Στην πρεμιέρα του μιούζικαλ Annie…

Παρακολούθησα χθες με την κόρη μου Λυδία το μιούζικαλ “Annie” στο ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Ήταν μια από τις καλύτερες παραστάσεις που έχω δει να ανεβαίνουν στην Ελλάδα και ό,τι καλύτερο για όλη την οικογένεια.

Το μιούζικαλ δεν έχει ιδιαίτερη παράδοση στη χώρα μας. Δύσκολο να βρεις καλούς ηθοποιούς με καταπληκτικές φωνές και τέλειες χορευτικές ικανότητες. Κι ακόμη πιο δύσκολο είναι να βρεις παιδιά που να μπορούν να τα κάνουν όλα αυτά καλά.

Το κοριτσάκι που ερμήνευσε το ρόλο της Annie ήταν καταπληκτικό. Η Άννα Μαρία Κόρνια είχε έντονη σκηνική παρουσία, υποκριτικό ταλέντο, υπέροχη κίνηση και φωνή! Αλλά και τα υπόλοιπα έξι κοριτσάκια, από 6 έως 12 ετών, οι φίλες της από το ορφανοτροφείο, δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από τα παιδιά που συμμετέχουν στις μεγάλες παραγωγές του Broadway! Έδωσαν… ψυχή πάνω στη σκηνή.

Τίποτα δεν είναι ωστόσο τυχαίο. Η σκηνοθέτης Θέμις Μαρσέλλου τα διάλεξε μεταξύ τριακοσίων υποψηφίων. Δούλεψε μαζί τους για περισσότερους από τρεις μήνες. Καθημερινά και σκληρά.

Είναι παιδιά με θέληση, με αγάπη για αυτό που κάνουν, με γονείς που τα βοηθούν να μένουν αφοσιωμένα στο στόχο τους. Η μικρή Annie μετανάστευσε από τη Χίο στην Αθήνα λόγω της παράστασης. Άλλαξε σχολείο, αποχωρίστηκε φίλους και οικογένεια. Και άξιζε τον κόπο!

Αυτός που λάτρεψα ήταν ο Αργύρης Αγγέλου ρόλο του μικροαπατεώνα Ρούστερ. Εκτός από φωνή και πλαστικότητα στην κίνηση, έχει αυτό το “κάτι” που αρνείσαι να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του όταν βρίσκεται πάνω στη σκηνή. Γέλασα πολύ μαζί του. Πολύ χαριτωμένη και η Ιωάννα Πηλιχού στο ρόλο της εξώλης και προώλης συντρόφου του.
Εξαιρετικός ήταν και ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, στο ρόλο του δισεκατομμυριούχου Όλιβερ Γουώρμπακς. Τον είδαμε για πρώτη φορά σε ρόλο ηθοποιού. Ήταν ήρεμος, γλυκός και αληθινός.

Η Άννα Παναγιωτοπούλου έβαλε τη σφραγίδα της στο ρόλο της Μις Χάνιγκαν. Της ταίριαζε απόλυτα η κακιά, γεροντοκόρη διευθύντρια του ορφανοτροφείου. Στα τραγούδια ζοριζόταν αρκετά αλλά μετά από μια τέτοια ερμηνεία ξεχνά κανείς τη φωνή.

Η Λυδίτσα μου το καταχάρηκε. Έφυγε από το θέατρο γεμάτη και τρισευτυχισμένη. Αξίζει να πάτε τα παιδιά σας να δουν την παράσταση αν είναι από πέντε ετών και πάνω. Δεν ξέρω ποιος θα διασκεδάσει περισσότερο. Εσείς ή αυτά;

Για όσους δεν γνωρίζουν την υπόθεση του έργου, εκτυλίσσεται στη Νέα Υόρκη του 1930, αμέσως μετά το οικονομικό κραχ, που άφησε άνεργους εκατοντάδες χιλιάδες αμερικανούς Η Γκρέης Φάρελ (Κατερίνα Παπουτσάκη), η γραμματέας του δισεκατομμυριούχου Όλιβερ Γουώρμπακς, επιλέγει ένα ορφανό κοριτσάκι για να φιλοξενηθεί στην έπαυλη του αφεντικού της. Για τη μικρή Άννυ που περνάει δύσκολα στο ορφανοτροφείο εξαιτίας της Μις Χάνιγκαν, της δεσποτικής διευθύντριας, η πρόταση αυτή την μεταφέρει σε ένα κόσμο παραμυθένιο. Ο αυστηρός Γουώρμπακς ευαισθητοποιείται από την γλυκιά προσωπικότητα της Άννυ και ζητά να την υιοθετήσει. Όμως η μικρή ηρωίδα πιστεύει ότι οι γονείς της ζουν και του ζητάει να τους ψάξει. Εκείνος αποφασίζει να δώσει μια γερή αμοιβή στους γονείς -αν εμφανιστούν- και από κει αρχίζουν τα προβλήματα. Η κακιά διευθύντρια οργανώνει μια σκευωρία με τον επίσης κακό αδελφό της, Ρούστερ και την αδίστακτη φίλη του, Λίλυ, που θέτουν σε κίνδυνο τη μικρή, αθώα Άννυ. Στο τέλος όλα βέβαια διορθώνονται, αφού πρόκειται για μιούζικαλ με το απόλυτο happy ending!

Φιλιά σε όλους,
Τατιάνα