Το weekend είδα την ταινία «The woman who dreamed about a man» του Δανού σκηνοθέτη Περ Φλι. Βγήκε τον περασμένο Αύγουστο στους κινηματογράφους και πήρε άθλιες κριτικές, αλλά εμένα μου άρεσε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το σενάριο απλό. Μια Δανέζα φωτογράφος μόδας ερωτεύεται ένα Πολωνό καθηγητή. Παντρεμένοι κι οι δυο με παιδιά. Εκείνη τρελαίνεται και ο έρωτας γίνεται επικίνδυνη εμμονή. Το λέει στον άντρα της και τινάζει τη ζωή της στον αέρα. Εκείνος θέλει να ζει την περιπέτεια αλλά να έχει και την ασφάλεια της οικογένειάς του. Δεν σας κουράζω άλλο με την ταινία που μάλλον δεν θα δείτε.
Η ταινία ήταν η αφορμή για να πιάσουμε την κουβέντα με φίλους, για το πώς απατούν οι γυναίκες και πώς οι άντρες.
Βέβαια κανόνες στον έρωτα δεν υπάρχουν, αλλά συνήθως όταν μια παντρεμένη γυναίκα με παιδιά αποφασίζει να απατήσει, δύσκολα καταφέρνει να κρατήσει την ισορροπία στο σπίτι. Η γυναίκα απατά με το μυαλό. Δίνεται περισσότερο. Καλύπτει συναισθηματικές ανάγκες με την απιστία. Ερωτεύεται δυνατά και δεν μπορεί να μοιράσει το έντονο αυτό συναίσθημα μεταξύ άντρα κι εραστή. Δυσκολεύεται να δεχτεί ακόμη και το άγγιγμα του συζύγου ή να πλαγιάσει τη νύχτα στην ίδια κλίνη.
Για τη γυναίκα που έχει οικογένεια η απιστία δεν είναι απλή υπόθεση. Όταν της συμβαίνει είναι έτοιμη συνήθως να τα τινάξει όλα στον αέρα.
Αντίθετα ο άντρας δεν βασανίζεται από τις ίδιες ενοχές. Μπορεί πιο εύκολα να διαχωρίσει το σεξ από τη σχέση. Μπορεί πιο εύκολα να δει μια εξωσυζυγική περιπέτεια ως ένα διάλειμμα στην καθημερινότητα. Δεν εγκαταλείπει με την ίδια ευκολία τη συζυγική στέγη. Δεν δυσκολεύεται τόσο πολύ να ανταποκριθεί στο ερωτικό κάλεσμα δυο γυναικών, την ίδια περίοδο.
Βέβαια δεν μπορούμε να κατηγοριοποιούμε τις ερωτικές συμπεριφορές ανδρών και γυναικών με απολυτότητα γιατί ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ερωτική διαφορετικότητα. Αλήθεια η δική σου γνώμη ποια είναι ; Συμφωνείς με την προσέγγισή μου στην απιστία ή οι γυναίκες έχουν μεταλλαχτεί; Μήπως πλέον είναι λιγότερο εγκεφαλικές και συναισθηματικές; Μήπως αδικώ τους άντρες;
Τατιάνα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ