Σάββατο μεσημέρι στη Γλυφάδα. Τα μαγαζιά που κάποτε έσφυζαν από ζωή τώρα είναι έρημα. Ακόμη και οι περαστικοί είναι λίγοι. Μεγάλα καταστήματα καλλυντικών, που κάποτε είχαν ουρές στα ταμεία, τώρα είναι άδεια. Μέσα στις μπουτίκ ρούχων οι πωλήτριες, άπραγες κοιτάζουν η μια την άλλη. Ποσό θα αντέξουν όλοι αυτοί οι καταστηματάρχες σκέφτομαι!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έχουμε όλοι κλειστεί στο σπίτι ακόμη περισσότερο κι έχουμε όλοι περιορίσει τις αγορές μας στα απαραίτητα. Θυμάμαι τον εαυτό μου, πριν από δυο χρόνια να γυρίζει από μαγαζί σε μαγαζί φορτωμένη με ψώνια. Τώρα η εγκράτεια έχει μπει στη ζωή μου. Κι ένας ανεπαίσθητος φόβος έχει φωλιάσει στην ψυχή μου για το αύριο. Προσπαθώ να τον βγάλω από το μυαλό μου. Τον έχω μισοβγάλει. Εμφανίζεται ξαφνικά όμως, απροειδοποίητα, σαν τα pop ups στο internet! Και τότε τον κλείνω βιαστικά πατώντας ένα μικρό νοητό ” Xι ” μυαλό μου. Είναι ένας ύπουλος φόβος. Σαν να βλέπεις την καταιγίδα να έρχεται. Ακούς τις βροντές, βλέπεις τις αστραπές και αναρωτιέσαι αν θα έρθει μπόρα και ένας ορμητικός χείμαρρος να παρασύρει και το δικό σου σπίτι…
Δεν αγόρασα τίποτε άλλο παρά ένα δωράκι για το πάρτι που είχε να πάει η κορούλα μου το απόγευμα. Σχεδόν κάθε σαββατοκύριακο έχουμε ένα παιδικό πάρτι. Διαλύει την προσωπική μας ζωή άλλα κάνει τα παιδιά ευτυχισμένα!!!
Μετά πήγαμε για lunch με το Νίκο. Τα καφέ της Γλυφάδας ήταν γεμάτα. Ο κόσμος όμως έπινε μόνο καφέ. Τρεις το μεσημέρι και την έβγαζαν με καφέ κάτω από τη λιακάδα. Ελάχιστοι γευμάτιζαν. Το μόνο μαγαζί που δεν έβρισκες τραπέζι ήταν ένα … μοντέρνο σουβλατζίδικο, από αυτά που σερβίρουν το γύρο με στυλ! Τυχαίο;
Καθίσαμε σε ένα πολυσύχναστο καφέ από αυτά που σερβίρουν και σαλάτες , πίτσες , χάμπουργκερ και άλλα γρήγορα πιάτα. Πήρα μια πίτσα μαργαρίτα και μια μπύρα και τσιμπούσα όπως πάντα τις πατάτες από το δικό του πιάτο. Τον κοίταζα και σκεφτόμουν για άλλη μια φορά, πόσο τυχεροί είμαστε, που έχουμε ο ένας τον άλλον. Είμαστε υγιείς κι έχουμε καταφέρει τόσα πολλά μαζί. Ό,τι κι αν συμβεί, μαζί πάλι θα τα καταφέρουμε!
Ξέρω ότι πολλοί από σας νιώθετε φόβο και ανασφάλεια. Ξέρω ότι κάποιοι είστε σε απόγνωση γιατί η μπόρα έχει χτυπήσει ήδη το δικό σας σπίτι. Ο χείμαρρος της οικονομικής κρίσης και της ανεργίας παρέσυρε τα πάντα στο πέρασμα του. Αυτός ο χείμαρρος όμως δεν μπορεί να παρασύρει τους ανθρώπους που αγαπάτε. Μήπως τώρα είναι η ευκαιρία να τους το πείτε πιο δυνατά; Μήπως τώρα είναι η ώρα για να έρθετε ακόμη πιο κοντά; Γονείς, παιδιά, φίλοι, σύντροφοι, εραστές. Χαμογελάστε τους, αγκαλιάστε τους, κοιτάξτε τους τρυφερά και πείτε τους ” είμαι καλά γιατί έχω εσένα” . Η φράση είναι μαγική. Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε!
Τρυφερά χαιρετίσματα σε όλους σας,
Τατιάνα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ