ειδοποιήσει;

Έχεις λοιπόν, που έχεις κάνει κάτι για το οποίο σου έχω παραπονεθεί εκατομμύρια φορές, έρχεσαι και γεμάτη απορία και υφάκι να μου πεις: “Τι έκανα πάλι;”! Στο μυαλό μου φτιάχνω να ξέρεις βίαιες εικόνες που δεν θα ήθελες να παρακολουθήσεις ποτέ! Και το κάνεις ακόμη χειρότερο. “Ό, τι και να είναι μπορείς σε παρακαλώ να είσαι ευγενικός μπροστά στη μαμά μου;” Όχι, αγαπητή μου δεν θα το καταπιώ εγώ στο όνομα ενός αναίσθητου savoir vivre! Και θα νευριάσω και θα πάω να φάω έξω και δεν θέλω να ακούσω κουβέντα. Καλό θα ήταν μάλιστα να μην πεις τίποτα απολύτως και να το συζητήσουμε αργότερα που θα έχω ηρεμήσει. Για να δεις πως δεν είμαι τρελός. Αλλά άνθρωπος που νευριάζει όπως όλοι!

Κλείνοντας θα σου θυμίσω πως όσο παλεύεις με το θυμό, τόσο εκείνος μεγαλώνει, θεριεύει και σε κυριεύει. Για αυτό το πιο συνετό που έχεις να κάνεις είναι να μου δώσεις χώρο και σύντομα θα είναι όλα όπως πριν! Σύμφωνοι;
Του Λευτέρη Σαββίδη