Ξύπνησα το πρωί κακόκεφη και με μια πίεση στο στήθος. Είναι το πρώτο Σάββατο μετά από χρόνια που θα έπρεπε να αποχωριστώ την οικογένεια μου έστω για λίγες ώρες. Ήμουν καλεσμένη στην εκπομπή του Ανδρέα στο ραδιόφωνο του Αντένα.
Σε κάποιους από σας ίσως φαίνεται περίεργο. Στην οικογένεια όμως, είμαστε σαν τους διψασμένους, που μετά από μέρες τους δίνουν ξαφνικά νερό. Διψασμένοι για επικοινωνία! Αγκαλιές. ” Θα φύγεις μαμά;” με ρώτησε η Λυδία. ” Αποκλείεται. είναι Σάββατο!!! “τσίριξε. Μαχαιριά στην καρδιά!!! Θα αφήσω όμως για την ώρα, αυτό το ψυχόδραμα των τύψεων και των ενοχών.
Θέλω να σας πω για τον Ανδρέα. Γιατί παρά το πρωινό μου σιχτίρισμα ήθελα να τον δω. Είχα χρόνια να τον συναντήσω. Είχα πάρα πολύ καιρό να του μιλήσω. Όταν μαθεύτηκαν οι δυσκολίες που πέρναγε, οικονομικές και προσωπικές ,τον είχα πάρει πάρα πολλές φορές τηλέφωνο. Του έστελνα μηνύματα. Δεν απάντησε ποτέ. Είχε εξαφανιστεί από προσώπου γης. Είχε κλειστεί στο σπίτι και δεν ήθελε να δει και να μιλήσει σε άνθρωπο.
Μετά από μια αγχωτική οδήγηση μισής ώρας, γιατί όπως πάντα ήμουν αργοπορημένη, έφτασα στο Μαρούσι.
Επιτέλους μπήκα στο στούντιο. Με καλημέρισε γλυκά. Μου φίλησε το χέρι με χαμόγελο αλλά ένιωσα ότι ίσως ήταν κι αυτός λίγο αγχωμένος. Μου φάνηκε κουρασμένος. Μεγαλωμένος. Τσακισμένος από τις κακουχίες. Σαν να βρίσκεται σε διαδικασία …ανάρρωσης.
Τα μαλλιά του ολόλευκα και το βλέμμα του… αυτό ήταν που τον έκανε διαφορετικό. Το βλέμμα του Αντρέα είχε πάντα μια σπίθα, μια λάμψη. Σε κοίταζε και ήταν σαν σου κλείνει πονηρά το μάτι. Αυτό είναι που δε βρήκα στα μάτια του. Η φωτίτσα όμως αυτή δεν χάνεται για πάντα. Παρά μόνο παροδικά. Για λίγο. Όσο διαρκεί ένας …εφιάλτης.
Πόσο εκτυφλωτική είναι η λάμψη της τηλεόρασης, σκέφτηκα, και πόσο εύκολα ξεθωριάζει. Είμαστε όλοι τόσο φθαρτοί, τόσο εφήμεροι.
Είδα τη ζωή του να περνά γρήγορα μπρος από τα μάτια μου. Ένα μαθηματικός, ένας ταλαντούχος μουσικός που εγκατέλειψε την τέχνη του για το γυαλί. Έκανε πολλά. Ποσά από αυτά τον εξέφραζαν, δεν ξέρω. Άραγε το μετάνιωσε;
Όμως η ζωή κάνει κύκλους. Στη θέση του Αντρέα, με τεράστια προβλήματα υγείας, βρέθηκε πριν από χρόνια και η Ρούλα Κορόμηλα. Η ζωή έχει γυρίσματα. Ξεκινά πολλές φορές από την αρχή….
Με ρώτησε πολλά. Και αυτά που δεν ήθελα. Ελένη, Κανάκης, Θεοφάνους… Λογικό. Με …βασάνιζε περίπου δυόμιση ώρες!!! Τα πιο ενδιαφέροντα, τα λέγαμε, όπως πάντα στα διαλλείματα. Είναι αυτά που θα τον ρωτήσω όταν θα έρθει στο στούντιο την Τρίτη.
Και νομίζω ότι τον Αντρέα…” Αξίζει να τον δεις”.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ