Η κρίση ευνοεί το γάμο και μειώνει τα διαζύγια

Τα στοιχεία από το ληξιαρχείο του Δήμου Αθηναίων δείχνουν κάθετη πτώση 25% τα τελευταία χρόνια. Συγκεκριμένα το 2006 είχαν καταγραφεί στην Αθήνα 1.579 διαζύγια. Από το 2009, μαζί με την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης, ο δείκτης των διαζυγίων άρχισε να πέφτει και το 2010 ο αριθμός των χωρισμών με το νόμο μειώθηκε σε 1.149.

Με το θέμα αποφάσισα να ασχοληθώ, κουβεντιάζοντας με φίλους και φίλες που αντιμετωπίζουν προβλήματα στους γάμους τους. «Θέλω να χωρίσω Τατιάνα, θέλω να του σπάσω το κεφάλι, αλλά πού να πάω; Δεν βγαίνουμε» μου έλεγε κοντινός μου άνθρωπος τις προάλλες.

Ένας φίλος μάλιστα προσφάτως χωρισμένος, γύρισε πίσω στη γυναίκα του. Πού να συντηρηθούν δυο σπίτια!

Αν κάποιος επιθυμεί να ξαναφτιάξει τη ζωή του είναι πια πολύ δύσκολο. Το διαζύγιο συνεπάγεται δικηγόρους, δικαστικά έξοδα, διατροφή, άνοιγμα νέου σπιτικού.

«Η ανασφάλεια και η έλλειψη χρημάτων, μου έχει κόψει και κάθε διάθεση για … αταξίες» μου έλεγε ένας παντρεμένος φίλος μου γελώντας. «Πρέπει να την πάω για φαγητό, να της πάρω κανένα δωράκι, να πληρώσω ξενοδοχείο! Δεν είμαι πια για τέτοια. Μου έχουν κοπεί τα φτερά. Καλύτερα η ασφάλεια του σπιτιού και της γυναίκας μου. »

«Έτσι, καλά να πάθεις! Έχει ο καιρός γυρίσματα» του απάντησα πειράζοντάς τον με μια δόση …γυναικείας χαιρεκακίας. Γιατί πριν φτάσει κανείς στο διαζύγιο, συχνά δοκιμάζει πρώτα το δρόμο της απιστίας και των παράλληλων σχέσεων.

Βέβαια το θέμα έχει δυο πλευρές. Η αρνητική πλευρά αφορά στα ζευγάρια, που αναγκάζονται να συμβιβαστούν σε μια σχέση αδιέξοδη και να εγκλωβιστούν λόγω της οικονομικής δυσπραγίας. Οι καυγάδες τους αυξάνονται, η κατάσταση στο σπίτι γίνεται ολοένα και χειρότερη αλλά μένουν, ειδικά αν υπάρχουν και παιδιά.

Υπάρχει ωστόσο και η θετική πλευρά. Αυτή αφορά στους ανθρώπους που νιώθουν την ανάγκη της αληθινής αγάπης και της στήριξης, την ανάγκη επιστροφής στις παραδοσιακές αξίες, την ανάγκη να παλέψουν για να ανακαλύψουν ξανά τον άνθρωπο που ερωτεύτηκαν πριν χρόνια και να τον αγαπήσουν από την αρχή.

Το διαζύγιο ήταν τα τελευταία χρόνια ένας εύκολος δρόμος. Συνδυαζόταν συχνά με την αλλαγή επαγγελματικού, οικονομικού και κοινωνικού στάτους. Οι άνθρωποι προτιμούσαν την ευκολία της δημιουργίας μιας νέας σχέσης, παρά τη δυσκολία της μάχης για επικοινωνία και αναζωπύρωση ενός ξεχασμένου πάθους. Γιατί μια σχέση θέλει δουλειά για να μείνει ζωντανή.

Αν ανήκετε στη δεύτερη κατηγορία, πιάστε το χέρι του ανθρώπου σας, πορευτείτε μαζί του και θυμηθείτε ότι αν θέλετε, μπορείτε τον άνθρωπο που ερωτευτήκατε πριν χρόνια να τον …ξανασυναντήσετε. Βγείτε μαζί του ραντεβού… στο σπίτι!!!

Τατιάνα