Ταξίδεψα το σαββατοκύριακο στην Καβάλα. Και ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά!

Ο αμφιθεατρικός τρόπος που είναι κτισμένη και η θέα στη θάλασσα από κάθε μέρος της πόλης, με εντυπωσίασαν αμέσως. Άλλωστε όλα τα μεγάλα λιμάνια έχουν μια γοητεία και μια μελαγχολία. Ταξίδι, συγκίνηση, χαρά, αποχωρισμός, νέοι ορίζοντες. Συναίσθημα.

Οι πόλεις με ιστορία, προκαλούν συναισθήματα. Το πέρασμα Βυζαντινών, Ενετών και Οθωμανών είναι εμφανές σε διάφορα σημεία της Καβάλας, χαρίζοντάς της μια ξεχωριστή ομορφιά.

Το παλιό υδραγωγείο με τις επιβλητικές καμάρες του, το αγέρωχο κάστρο στην κορυφή της χερσονήσου, η παλιά πόλη και τέλος το Ιμαρέτ.

Το ξενοδοχείο Ιμαρετ είναι σήμα κατατεθέν της πόλης. Είναι ένα κτίριο ιστορικής σημασίας, κλασσικό δείγμα οθωμανικής αρχιτεκτονικής. Χτίστηκε από τον Μεχμέτ Αλή, ιδρυτή της Αιγυπτιακής δυναστείας που γεννήθηκε και έζησε στην Καβάλα έως τα 30 του χρόνια. Μάλιστα λίγο μέτρα παρακάτω βρίσκεται και το σπίτι του, που είναι μουσείο και αξίζει να επισκεφτείτε. Το Ιμαρέτ ήταν ιεροδιδασκαλείο και πτωχοκομείο.

Η θέα από το σπίτι του Μεχμετ Αλή


Από την είσοδο στο σπίτι του Μεχμέτ Αλή

Ευτυχώς η ιδιωτική πρωτοβουλία και συγκεκριμένα η οικογένεια Μισσιριάν που ασχολείται με το εμπόριο καπνού, από τα βάθη του προηγούμενου αιώνα, το αναστήλωσε και το διέσωσε από την «κακοποίηση» και την εγκατάλειψη των προηγούμενων χρόνων.

Το παλιό Τζαμί

Πήρε ακριβώς την προηγούμενή του μορφή, μόνο που στα δωμάτια που έμεναν κάποτε οι μικροί μαθητές και διδάσκονταν το κοράνι, σήμερα μένουν οι επισκέπτες.

Καταπράσινες εσωτερικές αυλές, απέραντη θέα στη θάλασσα, χαλαρωτικά χαμάμ και μυστικισμός με άρωμα ανατολής.

Μετά από όλα αυτά τράβηξα μια selfie για να δω αν ο φακός θα αποτυπώσει την ευτυχία και τη γαλήνη στο πρόσωπό μου. Νομίζω ότι είναι εμφανής. Εσείς τι λέτε;