Είναι ο… χρυσός της ανατολίτικης ζαχαροπλαστικής! Τόσο εξ’ αιτίας του χρώματός του, όσο φυσικά και χάρη στη γλύκα και τη γεύση που χαρίζει στα γλυκά. Γιατί τι θα ήταν ένας μπακλαβάς δίχως το σιρόπι του; Πόση αξία θα άφηνε στο στόμα το γαλακτομπούρεκο της μαμάς, αν δεν ήταν λουσμένο σε μελένιο σιροπάκι; Μπορεί κάθε συνταγή να έχει τα δικά της μυστικά, όμως το σιρόπι έχει βασικούς κανόνες που ισχύουν για όλες…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
– Συνήθως η αναλογία είναι 2 προς 1! 2 φλιτζάνια νερό για 1 φλιτζάνι ζάχαρη. Σε πολλές περιπτώσεις η συνταγή απαιτεί μέλι ή συνδυασμό μελιού και ζάχρης, πάντα σε αυτή την αναλογία με νερό.
– Στην πρώτη βράση του το σιρόπι αφρίζει… Μια τρυπητή κουτάλα θα σε βοηθήσει να αφαιρέσεις τον αφρό, ώστε να είναι πιο λείο και ομοιογενές πριν πέσει στο γλυκό σου.
– Και φυσικά τα δύο βασικά συστατικά δεν θα έκαναν τίποτα χωρίς τα απαραίτητα αρωματικά! Μια φλούδα από πορτοκάλι και 1-2 ξύλα κανέλας είναι τα πιο συνηθισμένα… Από εκεί και πέρα μπορείς να χρησιμοποιήσεις φλούδες από όλα τα εσπσεριδοπειδή (λεμόνι, νεράτζι κτλ), γαρίφαλο ή ακόμη και βανίλια. Τέλος, γεύση και άρωμα δίνει συχνά στο σιρόπι χυμός λεμονιού ή πορτοκαλιού αντί για νερό! Αν θες να αρωματήσεις με κάποιο λικέρ, φρόντισε να το προσθέσεις στο τέλος και αφού έχει βράσει το σιρόπι σου.
Αν και οι απόψεις διίστανται, τα γλυκά του ταψιού σιροπιάζονται ζεστά, με το σιρόπι να είναι αχνιστό! Έτσι το γλυκό υγρό θα διαπεράσει όλα τα στρώματα του γλυκού και θα το κάνει ακαταμάχητο!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ