Μια βραδινή έξοδος… με κέφι, συγκίνηση και γέλιο!

Πόσο γεμάτη ένιωσα το Σαββατόβραδο και πόσο τυχερή που είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω τη μουσική παράσταση στην Ακτή Πειραιώς!

Με το που εμφανίστηκε ο Διονύσης Σαββόπουλος στη σκηνή, η καρδιά χτύπησε δυνατά, μαζί με τα τύμπανα. «Ας κρατήσουν οι χοροί» θεέ μου σκέφτηκα, όλη νύχτα!!! Ο Νιόνιος, αγέραστος στα 69 του χρόνια, ένα μεγάλο παιδί. Ένας έφηβος. Η φωνή αναλλοίωτη, το βλέμμα σπινθηροβόλο, παιχνιδιάρικο, η κίνηση γεμάτη ζωντάνια.

Ένας κόμπος στο λαιμό με έπιανε σε κάθε του τραγούδι. Μια συγκίνηση. Είναι πολύ μεγάλη πολυτέλεια να βλέπεις ένα σημαντικότατο κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας της ελληνικής μουσικής, σε ένα χώρο διασκέδασης. Σε ένα χώρο που μπορείς να πάρεις αγκαλιά τον άνθρωπό σου και να πιείς ένα ποτηράκι κρασί.

Και μετά, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας. Έχω συνδέσει τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής μου με τα τραγούδια του. Κάθε τραγούδι κι ένα έντονο συναίσθημα. Δεν τον χόρτασα. Τον ήθελα λίγο πιο πολύ στο πρόγραμμα. Είπε μόνο τις τεράστιες επιτυχίες. Κανένα άγνωστο τραγούδι. Ο κόσμος τραγουδούσε δυνατά. Και πιο δυνατά απ’ όλους εγώ… «Πόσο σε θέλωωωω»!

Όσο για τον Ζουγανέλη… κλαίω μέχρι τώρα με τα αστεία του. Είναι απίστευτος. Γελάσαμε μέχρι δακρύων. Πολύ μεγάλος καλλιτέχνης! Δένει το πρόγραμμα. Το ελαφραίνει. Κάνει τον κόσμο να διασκεδάζει.

Τη θέση του Σάκη Μπουλά έχει πάρει ο Πάνος Μουζουράκης. Γεμάτος ενέργεια και ταλέντο δίνει μια φρέσκια νεανική νότα στο σχήμα.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε το πρόγραμμα για τέσσερα Παρασκευοσάββατα ακόμη.

Γλυκά και τραγουδιστά φιλιά σε όλους.
Τατιάνα